Το τελευταίο διάστημα ο κ. Αναστασιάδης περιφέρεται σε ΜΜΕ επιχειρώντας να πείσει ότι κατέβαλε κάθε προσπάθεια λύσης του Κυπριακού και ότι έφτιαξε ισχυρή οικονομία που επιτρέπει στο λαό να ατενίζει το μέλλον με αισιοδοξία. Δηλώνει μάλιστα περήφανος για την χώρα που θα παραδώσει στους επόμενους.
Επειδή αυτό δεν είναι αστείο και επειδή η ιστορία πρέπει να καταγραφεί αντικειμενικά είναι σημαντικό να δούμε τα «επιτεύγματα» του κ. Αναστασιάδη.
Αυτό γίνεται πιο επιτακτικό από το γεγονός ότι δύο υποψήφιοι Πρόεδροι, οι Ν. Χριστοδουλίδης και Αβ. Νεοφύτου, ανταγωνίζονται για το ποιος είναι ο «κληρονόμος» αυτών των «επιτευγμάτων» και ποιος θα τα συνεχίσει καλύτερα.
Τα τελευταία 10 χρόνια, 8 δις από το μερίδιο των εργαζομένων μεταφέρθηκε στα κέρδη. Αυτό δεν έγινε τυχαία. Είναι αποτέλεσμα των πολιτικών του ΔΗΣΥ.
Απόδειξη τούτου είναι και το γεγονός ότι κάτι ανάλογο έγινε και στην προηγούμενη δεκαετία που κυβέρνησε ο Συναγερμός.
Μιλάνε για αύξηση του προϋπολογισμού κατά 500 και πλέον εκατομμύρια. Το τραγικό είναι ότι αυτά τα λεφτά δεν δίνονται για τη στήριξη του λαού αλλά των λειτουργικών αναγκών του Κράτους.
Καμαρώνουν για την αύξηση του αναπτυξιακού προϋπολογισμού. Αποκρύβουν όμως ότι πέρσι τον υλοποίησαν μόνο κατά 33%, το χαμηλότερο ποσοστό από όλες τις τελευταίες δεκαετίες.
Το χειρότερο είναι ότι η ακρίβεια καλπάζει και οι Κυβερνώντες παρακολουθούν ωσάν να είναι θεατές, αδιαφορώντας για τις συνέπειες σε βάρος του κόσμου.
Ο κ. Αναστασιάδης δηλώνει περήφανος για την χώρα που θα παραδώσει. Επί διακυβέρνησης του η αξιοπρέπεια και η περηφάνεια των Κυπρίων βρέθηκε στο χαμηλότερο σημείο.
Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς; Το διεθνές ρεζίλεμα με τα «διαβατήρια» στο οποίο συμμετείχε και το Γραφείο του Προέδρου; Το ξεπούλημα του Συνεργατισμού και η προκλητική παραγνώριση του Πορίσματος της Επιτροπής Αρέστη; Το κλείσιμο των Κυπριακών Αερογραμμών; Τη στήριξη του «άριστου» Βοηθού Γενικού Εισαγγελέα που κατέληξε φυλακή; Τον Γιαννάκη Γιαννάκη; Το ισραηλινό βαν και τις παρακολουθήσεις; Τη φυγάδευση δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ από το στενό οικογενειακό περιβάλλον του Προέδρου, την κλειστή περίοδο το 2013; Τα ταξίδια στις Σεϋχέλλες με το αεροπλάνο του Σαουδάραβα που πήρε δεκάδες διαβατήρια από το Κράτος; Το κούρεμα των καταθέσεων; Το «Ντροπή κ. Πρόεδρε» του Κώστα Κληρίδη;
Στο δε Κυπριακό το αποτέλεσμα των χειρισμών του κ. Αναστασιάδη μας έφερε πρό των πυλών της οριστικής διχοτόμησης. Παρόλ’ αυτά έχει το θράσος να λέει ψέματα ότι δεν μίλησε ποτέ για τα δύο Κράτη. Αν ρωτήσετε αυτούς που συναναστρεφόταν ο κ. Αναστασιάδης τα τελευταία χρόνια, πολλοί είναι που θα παραδεχτούν ότι την πρότεινε ως την καλύτερη επιλογή.
Με αυτά βέβαια δεν διαγράφω τις τεράστιες ευθύνες της Τουρκίας για την εισβολή, την κατοχή και τη συνεχιζόμενη αδιαλλαξία κα επιθετική προκλητικότητα.
Σε όλα αυτά ο Ν. Χριστοδουλίδης είναι συνένοχος ως μέλος του Υπουργικού Συμβουλίου και στενός του συνεργάτης.
Ο δε Αβ. Νεοφύτου έχει τεράστιες ευθύνες για τη στήριξη και την ανοχή του.
Η μόνη επιλογή αν θέλουμε να έχει μέλλον και προοπτική ο τόπος μας είναι ο Α. Μαυρογιάννης. Ας παραμεριστούν τυχόν επιφυλάξεις για να ξανανθίσει το χαμόγελο στα χείλη της πολύπαθης Κύπρου και του λαού μας.
