Δεν παραιτείται κανείς λοιπόν. Ούτε η Κυβέρνηση, ούτε η Βουλή. «Όλα για τον λαό, αλλά ουδέν δια του λαού», όπως έλεγαν οι φωτισμένοι ηγεμόνες την εποχή του Διαφωτισμού 17ος – 18ος αιώνας. Η καταφυγή στην κάλπη και στη λαϊκή ετυμηγορία, ως το καθαρτήριο για την κατάσταση της απαξίωσης και της ανυποληψίας στην οποία περιήλθε το πολιτικό προσωπικό της χώρας, της οποίας αποκορύφωμα ήταν η δημόσια διαπομπή μέσω του γνωστού ντοκιμαντέρ του δικτύου Al Jazeera, απορρίφθηκε με τη καταψήφιση της πρότασης μας για αυτοδιάλυση της Βουλής και πρόωρες βουλευτικές εκλογές. Οι εισηγητές (Θεολόγου – Περδίκης) έκαναν ξεκάθαρο από την αρχή ότι η αυτοδιάλυση της Βουλής και οι πρόωρες βουλευτικές εκλογές δεν ήταν μόνο μια πράξη ανάληψης ευθύνης από τα κόμματα και τη Βουλή για το σκάνδαλο των πολιτογραφήσεων αλλά και ένα εργαλείο εξάσκησης πίεσης προς την Κυβέρνηση – τον κύριο υπεύθυνο – για παραίτηση και πρόωρες προεδρικές εκλογές.
Υπενθυμίζεται ότι το 1985 αντιπολίτευση και Κυβέρνηση αποφάσισαν να λύσουν τις διάφορες τους για τη διακυβέρνηση της χώρας στην κάλπη των βουλευτικών εκλογών.
Όμως το 2020 τα κόμματα, για τους δικούς τους λόγους, δεν συμφωνήσαν στη καταφυγή στην κάλπη. Η αντιπολίτευση ΔΗΚΟ – ΑΚΕΛ προφανώς γιατί δεν είναι έτοιμη για προεδρικές εκλογές. Ακόμα ψάχνουν υποψήφιο. Κι ίσως ακολουθώντας το παράδειγμα του Ν. Αναστασιάδη – ο οποίος αρνήθηκε να θέσει θέμα πρόωρων προεδρικών εκλογών μετρά τη τραγωδία στο Μαρί – επιλέγουν το δρόμο της φθοράς της Κυβέρνησης μέσα από μια μακρά πορεία εν μέσω πανδημίας και οικονομικής κρίσης για ένα σίγουρο αποτέλεσμα το 2023 αντί της κάλπης σε εποχές λαϊκής οργής. «Ποιούς άραγε θα πάρει το ποτάμι της λαϊκής οργής;» έλεγε στο παρασκήνιο στέλεχος κόμματος της αντιπολίτευσης. Όπως όμως και το 2011 – 13 το κόστος της φθοράς της Κυβέρνησης μπορεί να αποδειχθεί βαρύ όχι μόνο για τους κυβερνώντες αλλά για ολόκληρη τη χώρα και το λαό.
Αλλά και η συμπολίτευση (ΔΗΣΥ – ΕΔΕΚ) – που σύρθηκαν στην αποδοχή της πρότασης για πρόωρες βουλευτικές εκλογές – απέφυγαν επιμελώς να τοποθετηθούν στο παράλληλο αίτημα για προεδρικές εκλογές, εάν το αποτέλεσμα της κάλπης έδειχνε αποδοκιμασία της Κυβέρνησης. Η ΕΔΕΚ μάλιστα με υπερβάλλοντα φιλοκυβερνητικό ζήλο συνέχισε το αφήγημα της αναζήτησης του whistleblower (πληροφοριοδότη).
Αυτό που κάνει ιδιαίτερη εντύπωση είναι ότι ένα μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης και οι περισσότεροι πολιτικοί συντάκτες, συντάχθηκαν με τα κόμματα, αποδοκιμάζοντας την πρόταση για εκλογές. Δεν μειώνω τη σημασία κάποιων από τα επιχειρήματα, όσων αντιτάχθηκαν στην πρόταση μου. Ομολογώ ότι δεν συζητώ καν κάποιες αστειότητες που ακούστηκαν για τον κορωνοϊό ή ότι οι εκλογές θα διακόψουν την έρευνα ή τάχα θα δημιουργούσαν πρόβλημα στην έγκριση του προϋπολογισμού.
Συμφωνώ όμως με όσους είπαν ότι στην ουσία με τις εκλογές δεν θα διορθωθούν αυτόματα και δια μαγείας οι παθογένειες του πολιτικού μας συστήματος. Δίνεται όμως η ευκαιρία στον πολίτη να τιμωρήσει τους φαύλους και διεφθαρμένους – είτε ως πρόσωπα είτε ως κόμματα – και να αλλάξει τους συσχετισμούς τουλάχιστον σε ότι αφορά τη Βουλή. Διότι όσοι πιστεύουν ότι η Βουλή με την παρούσα σύνθεση θα κάνει μέσα σε έξι μήνες ότι δεν έκανε πέντε χρόνια νομίζω απλά «πλανώνται πλάνη οικτρά»
Ποια είναι τα πρώτα δείγματα γραφής ; Έστειλαν στις «κυπριακές καλένδες» την πρόταση Νομού μας για άμεση κατάργηση του προγράμματος πολιτογραφήσεων, το ψήφισμα για την παραίτηση της Κυβέρνησης και την απόφαση για κατάθεσή των φακέλων στον Γενικό Ελεγκτή. Ανέσυραν τα τετριμμένα επιχειρήματα περί λαϊκισμού και τα χρησιμοποίησαν και πάλι εναντίον μας. Άφησαν σε εκκρεμότητα την λίστα Γιωρκάτζη και στην αναμονή την λειτουργία της Ad Hoc επιτροπής για τα Μη Εξυπηρετούμενα Δάνεια των Πολιτικά Εκτεθειμένων Προσώπων. Απέρριψαν την εισήγηση μου να αναλάβω – ως ο πλέον έμπειρος και πρόθυμος βουλευτής – την προεδρία της Ad Hoc Επιτροπής και να παραδοθεί η λίστα στα μέλη της Επιτροπής.
Λοιπόν, οι οιωνοί δεν είναι οι καλύτεροι. Οι επόμενες μέρες θα δείξουν αν επιβεβαιώνεται η πρόβλεψη ότι το σύστημα (νομίζει ότι) «καθάρισε» με την παραίτηση Τζιοβάνι και Συλλούρη.
«Ουδέν νεότερο από το δυτικό μέτωπο», είναι ο τίτλος ενός από τα πιο γνωστά αντιπολεμικά μυθιστορήματα του μεσοπολέμου (Έριχ Μαρία Ρεμάρκ). Ας μου επιτραπεί να μεταφέρω το τίτλο στα σημερινά πολιτικά μας δρώμενα: «ουδέν νεότερο από το μέτωπο κατά της διαφθοράς».
Ο Γιώργος Περδίκης είναι Βουλευτής Κινήματος Οικολόγων – Συνεργασία Πολιτών
