Γράφει η Ζήνα Λυσάνδρου Παναγή
Το κράτος μας έχει ζημιά 8 δις, όπως ακούσαμε, από τον Συνεργατισμό. Ήρθε η ώρα να καταλάβουν όλοι ότι το κράτος δεν πτώχευσε από τους εκπαιδευτικούς, αλλά από τους κάθε λογής επιτήδειους που λυμαίνονταν για δεκαετίες τα ξένα χρήματα και τα οικειοποιούνταν χωρίς αιδώ και δίκη.
Πονά η ψυχή μου, όταν σκέφτομαι πως ονειρευόμουν του χρόνου να γιορτάσουμε τα 110 χρόνια από την ίδρυση του Συνεργατισμού στο Λευκόνοικο.
Πού να’ ξερα ότι θα έπεφταν φέτος οι τίτλοι του τέλους. Επίσημα. Με βούλλα. Από όσα ακούμε, οι κουμπαριές και οι φίλοι καλά κρατούν.
Συντηρούμε σε αυτή τη νήσο των αγίων για τα καλά την αποικιοκρατία. Πολλές οι παραφυάδες της.
Όταν ήμουν στα πρώτα χρόνια της καριέρας μου είχα τη μεγάλη ευλογία να έχω ως Λυκειάρχες, δυο εξαίρετους παιδαγωγούς και πνευματικούς ανθρώπους, πρώτα τον αείμνηστο Θεοδόση Νικολάου και μετά τον ευπατρίδη από την εύανδρο Κυθρέα, τον κ. Γαβριήλ Μηνά. Ανάμεσα στα πολλά και σημαντικά που έμαθα και από τους δύο, θα σταθώ σε αυτά που μας επαναλάμβανε ο κ. Μηνάς κατά κόρον, όπως εξάλλου τα έγραφε για χρόνια στη στήλη που διατηρούσε σε εφημερίδα. Μας έλεγε ότι στην Κύπρο συμβαίνει το εξής οξύμωρο σχήμα: επί Αγγλοκρατίας οι φτωχοί πρόγονοί μας πλήρωναν δίδακτρα για να έχουν τα παιδιά τους ελληνική παιδεία, παρόλες τις ελκυστικές υποσχέσεις των αποικιοκρατών, ενώ σήμερα που έχουμε δωρεάν ελληνική παιδεία, οι πλούσιοι απαξιώνουν οτιδήποτε ελληνικό, και πληρώσουν αδρά για να έχουν τα παιδιά τους αυτό που θεωρούν ανώτερο, για να ξεχωρίζουν από τον λαό.
Επιπλέον, ο κ. Μηνάς μας έλεγε και ένα άλλο επίκαιρο. «Χαίρομαι που φεύγω περήφανος. Λυπάμαι για σας που μένετε. Σας περιμένουν δύσκολες μέρες. Απαξίωση του έργου σας. Έλλειψη σεβασμού. Ευτελισμός της προσωπικότητάς σας. Υποτίμηση».
Πόσο προφητικά ήταν αυτά τα λόγια! Φύγαμε κι εμείς από την εκπαίδευση, και τώρα λυπόμαστε τους νεότερους. Ασφαλώς και έχουν γίνει λάθη και υπερβολές όλα αυτά τα χρόνια από διάφορες κυβερνήσεις. Ισοπεδώθηκαν τα πάντα στον βωμό του κομματικού συμφέροντος.
Όμως, υπάρχουν πάρα πολλοί συνάδελφοι, κάποιων κυρίως ειδικοτήτων, που τραβάνε κουπί και θυσιάζονται για τους μαθητές τους από αγάπη και μεράκι. Και ξέρω πολλά νέα παιδιά με χάρισμα και ευφυία, με πάμπολλες ικανότητες που τιμούν το λειτούργημά τους. Μην τα ισοπεδώνουμε όλα.
Γιατί, για μια αξιοπρέπεια ζούμε.
Η Ζήνα Λυσάνδρου Παναγή είναι Δήμαρχος Λευκονοίκου
