Απαράδεκτο χαρακτηρίζει το γεγονός ότι η Δημοτική Βιβλιοθήκη της Λεμεσού παραμένει κλειστή εδώ και χρόνια, ο ανεξάρτητος υποψήφιος Δήμαρχος Νίκος Νικολαΐδης. «Δεν νοείται μια Βιβλιοθήκη να παραμένει κλειστή για έξι χρόνια και οι αρμόδιοι να κάνουν σαν να μην συμβαίνει τίποτα! Δεν τον χωράει ο νους ότι αυτή η μεγάλη κληρονομιά της Λεμεσού, την οποία ξεκίνησε ο αείμνηστος Πλουτής Σέρβας, έχει ουσιαστικά μετατραπεί σε ένα ερειπωμένο εργοτάξιο χωρίς κανένας να ξέρει αν και πότε θα ξαναλειτουργήσει», τονίζει ο κ. Νικολαΐδης και προτείνει την άμεση επαναλειτουργία της Βιβλιοθήκης στη βάση σύγχρονων προτύπων. «Οραματιζόμαστε μια Βιβλιοθήκη η οποία θα αποτελεί ζωντανό κύτταρο πολιτισμικών δραστηριοτήτων, ευρύτερα για την κοινωνία και ιδιαίτερα για τους νέους», επισημαίνει ο υποψήφιος Δήμαρχος.
Σημειώνει πως η Δημοτική Βιβλιοθήκη είναι μια από τις πλουσιότερες βιβλιοθήκες της Κύπρου με 80.000 βιβλία, πολλές χιλιάδες λογοτεχνικά, επιστημονικά και άλλα περιοδικά, πλούσια συλλογή παιδικής λογοτεχνίας, μεγάλη σειρά πολύτιμων παλαιτύπων αλλά και πλήρεις σειρές εφημερίδων που χρονολογούνται από τις τελευταίες δεκαετίες του 19ου αιώνα ως τις μέρες μας.
«Αυτός ο τεράστιος πλούτος εδώ και έξι χρόνια παραμένει εγκλωβισμένος λόγω ανεπάρκειας και κακών χειρισμών», αναφέρει ο κ. Νικολαΐδης και σημειώνει πως «κανένας δεν μπορεί να υπερηφανεύεται για αυτό το γεγονός. Πρέπει όλοι να κάνουν την αυτοκριτική τους. Ο Δήμος Λεμεσού και ειδικότερα ο Δήμαρχος της πόλης θα έπρεπε να είχαν προστατεύσει με καλύτερο τρόπο τα συμφέροντα των δημοτών». «Δεν θα μιλήσω», προσθέτει, «για τη συμφωνία με το ΤΕΠΑΚ (το οποίο έχει αναλάβει την εκτέλεση των έργων), αλλά ούτε για το γεγονός ότι ο κοινό θα έχει πρόσβαση σε μόλις 40 από τις 65 χιλιάδες τόμους βιβλίων μετά την ολοκλήρωση των έργων». Εύλογα ερωτήματα, συνεχίζει ο κ. Νικολαΐδης, υπάρχουν και για τις συνθήκες φύλαξης των ανεκτίμητων βιβλίων σε χώρους της Δημοτικής Πινακοθήκης.
Η Δημοτική Βιβλιοθήκη, ιδρύθηκε το 1944 επί δημαρχίας Πλουτή Σέρβα και μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1970 στεγαζόταν στη μεγάλη αίθουσα του Δημοτικού Μεγάρου. Στις αρχές της δεκαετίες του 1970 η Δημοτική Βιβλιοθήκη μεταστεγάστηκε στο Μέγαρο Πηλαβάκη και για αυτό είναι γνωστή στους Λεμεσιανούς και ως «Βιβλιοθήκη Πηλαβάκη».