Από τον Μάρτιο του 2020 μέχρι τον Δεκέμβριο του 2024, ο δείκτης τιμών καταναλωτή αυξήθηκε από το 14% και ο δείκτης πληθωρισμού στα τρόφιμα άνω του 16%. Την ίδια ώρα που οι μισθοί παραμένουν καθηλωμένοι τα τελευταία χρόνια. Χαρακτηριστικά σύμφωνα με στοιχεία της στατιστικής υπηρεσίας, τέσσερεις στους δέκα Κύπριους αμείβονται κάτω από 1500 ευρώ τον μήνα, ποσοστό που αντιστοιχεί περίπου σε 205 χιλιάδες άτομα από το σύνολο των εργαζομένων στην Κύπρο που είναι 487600.
Η αγοραστική αξία των μισθών δεν ανταποκρίνεται σύμφωνα με την αύξηση του πληθωρισμού. Αν προσθέσουμε και το γεγονός ότι ο κατώτατος μισθός είναι στα χίλια ευρώ, επίσης πολύ χαμηλός συγκριτικά με άλλες χώρες της Ευρώπης, κατανοεί ο καθένας τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν αυτά τα νοικοκυριά. Και εδώ τα πράγματα γίνονται ακόμα χειρότερα. Σχεδόν 125 με 130,000 χιλιάδες συμπατριώτες μας βρίσκονται σε οικονομική κατάσταση κατά του ορίου φτώχειας. Κάτω του ορίου φτώχειας σημαίνει ότι δεν είναι σε θέση να προμηθευτούν τα βασικά αγαθά όπως είναι το ψωμί, το γάλα, τα αυγά. Δεν μπορούν κατ’ επέκταση να πληρώσουν το ηλεκτρικό ρεύμα, το τηλέφωνο, το νερό και άλλες βασικές φορολογίες που έχουν να κάνουν με την καθημερινότητα τους.
Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια η κυβερνήσεις Νίκου Αναστασιάδη – ΔΗΣΥ και η συνέχεια της σημερινής κυβέρνησης Νίκου Χριστοδουλίδη, δεν άγγιξαν ή καλύτερα δεν ανταποκρίθηκαν στις προσδοκίες των πολιτών για λύσεις στα πιο πιεστικά προβλήματα όπως της ακρίβειας και του κόστους ζωής.
Δεν υπάρχουν απαντήσεις σε όσα πραγματικά τσακίζουν τα νοικοκυριά την μεσαία τάξη, τους εργαζόμενους, την τρίτη ηλικία, γενικά τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Οι χαμηλοί μισθοί και συντάξεις, τα υψηλά ενοίκια και οι δόσεις δανείων στις τράπεζες, οι επικείμενες πράσινες φορολογίες, η ελλειμματική κοινωνική πολιτική οδηγούν καθημερινά στο βάραθρο τα λαϊκά νοικοκυριά.
Κρίσιμη κατάσταση, έως τραγική εξακολουθεί να είναι η κατάσταση στο τομέα της ενέργειας. Πέραν από μια ακατάσχετη υποσχεσιολογία, δυστυχώς καμιά πρόοδος δεν υπάρχει. Αντίθετα με αφορμή και τις πρόσφατες παραδοχές όπου οι κυβερνώντες δεν κατόρθωσαν να θωρακίσουν την χώρα με συστήματα αποθήκευσης ενέργειας και πάλι οι πολίτες καλούνται να πληρώσουν τον λογαριασμό! Που να το πεις μια χώρα με δέκα μήνες ηλιοφάνειας να μην είναι σε θέση να επενδύσει στον τομέα αυτό. Πως είναι δυνατό η κυβέρνηση από την μια να καλεί τους πολίτες να επενδύσουν σε φωτοβολταϊκά, να επιχορηγά την προσπάθεια με ειδικά σχέδια και από την άλλη να μην μπορεί να τρέχει το σύστημα, γιατί τα τελευταία χρόνια δεν φρόντισαν να δημιουργήσουν ένα αξιόπιστο σύστημα αποθήκευσης ενέργειας.
Τραγική κατάσταση και στον τομέα της προσιτής στέγης και των ενοικίων. Ιδιαίτερα στην Λεμεσό, τα προβλήματα είναι τεράστια. Η νέα γενιά ούτε με κιάλια δεν μπορεί να προσβλέπει στην απόκτηση στέγης, όταν οι τιμές έχουν εκτοξευθεί και έγιναν απλησίαστες. Το ίδιο με τα ενοίκια, ένα μονάρι κοστίζει 1000 ευρώ, το δυάρι 1500 ευρώ, που θα παν να σταθούν τα νέα ζευγάρια που δεν έχουν που τον ήλιο μοίρα? Αφήνω και το γεγονός ότι πλέον δεν υπάρχουν και διαθέσιμα σπίτια ή διαμερίσματα προς διάθεση.
Μπορούμε να μιλούμε ώρες για την τραγική κατάσταση που έχει περιέλθει η χώρα μας. Μας έμεινε η ακρίβεια!
Τώρα είναι η ώρα μιας ολοκληρωμένης πολιτικής αντιμετώπισης όλων αυτών των προκλήσεων. Κρίνεται το παρόν και το μέλλον της βιωσιμότητας της νέας γενιάς του τόπου μας. Τα προβλήματα δεν επιλύονται με αποσπασματικές πολιτικές, πολύ περισσότερο με επικοινωνιακές τακτικές. Το ΑΚΕΛ, η Κυπριακή Αριστερά δεν θα σιγήσουν. Θα βρίσκονται στην πρωτοπορία του αγώνα και της διεκδίκησης, για ένα ισχυρό κράτος μέριμνας και πρόνοιας. Θα συνεχίσει να καταθέτει προτάσεις και οράματα για την διαμόρφωση όρων, προϋποθέσεων και πλαισίου που να αποτελεί το δίχτυ προστασίας των νέων ανθρώπων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Τόσο εντός Βουλής, αλλά και εκτός Βουλής, θα ηγηθεί πρωτοβουλιών και δράσεων για να μπορέσουμε ως χώρα να ανταποκριθούμε σ’ αυτές τις προκλήσεις. Είναι στιγμές εθνικής ενσυναίσθησης. Αναλογικά αναλαμβάνουμε τον δικό μας ρόλο και αποστολή!
Γιώργος Τ. Γεωργίου
Μέλος Πολιτικού Γραφείου ΑΚΕΛ
