Τι και αν τα χρονοδιαγράμματα της μεταρρύθμισης της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στενεύουν κάθε μέρα και πιο πολύ; Τα άλυτα προβλήματα, τα αθέατα ενδεχομένως ζητήματα, καθώς και τα κενά στη νομοθεσία εξακολουθούν να ταλανίζουν σε μεγάλο βαθμό τους άμεσα εμπλεκόμενους, οι οποίοι κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου και ζητούν άμεσες λύσεις και διευθετήσεις.
Ένα από τα ζητήματα που φαίνεται να προβληματίζει ιδιαίτερα τους εμπλεκόμενους έχει να κάνει με αυτό που ονομάζουμε κοινωνική πολιτική. Και όταν μιλάμε για κοινωνική πολιτική δεν εννοούμε μόνο τις εκδρομές συνταξιούχων, τις ενδεχόμενες εκπτώσεις σε σκύβαλα και φόρους ή το κοινωνικό παντοπωλείο. Όταν αναφερόμαστε στην κοινωνική πολιτική εννοούμε και τις δομές φιλοξενίας, την ανέγερση βρεφοκομικών σταθμών, γεροκομείων, νηπιαγωγείων, κέντρων αποκατάστασης και άλλα πολλά.
Είναι γεγονός ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι ο κοντινότερος θεσμός της πολιτείας στον κάθε πολίτη. Οι Τοπικές Αρχές είναι οι πρώτες που θα αντιληφθούν τα διάφορα κοινωνικά προβλήματα που υπάρχουν, οι πρώτες που θα κληθούν να βρουν λύσεις και οι πρώτες που θα σταθούν δίπλα στον κάθε πολίτη που τους έχει ανάγκη. Πρόκειται για τον κοντινότερο θεσμό της πολιτείας προς τον κάθε πολίτη και αυτό είναι κάτι που αποδείχθηκε περίτρανα σε πολλές περιπτώσεις.
Έχοντας αυτά λοιπόν κατά νου, είναι ολοφάνερο πως η κοινωνική πολιτική είναι κάτι που αφορά τις τοπικές αρχές με πολλούς διαφορετικούς τρόπους, ιδιαίτερα ενόψει της μεταρρύθμισης της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Σύμφωνα με τον νέο νόμο, στους δήμους μεταφέρονται οι αρμοδιότητες, η πολιτική, ο σχεδιασμός και μία δυνητική εξουσία εκεί και όπου υπάρχει δυνατότητα, χωρίς να μεταφέρεται οποιοσδήποτε προϋπολογισμός, κάτι που κάνει το όλο εγχείρημα προβληματικό.
Με αυτόν τον τρόπο το κράτος ουσιαστικά ενημερώνει τον πολίτη έμμεσα ότι πλέον η κοινωνική πολιτική θα βρίσκεται στους Δήμους, χωρίς ωστόσο οι νέες οντότητες να αναλαμβάνουν αυτήν την αρμοδιότητα στην πράξη και επί της ουσίας και αυτό είναι κάτι που προβληματίζει έντονα τους εμπλεκόμενους με την Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Μάλιστα, Δήμοι οι οποίοι έχουν έντονη δράση και υλοποιούν προγράμματα μέσα από τα Πολυδύναμα Κέντρα τους, βασιζόμενα σε ευρωπαϊκά ή άλλα κονδύλια, εκφράζουν έντονα την ανησυχία τους για το τι μέλλει γενέσθαι σε περίπτωση αποκοπής αυτών των χρημάτων.
Σε αυτό το σημείο αξίζει να αναφέρουμε ότι όπως έχουν τα πράγματα σήμερα, η κοινωνική πολιτική των δήμων εξασκείται κυρίως μέσα από τα Πολυδύναμα Κέντρα και τα Συμβούλια Κοινοτικού Εθελοντισμού, τα οποία είναι οργανισμοί ιδιωτικού δικαίου. Σε περίπτωση μεταφοράς της κοινωνικής μέριμνας στους Δήμους, αυτό ενδεχομένως να μην είναι το καλύτερο μοντέλο, αφού είναι λες και ο εκάστοτε Δήμος θα αγοράζει υπηρεσίες, γι’ αυτό η κοινωνική μέριμνα πρέπει να θεσμοθετηθεί μέσα στη δημοτική υπηρεσία.
Υπουργείο Εσωτερικών και Υφυπουργείο Κοινωνικής Πρόνοιας δεν συντονίζονται
Το μπαλάκι για το όλο θέμα βρίσκεται τόσο στο γήπεδο του Υπουργείου Εσωτερικών, όσο και στο γήπεδο του Υφυπουργείου Πρόνοιας, εκπρόσωποι των οποίων πρέπει να καθίσουν στο τραπέζι για πλήρη συντονισμό.
Πρέπει λοιπόν, να παρθεί μία θαρραλέα απόφαση από την πολιτεία, η οποία οφείλει να αναγνωρίσει ότι οι Τοπικές Αρχές είναι εκ των πραγμάτων κοντά στον πολίτη, γι’ αυτό και πρέπει να αναλάβουν την κοινωνική μέριμνα και για να το πράξουν θα πρέπει να μεταφερθεί στις νέες οντότητες και ο απαραίτητος προϋπολογισμός. Η κοινωνική πολιτική δεν χωράει προχειρότητες και αυτό είναι κάτι που πρέπει να αντιληφθούν οι αρμόδιοι και να πράξουν τα δέοντα πριν την υλοποίηση της μεταρρύθμισης της Τοπικής Αυτοδιοίκησης αφού τώρα είναι η κατάλληλη περίοδος για ουσιαστικές αλλαγές.
