Γράφει ο Άντρος Γ. Καραγιάννης
Το γερμανικό περιοδικό Stern φιλοξένησε πρόσφατα σε κύριο άρθρο του την πρωτοποριακή πρωτοβουλία ενός πρώην άστεγου νεαρού, ο οποίος προμηθεύει άστεγους και άπορους πολίτες με τρόφιμα λίγο πριν τη λήξη της ημερομηνίας κατανάλωσής τους. Ο ίδιος ο νεαρός, όπως αναφέρεται στις σελίδες του περιοδικού, τρεφόταν για αρκετό καιρό από κάδους απορριμμάτων. Σύμφωνα με το Stern 18 εκατομμύρια τόνοι τέτοιων τροφίμων καταλήγουν στα γερμανικά σκουπίδια κάθε χρόνο. Αυτό ώθησε κάποιους δραστήριους νέους, οι οποίοι είχαν την ατυχή εμπειρία να είναι οι ίδιοι για αρκετό χρονικό διάστημα άστεγοι, να αρπάξουν την ευκαιρία που τους πρόσφεραν τα προϊόντα αυτά, δημιουργώντας το δικό τους παντοπωλείο που προορίζεται για άστεγους και φτωχούς.
Όσο και αν ακούγεται παράξενο για την πολιτισμένη Ευρώπη του 2019, ο αριθμός των φτωχών και άπορων οικογενειών αυξάνεται σε αρκετές χώρες, τη στιγμή που πολλές οικογένειες δεν έχουν λεφτά, για να αγοράσουν προϊόντα πρώτης ανάγκης, όπως γάλα και ψωμί. Τη λύση σε αυτό το πρόβλημα επιχειρούν να δώσουν τα καταστήματα των φτωχών, τα οποία προμηθεύονται τρόφιμα από εστιατόρια, υπεραγορές και αρτοποιεία και τα διαθέτουν σε χαμηλές τιμές σε αυτούς που τα έχουν πραγματική ανάγκη. Τα προϊόντα που διατίθενται είναι κυρίως ζυμαρικά, ψωμί, γάλα μακράς διαρκείας, φρούτα και λαχανικά, κονσέρβες και ποτά.
Αυτά τα προϊόντα δεν θεωρούνται κακής ποιότητας, αφού διατίθενται στους καταναλωτές λίγες μέρες πριν τη λήξη της ημερομηνίας κατανάλωσής τους. Ακόμα κι αν περάσουν λίγες μέρες από τη σχετική ημερομηνία, τα προϊόντα δεν αλλοιώνονται, όπως μας διαβεβαιώνει ο ιδρυτής των καταστημάτων που έχει δει τη φήμη των καταστημάτων των φτωχών να φτάνει σε όλη τη Γερμανία, αφού αυτά λειτουργούν σε αρκετές μεγάλες πόλεις της χώρας με την πελατεία να αυξάνεται κάθε χρόνο.
Τα προϊόντα μπορεί να μην είναι εντελώς φρέσκα αλλά ο κόσμος δεν ενοχλείται, αν τα φρούτα και τα λαχανικά δεν γυαλίζουν ή δεν είναι όμορφα. Ούτε η γεύση των χτυπημένων εξωτερικά κονσερβών, οι οποίες δεν γεμίζουν το μάτι του καταναλωτή στο ράφι αλλοιώνεται.
Ο νεαρός ιδρυτής των καταστημάτων των φτωχών μαζί με την ομάδα του προσπαθούν να δώσουν τροφή και ελπίδα στους φτωχούς ανθρώπους, για να μην στερούνται αγαθά πρώτης ανάγκης. Η δική τους εμπειρία ήταν, φαίνεται, αρκετή για να μην θέλουν να ζήσουν παρόμοιες καταστάσεις και άλλοι συνάνθρωποί τους.
Ενδεικτική ωστόσο είναι και η ανταπόκριση των Τοπικών Αρχών, όχι μόνο στη Γερμανία αλλά και σε άλλες χώρες, όσον αφορά την κοινωνική πρόνοια και ευημερία των πολιτών τους. Στην Κύπρο αρκετοί δήμοι και κοινότητες διαχειρίζονται τα δικά τους παντοπωλεία ή λαϊκά παζαράκια, ώστε ο κάθε δημότης να μπορεί να προμηθευτεί δωρεάν ή σε χαμηλές τιμές τρόφιμα, είδη ένδυσης και υπόδησης.
Δυστυχώς στη μικρή Κύπρο, σε αντίθεση με τη Γερμανία, όπου οι άποροι μπαίνουν στα λαϊκά παντοπωλεία χωρίς αισθήματα φόβου ή κατωτερότητας, η κοινωνία δεν φαίνεται να είναι ακόμα έτοιμη να αποδεχτεί την ύπαρξη φτωχών και άπορων ανθρώπων. Ακόμη και η ίδια η κοινωνία των πολιτών είτε είναι αρκετά περήφανη είτε καθόλου εξοικειωμένη με το σχετικό θέμα, ώστε να αποδεχτεί το οικονομικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν αρκετές οικογένειες της διπλανής πόρτας. Οι καιροί που περνάει η κοινωνία μας όμως είναι αρκετά δύσκολοι και πολλά νοικοκυριά έχουν ανάγκη από κοινωνική στήριξη. Για αυτό ακριβώς η δραστηριότητα αρκετών εθελοντών αλλά και η συμβολή των Τοπικών Αρχών είναι βαρυσήμαντη για την εξάλειψη της πείνας, των στερήσεων αλλά και του κοινωνικού αποκλεισμού.
Ας αναλογιστούμε πόσος κόσμος θα είχε ρούχα να φορέσει, αν κάθε που αλλάζει η εποχή δεν πετάγαμε στα σκουπίδια όσα κρίνουμε ακατάλληλα πια για μας, αλλά κατάλληλα για τους κάδους ανακύκλωσης ρούχων. Ας αναλογιστούμε ακόμη πόσα παιδιά θα είχαν φαγητό, στις τρίτες χώρες κυρίως, αν δεν σπαταλούσαμε τα τρόφιμα και δεν τα πετάγαμε με τους τόνους στα σκουπίδια.
Ο Άντρος Γ. Καραγιάννης είναι Δήμαρχος Δερύνειας
