Γράφει ο Γιώργος Κ. Γεωργίου
Η καλοκαιρινή μπόρα στην παιδεία, πρόσκαιρα, ξεπεράστηκε. Απομένει, βέβαια, να δούμε το αποτέλεσμα του εν εξελίξει διαλόγου για τα εργασιακά στην ΜΕΠΕΥ. Και κατά πόσο η κυβέρνηση θα συνεχίσει το ΄΄κυνήγι των μαγισσών΄΄ και τη δογματική αναζήτηση ΄΄λίπους΄΄ στο χώρο της παιδείας. Η καταιγίδα, μάλλον, έρχεται. Τα μεγάλα ζητήματα της εκπαίδευσης, για τη συζήτηση των οποίων …δεσμεύτηκε ο ΠτΔ, παραμένουν άθικτα. Και ήταν, μάλλον, αναμενόμενο, καθώς πρόκειται για θέματα που δεν απασχολούν το ΔΝΤ, την Παγκόσμια Τράπεζα και τον ΟΟΣΑ, συντηρητικούς οργανισμούς που εισακούουν ευλαβικά ο ΔΗΣΥ και η κυβέρνηση. Κι όμως, εδώ είναι που πρέπει να εγκύψουμε. Καθότι πρόκειται για πληγές ανεπούλωτες που ταλανίζουν διαχρονικά το εκπαιδευτικό μας σύστημα.
Πότε θα μιλήσουμε για όλα αυτά;
Για τον ουσιαστικό εξορθολογισμό της δημόσιας παιδείας, μακριά από οικονομικίστικες προσεγγίσεις. Για το σχολείο της χαράς και της δημιουργίας χωρίς το άγχος του εξετασιοκεντρισμού που εκπέμπει ο θεσμός των τετραμήνων. Θα επιμείνει ο υπουργός στην εφαρμογή τους παρά την καθολική αντίδραση; Για μια, παιδαγωγικά ορθή, αξιολόγηση του καθηγητή και του μαθητή. Για αναλυτικά προγράμματα και ύλη προσαρμοσμένη σε αυτά. Που θα επιτρέπουν, αν δεν επιβάλλουν, εναλλακτικές μορφές διδασκαλίας και μάθησης. Πότε θα αντλήσουμε, όχι μιμητικά, από πετυχεμένα εκπαιδευτικά παραδείγματα άλλων χωρών;
Για την ειδική εκπαίδευση που αποτελεί ντροπή για την κοινωνία μας. Έχουν παρέλθει δύο μήνες από την έναρξη της σχολικής χρονιάς και κάποια παιδιά παραμένουν ακόμη στο σπίτι καθηλωμένα εν μέσω ενός κυκεώνα αξιολογήσεων από τις αρμόδιες επιτροπές. Κι ας παινεύεται ο υπουργός για την αύξηση των συνοδών. Η ολοκληρωμένη στρατηγική για την Ειδική Εκπαίδευση αναμένεται να εφαρμοστεί μετά το 2020. Ως τότε, πόσες άλλες αθώες ψυχές θα θυματοποιήσουμε;
Για τις προχειρότητες και τα αποσπασματικά μέτρα της υγείας και της ασφάλειας. Δράσεις αποσπασματικές κάτω από το βάρος τραγικών περιστατικών. Χωρίς πνοή και παιδαγωγική χροιά. Με κάγκελα, που ΄΄στρατοπεδοποιούν΄΄ τα σχολεία και δεν απελευθερώνουν τα μυαλά και την ψυχή των παιδιών. Που ούτε βοηθούν στην αντιμετώπιση των αυξανόμενων, με γεωμετρική πρόοδο, κρουσμάτων βίας και παραβατικότητας, που αντιμετωπίζονται, κι αυτά, με πενιχρά κονδύλια και ανεπαρκείς μηχανισμούς. Για τα σοβαρά κρούσματα και την έξαρση του εθνικισμού- σοβινισμού στο εκπαιδευτικό μας σύστημα.
Για την αναιμική Τεχνική και Επαγγελματική Εκπαίδευση που αδυνατεί να καλύψει τις πραγματικές ανάγκες των μαθητών. Που τους στοιβάζει, όχι εκεί που επιθυμούν ή που επιβάλλουν οι νέες κοινωνικές ανάγκες, παρά μόνο στους εναπομείναντες διαθέσιμους κλάδους. Για τα Εσπερινά Λύκεια και Τεχνικές Σχολές, που λειτουργούν με προδιαγραφές της δεκαετίας του 1980.
Για το Νέο Σύστημα Διορισμών, που θυματοποιεί χιλιάδες νέους πτυχιούχους, σκοτώνοντας τα όνειρά τους για αξιοπρεπή εργασία. Τι θα απογίνουν οι 5.000 που εργοδοτούνται με την απεχθή αγορά υπηρεσιών; Θα σεβαστεί η κυβέρνηση τις πρόσφατες αποφάσεις ευρωπαϊκών δικαστηρίων που ξαναδικαιώνουν τους 30μηνους εκπαιδευτικούς; Για τη φοιτητική μέριμνα που πετσοκόβεται, όταν εκατοντάδες φοιτητές εγκαταλείπουν τις σπουδές τους. Για την επιδιωκόμενη απελευθέρωση των διδάκτρων στα ιδιωτικά σχολεία;
Για τον πολιτισμό. Ναι, για τον πολιτισμό, γιατί ας μην ξεχνά το Υπουργείο πως είναι και του… Πολιτισμού. Πόσο τιμά τον τίτλο του; Τα καταθλιπτικά κονδύλια που διαθέτει η κυβέρνηση για τον πολιτισμό επιβεβαιώνουν πως τον θεωρεί «φτωχό συγγενή». Οι Τέχνες και τα Γράμματα, το θέατρο, ο κινηματογράφος, η κρατική βιβλιοθήκη και άλλα έργα υποδομής υπολείπονται και στο φετινό προϋπολογισμό του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού.
Η παιδεία- εκπαίδευση των παιδιών μας ασφυκτιά από τις προχειρότητες, τους επικοινωνιακού χειρισμούς και την έλλειψη οράματος της κυβέρνησης Νίκου Αναστασιάδη- ΔΗΣΥ.
Εμείς, μαζί και με άλλες κοινωνικές και εκπαιδευτικές δυνάμεις, θα συμβάλουμε με τον αγώνα και τις εισηγήσεις μας, στη συνδιαμόρφωση του κοινού οράματος για το πραγματικά δημοκρατικό, χρήσιμο κυπριακό σχολείο του μέλλοντος.
Το έχει ανάγκη ο τόπος και τα παιδιά μας.
Ο Γιώργος Κ. Γεωργίου είναι Βουλευτής ΑΚΕΛ Λάρνακας
