Λίγες μέρες πριν τις εκλογές έγραψα και δημοσίευσα ένα άρθρο με τον πιο πάνω τίτλο. Το άρθρο είχε ως αφετηρία το αποτέλεσμα μιας έρευνας της κοινής γνώμης από το ΡΙΚ που έλεγε ότι η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών (81% αν θυμάμαι καλά) θεωρούσε τον εαυτό του ως Οικολόγο! Καλούσα λοιπόν αυτούς τους πολίτες και ακόμα πιο συγκεκριμένα τους πολίτες που καθ’ όλη την περίοδο προς τις εκλογές πραγματοποιούσαν διαμαρτυρίες (π.χ. Ορούντα, Πυργά, Δάλι, Δευτερά, Πάφο κλπ) να πάνε στην κάλπη και να ψηφίσουν στη βάση αυτών των οικολογικών τους ευαισθησιών.
Να επιλέξουν εκείνη την πολιτική πρόταση που έχει καταθέσει προτάσεις και δράσεις, όχι μόνο για τα κοινά περιβαλλοντικά προβλήματα του τόπου, αλλά και για τις μεγάλες περιβαλλοντικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα π.χ. κλιματικές αλλαγές.
Δυστυχώς οι πολίτες δεν ανταποκρίθηκαν σε αυτό το κάλεσμα, και τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αμφιβολίας περί τούτου. Άφησαν τις ανησυχίες τους για το περιβάλλον στο σπίτι και πήγαν στις εκλογές (όσοι/σες πήγαν) για να κάνουν αυτό που έκαναν.
Αποδείχθηκε για ακόμα μία φορά ότι η ευαισθησία για το περιβάλλον είναι δευτερεύον θέμα στη συνείδηση των κύπριων πολιτών, ένα μη πολιτικό θέμα, ένα θέμα που δεν σχετίζεται – νομίζουν – με τις πολιτικές αποφάσεις και την ιδεολογία των πολιτικών κομμάτων. Για άλλη μια φορά λειτούργησαν πιο «πρωτόγονες» δυναμικές στην αντίληψη των ψηφοφόρων.
Το «καλό» και το «κακό», πήραν μορφές που κατανοεί και η πιο απλοϊκή σκέψη. Μην νομίζετε ότι αυτό συνέβηκε μόνο στην Κύπρο. Παρά τα όσα διαφημίζονται και προβάλλονται από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, το «πράσινο κόμμα» δηλαδή η άνοδος των ευρωπαϊκών πράσινων κομμάτων, δεν έφτασε στην Νότια Ευρώπη και δεν τάραξε τα ήσυχα νερά της Μεσογείου.
Ήρθε λοιπόν και η 5η Ιουνίου, Παγκόσμια Μέρα Περιβάλλοντος, κατά τον ΟΗΕ. Τα κόμματα εξέδωσαν ανακοινώσεις. Από το κυβερνών ΔΗΣΥ, με τα μεγάλα περιβαλλοντικά εγκλήματα που γίνονται καθημερινά (Ακάμας, Ψηλά κτίρια, καταστροφή δασών, Θαλασσινές Σπηλιές κ.α.) μέχρι και το ΕΛΑΜ το οποίο καταψηφίζει κάθε περιβαλλοντική νομοθεσία και στηρίξει την λαθροθηρία. Επιπλέον το ΑΚΕΛ άλλαξε τσάντα σε μια λαϊκή αγορά( εκστρατεία κατά των πλαστικών σακκούλων) και ο ΔΗΣΥ λειτούργησε περίπτερο με ηλεκτρικό αυτοκίνητο. Κάποιες δράσεις δηλαδή που έγιναν (και ακόμα γίνονται) από τους Οικολόγους τα τελευταία 15 χρόνια με συνέχεια και συνέπεια.
Όμως είδατε εσείς κάποια συζήτηση για τα θέματα αυτά στα κυπριακά μέσα ενημέρωσης; Είδατε κάποιο δεκάλεπτο έστω από τα χιλιάδες τηλεοπτικά λεπτά κατά τη διάρκεια της ευρωπαϊκής εβδομάδας περιβάλλοντος (1-9 Ιουνίου); Εγώ πάντως δεν πρόσεξα κάτι.
Αντίθετα την πιο μεγάλη σε όγκο και διάρκεια, αλλά κυρίως περιεχόμενο περιβαλλοντική εκδήλωση της εβδομάδας – τα περιβαλλοντικά βραβεία 2019 – που διοργάνωσε το Κίνημα Οικολόγων-Συνεργασία Πολιτών, δεν την παρουσίασε κανένα τηλεοπτικό κανάλι, ακόμα κι’ αν σ’ αυτή παρευρέθηκαν και έκαναν χαιρετισμό ο Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων και η Επίτροπος Περιβάλλοντος. Ακόμα και το ΡΙΚ, που καθηκόντως ήταν εκεί, εκ παραδρομής, παρέλειψε να προβάλει στιγμιότυπά στο δελτίο ειδήσεων της επόμενης μέρας.
Λοιπόν, δεν βαριέσαι αδελφέ. Κλιματική αλλαγή, λιώσιμο των πάγων, υπερθέρμανση του πλανήτη…. αυτά είναι για τους Ευρωπαίους. Εμείς εδώ ανοίξαμε συζήτηση για τις προεδρικές εκλογές του 2023. Ποιος θα καθίσει στην μεγάλη καρέκλα και ποιοι θα είμαστε δίπλα του για να απολαύσουμε τους καρπούς της νίκης. Έχω προσέξει ότι τα ΜΜΕ ασχολούνται τελευταία πολύ με το θέμα αυτό. Είναι πιο «πιασάρικο» από τις φώκιες, τις χελώνες και τις θαλασσινές σπηλιές.
Ο Γιώργος Περδίκης είναι Πρόεδρος Κίνημα Οικολόγων – Συνεργασία Πολιτών
