Του Κωνσταντίνου Καρεκλά
Προσωπικά είμαι εναντίον της αποχής και θα πρέπει όλοι μας να μελετήσουμε σωστά πριν κάνουμε τις επιλογές μας. Είχα την τύχη και τιμή να συναντηθώ με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Νίκο Αναστασιάδη, με τον Γιώργο Λιλλήκα αλλά και τον Νικόλα Παπαδόπουλο, και να συζητήσω και για το Κυπριακό, και για την Οικονομία αλλά και για τις Προεδρικές εκλογές. Αναλύοντας όμως την μέχρι στιγμής εξέλιξη και συμπεριφορά των υποψηφίων, καταλήγω στην εξής ανάλυση και εκτίμηση:
Σε κάθε εκλογική αναμέτρηση, η ορατότητα στον δρόμο της πραγματικότητας μειώνεται δραστικά, αφού εκατέρωθεν πλευρές εκτοξεύουν βέλη που κρύβουν το φως από τον ουρανό της αλήθειας. Θα ανέμενε κανείς ξεκάθαρες προτάσεις στην πράξη και όχι στις ανακοινώσεις με στόχο να βοηθήσουν τους πολίτες να πάρουν την απόφαση τους για τις επερχόμενες Προεδρικές Εκλογές. Παρακολουθώντας τον καθημερινό τύπο, ηλεκτρονικό και έντυπο, τις ειδήσεις στα ραδιόφωνα και τηλεοράσεις, αλλά και τις πολιτικές εκπομπές, καταλήγεις σε ένα και μόνο συμπέρασμα. Πως πολλοί συμπολίτες μας δεν έχουν καταλήξει στην τελική τους απόφαση, και πως ίσως χρειαστούν ακόμα και την Κυριακή των εκλογών να αποφασίσουν. Αυτό είναι και καλό και κακό. Είναι καλό, αφού υπάρχει η ελεύθερη σκέψη και είναι κακό διότι τα επιτελεία δεν έχουν ξεκάθαρες θέσεις. Προβαίνοντας σε μια ανάλυση για το κάθε επιτελείο αλλά και γενικότερα την ατμόσφαιρα που επικρατεί προεκλογικά, καταλήγω στα εξής:
Ποιοι πάνε στον Β’ γύρο
Από έναρξη του προεκλογικού μαραθωνίου έχουμε δει και ακούσει αρκετές μετακινήσεις μελών και στελεχών από όλες σχεδόν τις πολιτικές παρατάξεις. Η αντιμετώπιση τους από τα κόμματα ήταν κάποιες φορές ήρεμη και υπομονετική αναμένοντας να δουν μέχρι που θα τελειώσει, είτε εκδικητική και εχθρική απέναντι σε αυτά τα άτομα αφού προφανώς έχουν καταφέρει να επηρεάσουν αρνητικά την πολιτική τους εικόνα και δύναμη. Πέραν των μετακινήσεων που στρατηγικά είδαν το φως της δημοσιότητας, είχαμε και συνεχείς δημοσκοπήσεις οι οποίες είτε έτυχαν σοβαρής αμφισβήτησης είτε αποτέλεσαν βάση για συνεχή συσπείρωση δημιουργώντας ένα θετικό κλίμα. Αδιαμφισβήτητα στον δεύτερο γύρο, σύμφωνα πάντα με τα σημερινά δεδομένα, πρέπει να θεωρείται πως βρίσκεται ο νυν Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Νίκος Αναστασιάδης. Από κει και πέρα για την δεύτερη θέση, όπως όλα δείχνουν θα είναι ένα θρίλερ για γερά νεύρα μεταξύ Νικόλα Παπαδόπουλου και Σταύρου Μαλά. Αναλύοντας όμως την μέχρι στιγμής εξέλιξη και συμπεριφορά των υποψηφίων, καταλήγω στην εξής ανάλυση και εκτίμηση:
Νίκος Αναστασιάδης
Κυπριακό: Προσωπικά έκρινα αρκετές φορές την πορεία στο Κυπριακό που ακολουθεί ο νυν Πρόεδρος, είτε από το βήμα ως Αντιπρόεδρος του Κινήματος Αλληλεγγύη αλλά και μετά που είχα αποχωρήσει από το εν λόγο κίνημα. Συνεχίζω να εκφράζω τις επιφυλάξεις μου αλλά και τις διαφωνίες μου σχετικά με την πορεία του Κυπριακού αφού η προτεινόμενη λύση η οποία διαμορφώνεται από τα συμπεράσματα της Πενταμερής αλλά και του Κραν Μοντανά δεν δείχνει να είναι προς όφελος του Ελληνισμού της Κύπρου, αλλά υπάρχουν και σοβαρές ασάφειες όσον αφορά την ασφάλεια μας στο νησί που επηρεάζει το μέλλον των παιδιών μας. Πολλά σημεία των διαπραγματεύσεων έχουν ακόμα μπλε και κόκκινο χρώμα, όμως αυτά τα οποία έχουν γίνει μαύρα, θα αποτελέσουν στο τέλος τα συμφωνηθέντα για την ολοκληρωμένη συμφωνία για την επίλυση του Κυπριακού Προβλήματος, στην οποία φυσικά τον τελευταίο λόγο θα τον έχει ο λαός. Από την μία ο Νίκος Αναστασιάδης χειρίστηκε την κατάσταση με τρόπο ριψοκίνδυνο δημιουργώντας κάποια αρνητικά προηγούμενα όπως η πενταμερή, αλλά από την άλλη, όλοι συμφώνησαν πως ακόμα και με αυτό τον τρόπο, η Τουρκία δεν σταματά να ζητά περισσότερα. Άρα λοιπόν, το πιο χρήσιμο συμπέρασμα από την μέχρι στιγμής διαδικασία επίλυσης, είναι πως πρέπει να αντιμετωπιστεί η ορμητικότητα και η θρασύτητα της Τουρκίας παρά να συνεχίσουμε να επιμένουμε με τον ίδιο τρόπο να το επιλύσουμε, αφού με μαθηματική ακρίβεια μας οδηγεί σε απόρριψη της λύσης από τον λαό και εκ νέου διχασμού του.
Οικονομία: Στο κεφάλαιο οικονομία, θεωρώ πως το σοβαρότερο λάθος ήταν το δεσμεύομαι και το κούρεμα αλλά και η απορριφθείσα πρόταση από την Βουλή με το βροντερό και ηρωικό ΟΧΙ, χωρίς να υπάρχει εναλλακτική. Και εδώ θα ήθελα να σταθώ λίγο σε αυτό το σημείο και να υποβάλω ένα ερώτημα. Αν ο Πρόεδρος δεν είχε εναλλακτική, η Βουλή δεν είχε εναλλακτική, τότε ποιος πραγματικά φέρει την ευθύνη για το κούρεμα και την καταστροφή της Κυπριακής οικονομίας που υποδούλωσε τον Κυπριακό λαό αναγκάζοντας τον να βιώσει πρωτόγνωρες καταστάσεις; Λίγο πολύ, όλοι έχουν αναγνωρίσει την τραγικότητα της κατάστασης της Κυπριακής οικονομίας που υπήρχε όταν παρέλαβε από την διακυβέρνηση Χριστόφια την Προεδρία. Κάπου εκεί, ο Κυπριακός λαός έβαλε και το δικό του λιθαράκι (που ήταν τεράστιο) επιβιώνοντας από αυτή την κατάσταση, με πάρα πολλές κοινωνικές απώλειες, αφού ήρθαν τα πάνω κάτω και αλλάξανε οι ισορροπίες. Κλείσανε οι Κυπριακές Αερογραμμές, έκλεισε η Λαΐκή, εκτοξεύθηκε η ανεργία, αυξήθηκε η μετανάστεσυη, χάσαμε το νόημα της αργίας και της Κυριακής και άλλα πολλά είχαν συμβεί αυτή την πενταετία. Από την άλλη δεν ήρθε νέο μνημόνιο και με αρκετές θυσίες αλλά και σκληρές αποφάσεις καταφέραμε να αλλάξουμε το κλίμα και να δούμε φως στην άκρη του τούνελ.
Β’ γύρο: Όσον αφορά την παρουσία στον δεύτερο γύρο, θα πρέπει να θεωρείται σχεδόν βέβαιη, εξού και οι χαμηλών τόνων προεκλογική αφού δεν φαίνεται να υπάρχει λόγος επιθετικής στρατηγικής και ρίξης με τις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις, αφού στον Β’ γύρο θα πρέπει να χτιστούν συνεργααίες.
Σταύρος Μαλάς
Κυπριακό: Παρά την πολυετή απουσία από τα πολιτικά δρώμενα, διεκδικέι για δεύτερη φορά την Προεδρία της Δημοκρατίας και είναι απόλυτα θεμιτό. Αυτό το οποίο δημιουργεί πολλά ερωτηματικά είναι πως θα καταφέρει να ανεξαρτητοποιηθεί και να διαχωρίσει την δική του φιλοσοφία από αυτή του ΑΚΕΛ και να πείσει τον λαό πως δεν θα έχουμε επανάληψη της διακυβέρνησης Χριστόφια. Από την άλλη, το ΑΚΕΛ, ίσως και να μην αναμένει την εντολή του λαού να αναλάβει την διακυβέρνηση του τόπου αφού τα εσωτερικά του ζητήματα είναι τόσα πολλά που θα χρειαστεί ένα διάστημα ηρεμίας και σταθερότητας για να επιλυθούν. Ίσως λοιπόν, το ΑΚΕΛ, να επιθυμεί διακαώς την παρουσία του Σταύρου Μαλά στον Β’ γύρο, κάτι που θα αναπτερώσει το ηθικό της αριστεράς και θα επέλθει η ηρεμία και η σταθερότητα, αλλά από την άλλη ίσως να βολεύεται με την επανεκλογή Αναστασιάδη αφού στο Κυπριακό ζήτημα, υπάρχει ταύτιση απόψεων, αν και πιστεύω η στρατηγική του ΑΚΕΛ στο Κυπριακό είναι πολύ πιο επικίνδυνη από αυτή του Νίκου Αναστασιάδη, αφού ήταν οι μόνοι που κατηγόρησαν ανοικτά τον Πρόεδρο για το αδιέξοδο και όχι την Τουρκία. Διερωτούμε πραγματικά, αν θα έπρεπε να παραδώσουμε και την υπόλοιπη Κύπρο στην Τουρκία για να θεωρούμαστε διαλλακτικοί και να θέλουμε λύση.
Οικονομία: Όσον αφορά την οικονομία, πιστεύω πως είδαμε τις δυνατότητες, την σκέψη, την προσέγγιση αλλά και τον τρόπο διαχείρισης της κατά την διάρκεια της θητείας του Δημήτρη Χριστόφια, με τον λαό να πληρώνει ακόμα τα σπασμένα. Και εδώ είναι το στοίχημα του Σταύρου Μαλά που πρέπει να κερδίσει και να πείσει τον λαό πως δεν θα ακολουθήσουμε την ίδια πορεία. Προσωπικά πιστεύω δεν έχει πείσει σε τέτοιο βαθμό που να μπορεί να ελπίζει στην Προεδρία της Δημοκρατίας.
Β’ γύρο: Μπορεί με κάποιες τακτικές κινήσεις του ΑΚΕΛ, βλέπε Στεφάνου, Χαραλαμπίδου αλλά και Κατσουρίδη, να καταφέρει να πάει στον δεύτερο γύρο, αλλά ίσως να μείνει μέχρι εκεί. Και σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, η επανεκλογή Αναστασιάδη είναι πιθανότερη. Υπάρχει φυσικά και η άποψη πως το 2013 υπήρχε πριμοδότηση του Μαλά εις βάρος του Λιλλήκα για να εκλεγεί ο Αναστασιάδης, κάτι που δεν πιστεύω να έγινε οργανωμένα, αφού αν αποδεχθούμε κάτι τέτοιο τότε υποβαθμίζουμε αρκετά την ελευθερία του εκλογικού σώματος και την βούληση να επιλέξει το μέλλον του. Αυτό το οποίο εκτιμώ πως ίσως συμβεί, είναι η ψήφος στον Σταύρο Μαλά από ψηφοφόρους που υποστηρίζουν Νίκο Αναστασιάδη είτε γιατί δεν θέλουν τον Νικόλα Παπαδόπουλο στον Β’ γύρο και επιθυμούν διακαώς την διάλυση της συνεργασίας των κομμάτων που των υποστηρίζουν, είτε γιατί θεωρούν πιο εύκολη την εκλογή Νίκου Αναστασιάδη απέναντι στον Σταύρο Μαλά.
Νικόλας Παπαδόπουλος
Κυπριακό: Μια υποψηφιότητα η οποία, αν και αρχικά διαφαινόταν πως θα είχε την στήριξη των ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ, Συμμαχίας και Οικολόγων με την Αλληλεγγύη να βρισκόταν στην γωνιά και να πυροβολεί με ανακοινώσεις της τον ενδιάμεσο ως χαλιφάτο των τεσσάρων που θα αποτύχει, στην συνέχεια εξελίχθηκε με τέτοιο τρόπο, που η Συμμαχία Πολιτών ακολούθησε μοναχικό δρόμο με την Αλληλεγγύη να ανεβαίνει στο καράβι της συνεργασίας. Η αχίλλειος πτέρνα στο Κυπριακό, είναι πως δεν υπάρχει κοινή και ξεκάθαρη γραμμή ως προς το μοντέλο της λύσης που επιδιώκεται και έχουν επικεντρωθεί οι προσπάθειες σε ένα στόχο που δεν είναι άλλος από την απομάκρυνση του Νίκου Αναστασιάδη από την Προεδρία της Δημοκρατίας. Θα ήταν αποδεκτό αν υπήρχε κοινή και ξεκάθαρη συμφωνία στο Κυπριακό από όλα τα συνεργαζόμενα κόμματα όμως δυστυχώς οι παρουσίες των στελεχών των κομμάτων στα μέσα, συγχέουν περισσότερο την κατάσταση με κάποιους να υποστηρίζουν ΔΔΟ με σωστό περιεχόμενο και κάποιους να την απορρίπτουν εντελώς. Από την μια, ίσως να είναι πιο ασφαλές δρόμος επίλυσης του Κυπριακού αφού δεν υπάρχει κοινή γραμμή άρα δεν διεκδικούμε ξεκάθαρα, άρα δεν επιτρέπουμε στην Τουρκία να πάρει αυτά που θέλει, από την άλλη, θα ήταν σοφότερο να υπήρχε ξεκάθαρη θέση. Εκτίμηση μου, είναι πως αυτό που θα υπερισχύσει σε περίπτωση εκλογής, είναι η ΔΔΟ με σωστό περιεχόμενο.
Οικονομία: Το γεγονός της διαχρονικής στήριξης του προΰπολογισμού τα τελευταία χρόνια, αλλά και ψήφισης των νομοσχεδίων του μνημονίου, αποδεικνύει από την μία την σοβαρότητα και την υπευθυνότητα αλλά και από την άλλη είναι και μία πίστωση στην Κυβέρνηση πως αυτά τα 5 χρόνια δεν υπήρχαν άλλοι τρόποι να βγούμε από το οικονομικό αδιέξοδο. Σε γενικές γραμμές, πιστεύω πως στο θέμα οικονομίας δεν υπάρχουν σοβαρές διαφορές όσον αφορά την νυν Κυβέρνηση με τον Νικόλα Παπαδόπουλο. Επικρατεί μια φιλοσοφία και από τις δύο πλευρές, με ελάχιστες διαφορές, αλλά περισσότερα κοινά που καταλήγουν στο ίδιο μοντέλο και σκέψη.
Β γύρο: Υπάρχει σοβαρό θέμα συσπείρωσης των κομμάτων που υποστηρίζουν τον Παπαδόπουλο, όμως υπάρχει και μια εισροή από προσωπικότητες και οργανωμένα σύνολα. Αυτό τό οποίο καλείται να διαχειριστεί ο Νικόλας Παπαδόπουλος, είναι την σωστή αντιμετώπιση των προβλημάτων των κομμάτων που τον στηρίζουν, να βρίσκει τρόπους που θα χτίζουν γέφυρες με στόχο να εξασφαλίσει μια τέτοια διαφορά που δεν θα κινδυνεύει ούτε και από τυχών ψήφιση του Σταύρου Μαλά από όλους αυτούς που δεν θέλουν να τον δουν δεύτερο γύρο. Εκτιμώ πως, το κύριο μέρος αυτής της προσπάθειας θα ολοκληρωθεί την τελευταία εβδομάδα, ίσως και το τελευταίο Σαββατοκυρίακο των εκλογών με μια μετωπική επίθεση σε όλους όσους πιστεύουν πως μπορούν να αλλάξουν γνώμη και να στηρίξουν επίσημα και ανεπίσημα την υποψηφιότητα του. Με την απουσία Κατσουρίδη από το επιτελείο Μαλά, οι πιθανότητες είναι περισσότερες κατά την δική μου άποψη. Ένας άλλος τρόπος εξασφάλισης της θέσης στον δεύτερο γύρο, είναι να καταλάβουν οι συνεργαζόμενες δυνάμεις πως πρέπει να αλλάξουν τακτική και προσέγγιση προς τα μέλη και ψηφοφόρους τους, και να βρουν λύσεις που θα συσπειρώσουν περισσότερο τα ποσοστά τους αλλά και την υποψηφιότητα του Νικόλα Παπαδόπουλου.
Λιλλήκας και Χρίστου
Δύο υποψηφιότητες οι οποίες έχουν αποφασίσει να ακολουθήσουν ένα μοναχικό δρόμο ο οποίος είναι και ο πιο δύσκολος. Ο δε Γιώργος Λιλλήκας κάνει μια προσπάθεια να αποδείξει πως οι δημοσκοπήσεις είναι παντελώς λανθασμένες και υπάρχει ο ισχυρισμός πως είναι καθοδηγούμενες, και αυτό σίγουρα είναι κάτι που αν η κάλπη τις διαψεύσει πλήρως, τότε θα πρέπει να κτυπήσουν καμπανάκια στο εκλογικό σώμα. Για την ώρα όμως, οι δημοσκοπήσεις λειτουργούν εις βάρος τη υποψηφιότητας του, επικοινωνιακά τουλάχιστον, και η δουλειά που πρέπει να γίνει είναι διπλή. Από την μια να συσπειρώσει τα ποσοστά της Συμμαχίας αλλά και να τα υπερβεί αν θέλουμε να μιλάμε για τον Β’ γύρο, αλλά και από την άλλη να προσπαθήσει να πείσει το εκλογικό σώμα πως όντως τα ποσοστά που εκτιμούν οι δημοσκοπήσεις δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.
Από την άλλη, ο Χρίστου, είναι ίσως ο μοναδικός υποψήφιος που συσπειρώνει σε τόσο μεγάλο βαθμό τα ποσοστά του κόμματος του και κερδίζει όλο και περισσότερο έδαφος η υποψηφιότητα του. Έχει πρόσφατα εξασφαλίσει και την στήριξη του Πατριωτικού μετώπου “Λακεδαιμόνιοι” όπου ενισχύει και το ΕΛΑΜ αλλά και την υποψηφιότητα του γενικότερα και είναι ίσως η μοναδική υποψηφιότητα που εξέφρασε ανοικτά την διαφωνία του και ξεκάθαρα σε όλα τα επίπεδα και ζητήματα που έθεσαν οι υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις και έχει ένα κοινό, το οποίο είναι πιστό και στηρίζει αλλά και υποστηρίζει την κάθοδο στις Προεδρικές. Αυτό είναι πολύ σημαντικό στοιχείο για το ΕΛΑΜ το οποίο ίσως να είναι το πιο κερδισμένο κόμμα μετά τις Προεδρικές.
Καταληκτικά
Προσωπικά είμαι εναντίον της αποχής και θα πρέπει όλοι μας να μελετήσουμε σωστά πριν κάνουμε τις επιλογές μας. Είχα την τύχη και τιμή να συναντηθώ με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Νίκο Αναστασιάδη, με τον Γιώργο Λιλλήκα αλλά και τον Νικόλα Παπαδόπουλο, και να συζητήσω και για το Κυπριακό, και για την Οικονομία αλλά και για τις Προεδρικές εκλογές. Αν θέλουμε να τοποθετήσουμε σε σωστή βάση την επιλογή στήριξης της οποιασδήποτε υποψηφιότητας, τότε θα πρέπει να έχουμε ολοκληρωμένη άποψη, και ως ελεύθερα σκεπτόμενος πολίτης, μέσα από τις συναντήσεις, σχημάτισα την δική μου άποψη χωρίς όμως να είναι τελεσίδικη. Οι υποψήφιοι ανακοινώνουν και μοιράζονται ακόμα με τον λαό τις δικές τους προτάσεις και θα πρέπει εμείς να τις μελετήσουμε προσεκτικά και μετά να καταλήξουμε στην οποιαδήποτε απόφαση.
Κωνσταντίνος Καρεκλάς
BSc ΒΑ / Υπεύθυνος Έρευνας και Καινοτομίας
