Το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε έφεση του υποψήφιο Δημοτικού Συμβούλου της ΕΔΕΚ στο Δήμο Πάφου στις δημοτικές εκλογές του 2011 Σ. Σωκράτους για επέκταση του χρόνου εκδίκασης της εκλογικής του αίτησης που είχε καταχωρήσει ζητώντας την επανακαταμέτρηση ψήφων.
Σύμφωνα με τα γεγονότα της υπόθεσης, όπως παρατίθενται στην απόφαση του Ανωτάτου, ο κ. Σωκράτους, ο οποίος δεν εξελέγην στο πιο πάνω αξίωμα, καταχώρησε στις 23.1.2012 εκλογική αίτηση ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου, με την οποία ζητούσε την επανακαταμέτρηση των ψήφων σε συγκεκριμένο εκλογικό κέντρο, αφού ο ίδιος πίστευε πως είχαν γίνει λάθη στην καταμέτρηση τους.
Το εν λόγω αίτημά του έγινε στις 6.4.2012 δεκτό από τους εφεσίβλητους, Έπαρχο Πάφου υπό την ιδιότητα του ως Εφόρου Εκλογής Πάφου Γιαννάκη Μαλλουρίδη και Υπουργό Εσωτερικών, και εκδόθηκε, εκ συμφώνου, ανάλογο διάταγμα από το Δικαστήριο.
Η καταμέτρηση η οποία, ακολούθως, διεξήχθη έδειξε ότι είχε, όντως, γίνει λάθος και ότι ο εφεσείων είχε λάβει, στο συγκεκριμένο εκλογικό κέντρο, σταυρούς προτίμησης, οι οποίοι δε λήφθηκαν υπόψη.
Ωστόσο, ο Βοηθός ΄Εφορος Εκλογής έκρινε ότι το προαναφερθέν λάθος δεν επηρέαζε το τελικό εκλογικό αποτέλεσμα, όσον αφορούσε την κατανομή εδρών ανά συνδυασμό και την κατανομή εδρών ανά υποψήφιο και άρα, λαμβανομένου υπόψη και του αποτελέσματος της νέας καταμέτρησης, ο εφεσείων, ούτως ή άλλως, δε θα εκλεγόταν.
Παρά την πιο πάνω κατάληξη, προστίθεται στην απόφαση του Ανωτάτου, ο εφεσείων ήταν αποφασισμένος να προωθήσει περαιτέρω την εξέταση της εκλογικής αίτησής του.
Στο μεταξύ, όμως, εξέπνευσε ο χρόνος των τριών μηνών από την καταχώρισή της στις 23.1.2012, εντός του οποίου, σύμφωνα με τη σχετική νομοθεσία αυτή έπρεπε να είχε εκδικαστεί.
Ως εκ τούτου, ο εφεσείων καταχώρισε, στις 2.5.2012, αίτηση, με την οποία, ουσιαστικά, ζητούσε επέκταση του χρόνου εκδίκασης της εκλογικής αίτησης, αναλόγως. Επίσης, ζητούσε να του επιτραπεί να απαντήσει και να τροποποιήσει την εκλογική αίτηση, χωρίς να αναφέρει σε ποιον και πώς.
Η Δικαστής που εκδίκασε την αίτηση αποφάσισε ότι αυτή δεν ήταν επιτρεπτή και, ειδικά, πως δε χωρούσε επέκταση του χρόνου για την εκδίκασή της.
Ο εφεσείων, διαφωνώντας με την πιο πάνω απόφαση, καταχώρισε την παρούσα έφεση, εισηγούμενος ότι κατ’ εφαρμογή σχετικής πρόνοιας στους Κανονισμούς Πολιτικής Δικονομίας , υπήρχε η δυνατότητα στο Δικαστήριο για παράταση του χρόνου των τριών μηνών, που προβλέπεται στο άρθρο 42 του Ν. 111/1985.
Το τριμελές εφετείο έκρινε ωστόσο την εφεσιβαλλόμενη απόφαση ως καθ’ όλα ορθή απορρίπτοντας την έφεση και επιδικάζοντας έξοδα υπέρ των εφεσιβλήτων και εναντίον των εφεσειόντων, τα οποία καθορίζονται στο ποσό των €2.500,00.
Εφεσείων στην υπόθεση ήταν επίσης και η ΕΔΕΚ – Κίνημα Σοσιαλδημοκρατών.
ΚΥΠΕ
