Μέσα από τα υπολείμματα σκόνης και πάγου, που αφήνει πίσω του ο κομήτης Swift-Tuttle, περνά αυτές τις ημέρες ο πλανήτης μας, προσφέροντας έτσι το θέαμα των Περσείδων, που είναι τα πιο γνωστά πεφταστέρια της χρονιάς.
Οι φωτεινές Περσείδες φθάνουν στο αποκορύφωμά τους τα ξημερώματα της 12ης Αυγούστου.
Για καλύτερη παρατήρηση του φαινομένου ξαπλώστε σε σημείο ανοικτό, πολύ σκοτεινό, μακριά από τα φώτα της πόλης και κοιτάξτε τον ουρανό σε κατεύθυνση βορειοανατολική με γυμνό οφθαλμό. Δώστε στον εαυτό σας 30 λεπτά χρόνο προκειμένου οι οφθαλμοί να συνηθίσουν στο σκοτάδι και φυσικά αφήστε το κινητό τηλέφωνο και οποιαδήποτε άλλη συσκευή με φως κατά μέρος.
Οι Περσείδες παρατηρούνται εδώ και 2.000 χρόνια και σχετίζονται με τον κομήτη Swift-Tuttle, ο οποίος βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο κάθε 133 χρόνια.
Το εντυπωσιακό αυτό φαινόμενο συμβαίνει, διότι η Γη αυτές τις μέρες διασχίζει την τροχιά του Κομήτη Swift-Tuttle, που είναι γεμάτη από τα υπολείμματα που εγκαταλείπει στο πέρασμά του, ενώ περιφέρεται γύρω από τον Ήλιο. Ο κομήτης εγκαταλείπει τα υπολείμματα αυτά κάθε φορά που ευρίσκεται στο περιήλιο του.
Ετσι, κάθε χρόνο τον Αύγουστο, η Γη περνά από ένα σύννεφο της τροχιάς του κομήτη που αποτελείται από πάγο και σκόνη. Αυτά τα σωματίδια που συνήθως έχουν μέγεθος ίσο με τον κόκκο ενός ρυζιού και βάρος μικρότερο από ένα γραμμάριο, “καίγονται” στην ατμόσφαιρα της Γης και δημιουργούν ένα από τα ομορφότερα φαινόμενα διαττόντων αστέρων.
Ονομάζονται “πεφταστέρια” γιατί δίνουν την εντύπωση ότι πέφτουν από τον ουρανό. Επίσης, τους δόθηκε η ονομασία Περσείδες γιατί φαίνεται να προέρχονται από τον αστερισμό του Περσέα.
Ο κομήτης Swift-Tuttle ανακαλύφθηκε το 1862 από τους Lewis Swift και Horace Tuttle. Πρόκειται για έναν μεγάλο κομήτη με πυρήνα 26 χιλιομέτρων, σχεδόν δηλαδή διπλάσιο του μεγέθους του ουράνιου σώματος που εικάζεται ότι προκάλεσε τον αφανισμό των δεινοσαύρων.
Σύμφωνα με τον ανώτερο επιστήμονα στη ΝΑSA Donald Yeomans, ο κομήτης Swift-Tuttle είναι ένα από τα μεγαλύτερα ουράνια σώματα που γνωρίζουμε ότι περνάει επανειλημμένα από τη Γη.
Η τελευταία φορά που πέρασε κοντά από τη Γη ήταν κατά τη διάρκεια της τροχιάς του γύρω από τον ήλιο το 1992 και η επόμενη φορά θα είναι το 2126. Όταν περνά από τη Γη, κάθε 130 χρόνια, έχει ταχύτητα 58 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο.
Στο επόμενο διάβα του από κοντά μας στις 5 Αυγούστου 2126 θα βρίσκεται σε απόσταση 23 εκατομμυρίων χιλιομέτρων ή 60 φορές την απόσταση Γης – Σελήνης, είπε.
Οι κομήτες περιστρέφονται γύρω από τον Ήλιο μας και αποτελούν μέρος του ηλιακού μας συστήματος.
Προέρχονται από το Νέφος του Οορτ. Οι επιστήμονες θεωρούν ότι τα ουράνια σώματα του νέφους του Οορτ δημιουργήθηκαν μαζί με τους πλανήτες και τα υπόλοιπα σώματα του ηλιακού μας συστήματος, πριν από περίπου 4,6 δισεκατομμύρια χρόνια.
Το νέφος Οορτ έχει μήκος ένα έτος φωτός ή 9,461,000,000,000 χιλιόμετρα.
