Του Κωνσταντίνου Καρεκλά
Πόσο έτοιμοι είμαστε να αντιμετωπίσουμε τα αποτελέσματα του νάρκοτεστ; Θα διορθώσουμε το πρόβλημα με ποινές και φυλάκιση; Η Νορβηγία τον Δεκέμβριο του 2017, έγινε η πρώτη χώρα όπου αποποινικοποίησε τα ναρκωτικά δίνοντας έμφαση στην θεραπεία και όχι στην τιμωρία.
Τις τελευταίες μέρες τέθηκε σε εφαρμογή ο έλεγχος νάρκοτεστ από την Αστυνομία με τα αποτελέσματα σιγά σιγά να αρχίζουν να στέλνουν μηνύματα σε διάφορες κατευθύνσεις. Εκτιμώ πως ο συγκεκριμένος έλεγχος, θα αναδείξει ένα τεράστιο κοινωνικό ζήτημα το οποίο σύμφωνα με την νομοθεσία προνοεί τα εξής:
(i) Ποινή φυλάκισης για χρονικό διάστημα που δεν υπερβαίνει τα τρία (3) χρόνια ή
(ii) Xρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις τρεις χιλιάδες πεντακόσια ευρώ (€3.500) ή
(iii) Στέρηση της ικανότητάς να κατέχει ή να λαμβάνει άδεια οδήγησης για χρονική περίοδο που δεν υπερβαίνει τα τρία (3) χρόνια ή
(iv) Όλες ή οποιαδήποτε ή οποιεσδήποτε από τις ποινές αυτές.
Το μέγα ερώτημα που προκύπτει μέσα από την νομοθεσία αυτή, είναι αν πραγματικά μπορούμε να αντιμετωπίσουμε το τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα των ναρκωτικών επιβάλλοντας απλά μια ποινή ή και φυλάκιση. Είναι με αυτό τον τρόπο που θα καταφέρει η πολιτεία να διορθώσει το πρόβλημα και να φέρει στο σωστό δρόμο τους χρήστες; Είναι γεγονός πως η οικονομική κρίση αύξησε δραματικά τα προβλήματα στην κοινωνία και ένα από αυτά είναι τα ναρκωτικά. Αρκετοί συνάνθρωποι μας είτε κατέληξαν να είναι χρήστες ως διέξοδος στα προβλήματα τους, είτε κατέληξαν να είναι έμποροι για το εύκολο χρήμα. Είναι πολλές οι κατηγορίες ανθρώπων που είναι είτε χρήστες είτε έμποροι και ξανά το ερώτημα είναι το εξής: Θα μπορέσουμε ως πολιτεία να το αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα αυτό με μια απλή ποινή ή φυλάκιση;
Οι υποδομές είναι ανύπαρκτες καθώς η μεταχείριση τους άνιση. Πολλοί γονιοί ζουν ένα Γολγοθά αλλά και οι ίδιοι οι χρήστες, ζητώντας απελπισμένα βοήθεια με το κράτος να κωφεύει και να τους κλείνει στην φυλακή. Εκτιμώ πως οι χρήστες ή έμποροι, δεν θα έπρεπε να οδηγούνταν σε πολιτικά δικαστήρια αλλά σε κοινωνικά. Οι ποινές δεν θα έπρεπε να ήταν χρηματικά πρόστιμα ή φυλακή αλλά κοινωνική επανένταξη. Θα μπορούσαμε ως κράτος να είχαμε συμφωνία erasmus με άλλες χώρες όπως την Νορβηγία και μέσα από ένα πρόγραμμα επανένταξης τους στην κοινωνία που λειτουργεί με επιτυχία σε αυτές τις χώρες να τους φέρναμε στο σωστό δρόμο. Αυτό θα μπορούσε να γίνει άμεσα ως μέτρο αντιμετώπισης της έλλειψης υποδομών που έχουμε ως κράτος.
Η Νορβηγία τον Δεκέμβριο του 2017, έγινε η πρώτη χώρα όπου αποποινικοποίησε τα ναρκωτικά δίνοντας έμφαση στην θεραπεία και όχι στην τιμωρία. Με αυτή την απόφαση της βουλής, δεν νομιμοποίησαν καμία ναρκωτική ουσία αλλά την αποποινικοποιήσαν. Η λογική είναι πως δεν μπορεί η πολιτεία να τιμωρεί την εξάρτηση και να την θεωρεί έγκλημα, αλλά να θεραπεύει την εξάρτηση και να την θεωρεί ως αρρώστια. Θα ανέμενα τουλάχιστον σε ένα Γενικό Σύστημα Υγείας, να υπήρχε μια τέτοια πρόνοια.
Κωνσταντίνος Καρεκλάς
BSc ΒΑ / Υπεύθυνος Έρευνας και Καινοτομίας
