Αυτούσια η δήλωση
«Ήθελε, λέει να ‘ναι ελεύθερος. Σκοτώστε τον !»
Ηγέτης είναι αυτός που ξέρει να χάνει. Έχει το θάρρος να παίρνει πάνω του την ευθύνη. Μαθαίνει από τα λάθη του.
Η εκλογική ήττα του Νικόλα Παπαδόπουλου, για εμάς που καθημερινά επικοινωνούμε με τον κόσμο του ΔΗΚΟ , ήταν αναμενόμενη. Προειδοποιούσαμε από καιρό. Βλέπαμε την αλλοπρόσαλλη πορεία της ηγεσίας του κόμματος και αναρωτιόμασταν για το μέχρι που μπορεί να φτάσει.
Σήμερα, λοιπόν, αυτοί που θα έπρεπε να εγκαλούνται είναι ο Νικόλας Παπαδόπουλος και ο στενός κύκλος των συνεργατών του:
Αντί όλα αυτά τα χρόνια να κάνουν προσπάθειες για να επουλώσουν τις εσωκομματικές πληγές, διαχώριζαν τους συναγωνιστές μας σε «δικούς τους» και «των άλλων».
Αντί να συγκαλούν τα συλλογικά όργανα, έπαιρναν μόνοι τους τις αποφάσεις που τους εξυπηρετούσαν και τις ψήφιζαν εκ των υστέρων «δια βοής».
Αντί να δώσουν τον λόγο σε 2500 μέλη του κόμματος και να συγκαλέσουν το Πολιτικό Συνέδριο του κόμματος που σαφέστατα ορίζει το Καταστατικό, επέλεξαν να κάνουν διάλογο με τους καθρέφτες.
Αντί να παράγουν σύγχρονο πολιτικό λόγο ευθύνης, κατάντησαν να προτείνουν στους πολίτες κατά την ύψιστη εκλογική διαδικασία να ψηφίσουν τον «κανέναν».
Συμπαρατάχθηκαν με τους εθνικιστές!
Εδώ και μήνες δεν μας λένε τι λύση –επιτέλους- θέλουν στο κυπριακό!
Είναι να απορεί κανείς: πως κατάντησαν το ιστορικό ΔΗΚΟ;
Από κόμμα ευθύνης και συλλογικότητας το μεταλλάσουν σε μια νέα Ένωση Κέντρου. Σε κόμμα διαμαρτυρίας. «Των λίγων αλλά καθαρών…»
Σήμερα, μετά το τραύμα της ήττας του εκλογικού αποτελέσματος, η έκπτωτη ηγεσία του ΔΗΚΟ αντί να κάνει την αυτοκριτικής της με ψυχραιμία, επιλέγει τον δρόμο της εκκαθάρισης.
Οι λόγοι προφανείς: βιάζονται να ρίξουν αλλού την ευθύνη.
Η αλήθεια, όμως, είναι άλλη:
Ο Νικόλας Παπαδόπουλος έχασε διότι δεν κατάφερε να αγγίξει τις καρδιές των δηκοϊκών.
Από το 2013 που εκλέγηκε Πρόεδρος του κόμματος, η πόρτα του γραφείου του ήταν κλειστή για αυτούς που τον χρειάζονταν.
Ήταν απόμακρος και δεν δεχόταν ποτέ την κριτική.
Αδιαφόρησε για τις τοπικές επιτροπές, τα απλά μέλη.
Καταπάτησε το Καταστατικό.
Εμπιστευόταν μόνον τους εκλεκτούς και λίγους φίλους του.
Οι συνοπτικές δίκες – παρωδία επιβεβαιώνουν πως η σημερινή ηγεσία του ΔΗΚΟ και ο στενός πυρήνας που την περιβάλλει αδυνατεί να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα και να αναλάβει τις ευθύνες της.
Σε αυτό το νέο ΔΗΚΟ των διώξεων, της έλλειψης δημοκρατίας, της καχυποψίας, των ακραίων θέσεων, ένας υγιής και σκεπτόμενος κεντρώος δεν μπορεί να έχει θέση.
Γι’ αυτό και δηλώνω πως δίνω την παραίτησή μου από το μεταλλαγμένο κόμμα του οποίου σήμερα ηγείται ο Νικόλας Παπαδόπουλος.
Μαρίνος Κλεάνθους
Δημοτικός Σύμβουλος Αγλαντζιάς