Διαγράμματα σε τοίχο, χαρούμενα χρώματα και αυτοσχέδιες τάξεις στο ύπαιθρο για τα παιδιά ενός χωριού στην Ινδία που συνεχίζουν την εκπαίδευσή τους εν μέσω πανδημίας, καθώς δεν υπάρχουν οι πόροι για τηλεκπαίδευση. Τα σχολεία στην Ινδία παραμένουν κλειστά από τον Μάρτιο και οι προνομιούχες οικογένειες μπορούν με υπολογιστές να δώσουν την ευκαιρία στα παιδιά τους για μάθηση, αλλά για την πλειοψηφία των φτωχών αυτό είναι άπιαστο όνειρο.
Στο χωριό Nilamnagar της δυτικής Ινδίας οι δάσκαλοι ανησυχούσαν για την μην πρόσβαση των μαθητών τους στην τηλεκπαίδευση και το γεγονός ότι οι γονείς τους δεν μπορούσαν καν να πληρώνουν συνδρομή στο διαδίκτυο. Έτσι βρήκαν μια λύση για μαθήματα στους δρόμους.
“Δεδομένου ότι οι περισσότερες οικογένειες δεν διαθέτουν πόρους για να εκπαιδεύσουν τα παιδιά τους ψηφιακά, έπρεπε να βρούμε μια καινοτόμο μέθοδο για να κρατήσουμε τα παιδιά κοντά στην εκπαίδευση”, δήλωσε ο Ram Gaikwad, δάσκαλος στο σχολείο Asha Marathi Vidyalaya, ενόψει και της Ημέρας των Δασκάλων που γιορτάζεται στην Ινδία το Σάββατο.
Οι αυτοσχέδιες εξωτερικές αίθουσες διδασκαλίας για συνολικά 1.700 μαθητές ηλικίας μεταξύ έξι και 16 ετών έχουν επιτυχία. Κάθε μέρα, μικρές ομάδες μαζεύονται στους βαμμένους τοίχους κρατώντας τις αποστάσεις στο χωριό που αριθμεί πέραν των 30,000 κατοίκων.
Οι τοιχογραφίες καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα θεμάτων – από τη γραφή έως την τριγωνομετρία – στα Αγγλικά και στην τοπική γλώσσα Μαράθι.
“Όταν η μητέρα μου με στέλνει για να αγοράσω γάλα, περπατώ μέσα από το χωριό και κοιτάω τα μαθήματα στους τοίχους”, δήλωσε ο 13χρονος Yashwant Anjalakar στο Γαλλικό Πρακτορείο. Ο μικρός είπε πως έτσι εμπνέεται και ο τρόπος αυτός είναι η μόνη επιλογή για μαθητές σαν αυτόν που δεν έχουν πρόσβαση στο Διαδίκτυο.
Μέχρι στιγμής, 250 τοίχοι στο χωριό έχουν ζωγραφιστεί από έναν ντόπιο καλλιτέχνη και το αυτοσχέδιο σχολείο ελπίζει να φιλοτεχνηθούν άλλοι 200.
Η Ινδία έχει τον τρίτο υψηλότερο αριθμό μολύνσεων από τον ιό με τα κρούσματα να ανέρχονται στα περισσότερα από 3,7 εκατομμύρια.
