Στην κοινωνία μας, οι θεσμοί υπάρχουν για να υπηρετούν το δημόσιο συμφέρον. Οι σχολικές εφορείες, ως θεματοφύλακες της εκπαίδευσης και της διαφάνειας, οφείλουν να λειτουργούν με γνώμονα τη νομιμότητα, τη συνεργασία και τον σεβασμό προς το κάθε μέλος, πλειοψηφία ή μειοψηφία.
Δυστυχώς, αυτό που βιώνουμε στη Σχολική Εφορεία Δρομολαξιάς – Μενεού ξεπερνά κάθε όριο πολιτικής υποκρισίας και θεσμικής αυθαιρεσίας.
Από τις εξαγγελίες περί νομιμότητας στην πράξη της αυθαιρεσίας
Εκείνοι που για μήνες όργωναν την τοπική κοινωνία με εξαγγελίες περί νομιμότητας, δημοκρατίας και “ορθής λειτουργίας”, είναι οι ίδιοι που, μόλις εξασφάλισαν την πλειοψηφία, μεταμόρφωσαν το συλλογικό όργανο σε εργαλείο αποκλεισμών και εσωτερικής διανομής εξουσίας.
Όλες οι ρητές δεσμεύσεις για σεβασμό της μειοψηφίας, για ισοτιμία των θεσμικών ρόλων και για συλλογική λήψη αποφάσεων, καταπατήθηκαν στην πράξη.
Μονοπρόσωπες αποφάσεις, αποκλεισμοί και απειλές για τη λειτουργία των σχολείων
Με αφορμή την υπόθεση των εξουσιοδοτήσεων υπογραφών στους τραπεζικούς λογαριασμούς, γίναμε μάρτυρες πρωτοφανούς θεσμικού εκτροχιασμού:
Μεμονωμένα πρόσωπα, χωρίς την παραμικρή απόφαση ή εξουσιοδότηση του Σώματος, προχώρησαν αυθαίρετα σε συναντήσεις με τραπεζικούς λειτουργούς, αγνοώντας επιδεικτικά τόσο τη νόμιμη διαδικασία όσο και τους θεσμικά υπεύθυνους – Αντιπρόεδρο, Ταμία, Γραμματέα. Το αποτέλεσμα; Διακοπή βασικών λειτουργιών σχολικών μονάδων, κίνδυνος για την ομαλή λειτουργία και έκθεση της Εφορείας σε νομικά και ηθικά ερωτηματικά.
Όταν “μπλοκ” και προσωπικές ατζέντες υπονομεύουν τη δημοκρατία
Η ύπαρξη οργανωμένων “μπλοκ”, που καθορίζουν τις τύχες ολόκληρων σχολικών κοινοτήτων μέσω υπόγειων συμφωνιών, προσωπικών φιλοδοξιών και πολιτικών ανταλλαγμάτων, είναι πληγή για τη δημοκρατία και το κοινό καλό.
Κανένα εκλεγμένο όργανο δεν μπορεί να λειτουργεί ως κλειστή λέσχη εξουσίας, να περιφρονεί τη διαφάνεια, να αγνοεί τη φωνή της μειοψηφίας και να διανέμει θέσεις, σχολικές μονάδες ή ευθύνες με κριτήριο το “ποιος είναι δικός μας”.
Οι μάσκες έπεσαν – Η κοινωνία βλέπει
Η τοπική κοινωνία δεν ξεγελιέται. Οι μάσκες έχουν πέσει. Οι πολίτες παρακολουθούν, απαιτούν σεβασμό στους θεσμούς, διαφάνεια, ισοτιμία, και πραγματική δημοκρατική λειτουργία, όπου κανείς δεν είναι υπεράνω του συλλογικού συμφέροντος.
Απευθύνομαι δημόσια προς κάθε αρμόδια αρχή και καλώ σε αφύπνιση κάθε πολίτη που νοιάζεται για το μέλλον των σχολείων και των παιδιών μας:
Η δημοκρατία δεν χαρίζεται, κατακτιέται καθημερινά με αγώνα, διαφάνεια και συλλογικότητα.
Οι πρακτικές αποκλεισμού, η αυθαιρεσία και οι “άγραφες συμφωνίες” δεν θα περάσουν απαρατήρητες.
Η Σχολική Εφορεία ανήκει σε όλη την κοινωνία – και σε αυτήν λογοδοτεί.
