Γράφει ο Άντρος Γ. Καραγιάννης
Η απόφαση του Ταγίπ Ερντογάν να προκηρύξει πρόωρες εκλογές στηρίζεται προφανώς στην προσδοκία του να πάρει ψήφο εμπιστοσύνης, για να συνεχίσει ακάθεκτος το έργο του και να γιορτάσει έτσι με τον καλύτερο τρόπο τη συμπλήρωση 100 χρόνων από την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας. Στον δρόμο προς την επανεκλογή του θα βρεθεί αντιμέτωπος με άλλους υποψηφίους όπως η Μεράλ Ακσενέρ, η πρώτη γυναίκα που διεκδικεί να χαλάσει τα σχέδια του απρόβλεπτου Τούρκου Προέδρου. Στις προεκλογικές της συγκεντρώσεις η Ακσενέρ συνηθίζει να χαιρετά, υψώνοντας το δεξί της χέρι, στο οποίο δεσπόζει η βαμμένη με χέννα τουρκική σημαία, για να υποδηλώσει τη δεξιά, συντηρητική της καταγωγή. Ας σημειωθεί ότι η χέννα, στην Ανατολή αποτελεί σύμβολο της αθωότητας και της νέας αρχής!
Το κόμμα της Ακσενέρ, το «Καλό Κόμμα», δε γιόρτασε ακόμα τα πρώτα του γενέθλια, ωστόσο η ιδρυτής του μερίμνησε να προκαλέσει αρκετό πανικό στον Ερντογάν. Η ίδια δε φοράει την παραδοσιακή μαντίλα, κάτι που ικανοποιεί τους κοσμικούς ψηφοφόρους. Διατηρεί μια θετική στάση υπέρ ενός δυνατού και σταθερού κράτους, αλλά αντιτίθεται στην ύπαρξη ενός ανδροκρατούμενου κράτους με επικεφαλής τον Ερντογάν και εναντιώνεται στις προθέσεις του τελευταίου για τροποποίηση του Συντάγματος προς όφελος του Προέδρου. Στις δηλώσεις της παρουσιάζεται ως «στρατιώτης» του Κεμάλ Ατατούρκ, θέλοντας έτσι να κερδίσει τις εντυπώσεις από τους κεμαλιστές και Τούρκους πατριώτες.
Οι φανατικοί ψηφοφόροι της Ακσενέρ, εκ των οποίων αρκετές γυναίκες, όπως αναφέρουν δημοσιεύματα της γερμανικής εφημερίδας Sueddeutsche Zeitung, πιστεύουν ότι μια νέα αρχή θα πρέπει να επέλθει στην Τουρκία με οδηγό μία γυναίκα. Η ίδια συχνά τονίζει στις ομιλίες της την άρνηση του Ερντογάν να αναφέρει το όνομα της, γιατί όπως η ίδια πιστεύει, είναι τόσο εγωιστής που φοβάται να βρεθεί αντιμέτωπος με μια γυναίκα και ακόμα χειρότερα να χάσει τις εκλογές για την προεδρία της χώρας από γυναίκα υποψήφια.
Η κατάσταση στην Τουρκία μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του Ιουλίου του 2016 δεν είναι καλή, αφού ο Τούρκος πρόεδρος εκφοβίζει όσους εναντιώνονται στην εξουσία του. Οι Τούρκοι ψηφοφόροι όμως θέλουν να επιστρέψουν στην ομαλότητα και στην ηρεμία, ακόμα και οι ψηφοφόροι του ΑΚΡ, του κόμματος του Ερντογάν. Γι’ αυτό ακριβώς η Ακσενέρ ρίχνει και εκεί τα δίκτυά της, προσπαθώντας να πλήξει τον Ερντογάν στο εσωτερικό του σώματος των ψηφοφόρων του, με κυριότερο επιχείρημα εις βάρος του την υποτίμηση της τουρκικής λίρας.
Η Ακσενέρ και το κόμμα της κολυμπούν επίσης στη μεγάλη δεξαμενή των νέων ψηφοφόρων, ελπίζοντας ότι η «νέα γενιά», όπως τους αποκαλεί ο Ερντογάν, θα του στρέψει την πλάτη. Όσον αφορά τα μικρότερα κόμματα στην Τουρκία, αυτά είτε δεν έχουν φωνή, είτε θα αναγκαστούν να συνασπιστούν και να στηρίξουν πιθανότατα τον/την ανθυποψήφιο/α του Ερντογάν. Ο υποψήφιος του ρεπουμπλικανικού κόμματος CHP, Μουχαρέμ Ιντζέ, έθεσε ως στόχο να μην επιτρέψει στον Ερντογάν να εξασφαλίσει την πλειοψηφία στη Βουλή στις 24 Ιουνίου, όσο αδύνατη κι αν ακούγεται η φωνή του μέσα από τα ΜΜΕ, στα οποία ο Ερντογάν μονοπωλεί. Για να αντιμετωπίσουν το ερντογανικό «μονοπώλιο», οι ανθυποψήφιοι του Προέδρου βάλθηκαν να αλωνίζουν την Τουρκία, ελπίζοντας ότι θα πείσουν τους ψηφοφόρους να απαλλαγεί η Τουρκία από την απόλυτη ερντογανοποίηση της χώρας.
Ο αγώνας που δίνουν τα κόμματα της αντιπολίτευσης για διεξαγωγή εκλογών δύο γύρων θα περάσει αυτή τη φορά και μέσα από τις τουρκικές φυλακές. Εκεί βρίσκεται ο υποψήφιος του Κουρδικού Κόμματος HDP, Σελαχατίν Ντεμιρτάς, ο οποίος μαζί με τους υποστηρικτές του δεν ξεχνούν ότι η Ακσενέρ κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990, από τη θέση τότε της Υπουργού Εσωτερικών, διέταξε τη στρατιωτική παρέμβαση, για να κατευνάσει τους Κούρδους και να κλείσει το κουρδικό ζήτημα. Τώρα η ίδια ζητά κατανόηση και συνεργασία με τους Κούρδους, αφού στόχος της είναι να πάει στον δεύτερο γύρο των εκλογών στις 8 Ιουλίου.
Η Τουρκία μετά τις επερχόμενες εκλογές σίγουρα θα αλλάξει, είτε γιατί θα καταστεί πιο αυταρχικός ο Ερντογάν, είτε γιατί θα νιώσει την πίεση προς το πρόσωπό του. Οι εκλογές στην Τουρκία φαίνεται επιπλέον ότι, πέραν του γυναικείου αρώματος, θα έχουν και κουρδικό στίγμα, το οποίο φιλοδοξεί να «αποδράσει» από τις τουρκικές φυλακές και να φτάσει μέχρι τα νοτιοανατολικά παράλια της χώρας.
Ο Άντρος Γ. Καραγιάννης είναι Δήμαρχος Δερύνειας
