Ο Ανδρέας Θ. Θεμιστοκλέους, υποψήφιος στις επικείμενες ευρωεκλογές της συνεργασίας Συμμαχίας Πολιτών και Κινήματος Οικολόγων, σε συνέντευξή του στην Αυτοδιοίκηση δηλώνει ότι στις προτεραιότητές του είναι η αλλαγή πολιτικής κουλτούρας που θα χαρακτηρίζεται από ήθους και εντιμότητα και όχι από μικροκομματικά συμφέροντα των κομμάτων.
- Με ποιες προσδοκίες διεκδικείτε την ψήφο των πολιτών όταν σε μεγάλο βαθμό οι νέοι έχουν γυρίσει την πλάτη στην πολιτική;
Το κίνητρο διεκδίκησης μιας θέσης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο προέρχεται κυρίως από την αναγνώριση της σπουδαιότητας του έργου που επιτελείται σε αυτό και του μεγάλου αντίκτυπου που έχει στις νομοθεσίες που θεσπίζονται στη χώρα μας. Είναι μεγάλο κίνητρο, μέσα από την εκεί δουλειά μας να μεταφέρουμε τα σημαντικά πλεονεκτήματα της ΕΕ και να τα μεταφράσουμε σε όφελος για τον Κύπριο πολίτη, που θα βελτιώνει την ποιότητα ζωής μας.
Η προτεραιότητά μου είναι να προσδώσω μια νέα κουλτούρα και νοοτροπία στην πολιτική ζωή της χώρας μας. Στόχος μου είναι να προωθήσω μια νέα κουλτούρα στην πολιτική, που να διέπεται από ενδιαφέρον για τις πραγματικές ανάγκες της καθημερινότητας των Κυπρίων, με διαφάνεια και εντιμότητα, έχοντας ως απώτερο σκοπό το καλό της χώρα μας και των πολιτών και όχι το κομματικό συμφέρον ή την εξυπηρέτηση ιδιωτικών συμφερόντων. Αυτή η αλλαγή είναι ίσως το μεγαλύτερο κίνητρο για κάθε συμπολίτη μας, ανεξάρτητα ηλικίας, να υποστηρίξει την υποψηφιότητά μου.
- Πιστεύετε ότι τα κόμματα φέρουν ευθύνες για την απαξίωση της πολιτικής από τους πολίτες;
Βεβαίως φέρουν ευθύνη. Από κύτταρα δημοκρατίας, κατάντησαν η κυτταρίτιδα της δημοκρατίας. Το κομματικό κατεστημένο, αυτοί δηλαδή που διοικούν τη χώρα εδώ και περίπου 30 χρόνια, έχουν καταφέρει να εναλλάσσονται στην εξουσία και να εξυπηρετούν πρωτίστως τις προσωπικές τους φιλοδοξίες, τα μικροκομματικά συμφέροντά τους και τα ιδιωτικά συμφέροντα, τα οποία είναι ευθυγραμμισμένα με τα δικά τους. Σε αυτό το πολιτικό σκηνικό, υπάρχει εμφανής απουσία της σωστής υπηρεσίας προς τη χώρα και τους πολίτες της. Απουσιάζει η πραγματική ηγεσία που θα βάλει τις σωστές προτεραιότητες για τη χώρα. Απουσιάζει το ήθος και η διαφάνεια, η χρηστή διοίκηση και το πιο σημαντικό, η λογοδοσία και η απόδοση ευθυνών. Αναφέρομαι συνεχώς στην ανάγκη να υιοθετήσουμε μια νέα πολιτική κουλτούρα, πιο ανθρωποκεντρική και διάφανη, με αρχές όπως την προσωπική αστική ευθύνη, τον εσωτερικό έλεγχο, την ανάκληση αξιωματούχων όπου χρειάζεται και φυσικά μια αναστύλωση των θεσμών στη χώρα, που θα οδηγήσει τους πολίτες να εμπιστευτούν ξανά τους πολιτικούς και τα κόμματα της χώρας.
- Παρά το ότι η Κύπρος έχει επωφεληθεί από την συμμετοχή της στην ΕΕ σε διάφορους τομείς, εντούτοις η πραγματικότητα είναι ότι ανεργία, κοινωνική ανισότητα και φτώχεια, ταλαιπωρούν τους Ευρωπαίους. Πιστεύετε ότι η ΕΕ μπορεί να δώσει δημοκρατικές πολιτικές που θα βελτιώσουν τη ζωή των πολιτών;
Η Ευρώπη ανήκει στους ίδιους τους πολίτες και η αλληλεγγύη μεταξύ των Ευρωπαίων πρέπει να γίνει βίωμα στο νομοθετικό έργο του Κοινοβουλίου. Κατά την άποψη μου, η ποιότητα ζωής στην Κύπρο είναι συνυφασμένη με τους πυλώνες της εργασίας, υγείας, εκπαίδευσης, αθλητισμού και περιβάλλοντος. Σε αυτούς πρέπει να επενδύσει η Ευρώπη και αυτές τις νομοθεσίες πρέπει να υιοθετήσουμε στην Κύπρο για να βελτιώσουμε την ποιότητα ζωής. Πιστεύω ότι μπορούμε να δώσουμε λύσεις στα προβλήματα αυτά, στοχεύοντας σε νομοθετήματα όπως την κατοχύρωση του κατώτατου μισθού για όλα τα επαγγέλματα, την υιοθέτηση «πράσινων» πολιτικών για καταπολέμηση της κλιματικής κρίσης, την ενίσχυση και μετεξέλιξη της εκπαίδευσης και φυσικά βελτιώνοντας και ενισχύοντας την υγεία των πολιτών μέσα από ένα αποδοτικό και ποιοτικό Γενικό Σχέδιο Υγείας.
- Η ανεργία στον τόπο μας έχει μεν υποχωρήσει, ωστόσο και οι μισθοί, κυρίως των νέων, και δεν είναι λίγοι αυτοί που παραμένουν στο εξωτερικό. Ποιες πολιτικές πρέπει να υιοθετηθούν για δημιουργία ποιοτικής απασχόλησης και εργασιακής ασφάλειας;
Η δημιουργία θέσεων εργασίας είναι ευθύνη της Κυβέρνησης. Οφείλουμε να ενισχύσουμε την κινητικότητα και τις ευκαιρίες ελεύθερης εργοδότησης εντός Ε.Ε. Μπορούμε να θεσμοθετήσουμε κίνητρα για εθνικά αναπτυξιακά προγράμματα, που θα δώσουν νέες θέσεις εργασίας, αλλά και να αξιοποιήσουμε ευρωπαϊκά κονδύλια που θα αναζωογονήσουν την οικονομία μας. Η στροφή στην τεχνολογία της γνώσης και η διεκδίκηση αυξημένων οικονομικών πόρων, ως αντιστάθμισμα αν θέλετε των πολιτικών λιτότητας που μας επιβλήθηκαν προ εξαετίας, θα υποστηρίξει ακριβώς αυτή τη δημιουργία ποιοτικής απασχόλησης.
- Η ακροδεξιά ανεβαίνει επικίνδυνα στην Ευρώπη, πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα;
Κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα η Ευρώπη κυριεύτηκε δύο φορές από την ακροδεξιά. Η πρώτη τελείωσε με τα εκατομμύρια κενοτάφια του Α’ παγκοσμίου πολέμου και η δεύτερη με τα κρεματόρια του Άουσβιτς.
Η Ε.Ε. ιδρύθηκε για να αποτρέψει τρίτη επικράτηση της ακροδεξιάς. Οφείλουμε να αντιληφθούμε ότι στην Ε.Ε. και το Κοινοβούλιο, η ακροδεξιά είναι περιθωριοποιημένη και χωρίς σημαντική συνεισφορά, γιατί στερείται ουσιαστικών και ωφέλιμων προτάσεων για την ευημερία των πολιτών, στηριζόμενη μόνο σε συνθήματα και στη δημιουργία αισθημάτων φόβου, είτε αυτά αφορούν ξενοφοβία, ομοφοβία, ή αφορούν τη δημιουργία ενός κοινού ευρωπαϊκού μετώπου ειρήνης και δημοκρατίας.
Στην Κύπρο δεν χωρούν αυτές οι φοβίες, ούτε ο ευρωσκεπτικισμός που στόχο έχει να διαλύσει τη μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια. Η πλέον αποδοτική αντιμετώπιση της ακροδεξιάς είναι η απαίτηση όλων των πολιτών για αλληλεγγύη, δημοκρατία και αρμονική συμβίωση μέσα από συμφιλίωση και αρμονική συνύπαρξη. Η ακροδεξιά δεν αποτελεί επιλογή τιμωρίας των πολιτικών κατεστημένων, ούτε ψήφο διαμαρτυρίας. Αποτελεί ψήφο καταστροφής και περιθωριοποίησης της χώρας μας εντός του Ευρωκοινοβουλίου.
- Το μεταναστευτικό φοβίζει την Ευρώπη. Προφανώς οι πολιτικές της ΕΕ αδυνατούν να αντιμετωπίσουν το ζήτημα. Εσείς τι προτείνετε;
Η Ευρώπη οφείλει να επανασχεδιάσει την κατανομή των μεταναστευτικών/προσφυγικών ροών, με στόχο να ξαλαφρώσει τον Ευρωπαϊκό Νότο (συμπεριλαμβανομένης και της Κύπρου), που σήμερα έχει επιφορτιστεί με το μεγαλύτερο μερίδιο χειρισμού και φιλοξενίας μεταναστών. Η χώρα μας θα πρέπει ταυτόχρονα να εκσυγχρονίσει τις διαδικασίες εξέτασης αιτήσεων πολιτικού ασύλου, με στόχο να τις καταστήσει ταχύτερες και πιο αποδοτικές, ώστε να μην ξεπερνούν το διάστημα του ενός μηνός. Για όσο διάστημα φιλοξενούμε μετανάστες/πρόσφυγες/αιτητές ασύλου, θα πρέπει να σταματήσουμε την επιχορήγηση με χρηματικά ποσά και να υιοθετήσουμε την πρακτική χωρών όπως Γερμανία και Γαλλία που προσφέρουν κουπόνια για τα πραγματικά έξοδα των ατόμων αυτών. Επιπλέον, θα πρέπει να απαιτήσουμε περαιτέρω χρηματοδότηση, που μέχρι στιγμής εκμεταλλεύεται σε μεγάλο βαθμό μόνο η Τουρκία. Οφείλω, δε, να ομολογήσω ότι το αμερικανικό μοντέλο, όπου όσοι εγκρίνονται για μόνιμη διαμονή πρέπει να μάθουν τη γλώσσα και την ιστορία της χώρας και να ενταχθούν στην αγορά εργασίας με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο. Κάθε νόμιμος πολίτης της Κύπρου πρέπει να απολαμβάνει τα ίδια ωφελήματα, αλλά και τις ίδιες υποχρεώσεις προς τη χώρα και τους υπόλοιπους πολίτες. Αυτό θα είναι η επιτομή της αλληλεγγύης και της κοινωνικής δικαιοσύνης, που η Κύπρος και η ΕΕ πρέπει να πρεσβεύουν.
