Τα πράγματα για το ΑΚΕΛ το 2016 δεν είναι πολύ καλύτερα από αυτά του Δεκεμβρίου του 2011. Το κόμμα πήρε στις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές το χαμηλότερο, ιστορικά, ποσοστό του και σίγουρα δεν βρίσκεται στην καλύτερη δυνατή θέση. Παρόλα αυτά συνεχίζει να είναι ένα μεγάλο κόμμα με βαθιές ρίζες στην κοινωνία αλλά και με μια παράδοση στην τοπική αυτοδιοίκηση.
Το ΑΚΕΛ και σε αυτές τις εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης θα προσπαθήσει να δημιουργήσει τις συνθήκες συνεργασιών με τους παραδοσιακούς του σύμμαχους από τον ενδιάμεσο χώρο, το ΔΗΚΟ και την ΕΔΕΚ. Παρόλα αυτά η προσπάθεια αυτή δεν φαίνεται να είναι τόσο εύκολη όσο ήταν στις εποχές της λεγόμενης «Τριμερούς Συνεργασίας». Η ηγεσία του κόμματος όμως δεν φαίνεται να τα βάζει κάτω και αναζητά συμμαχίες μέσα από το λεγόμενο ενδιάμεσο χώρο. Φαίνεται ότι αυτή φορά το ρόλο του συμμάχου του κόμματος της αριστεράς θα παίξει και ο Γιώργος Λιλλήκας και η Συμμαχία Πολιτών. Ασφαλώς και δεν μπορεί κανείς να προβλέψει το κατά πόσο αυτή η συνεργασία θα αποδώσει τα αναμενόμενα, αλλά δεν παύει να είναι μια προσπάθεια του ΑΚΕΛ να βγει από την απομόνωση, που βρίσκεται τα τελευταία πέντε χρόνια. Ενδεχόμενη συνεργασία ΑΚΕΛ-Λιλλήκα στις δημοτικές δημιουργεί και τις προοπτικές συνέχισής της για τις Προεδρικές του 2018 και αντιμετωπίζει αποφασιστικά κάθε προσπάθεια του ΔΗΚΟ να προωθήσει το Νίκο Κατσουρίδη ως κοινό υποψήφιο του λεγόμενου ενδιάμεσου χώρου. Την ίδια στιγμή όμως είναι αμφίβολο κατά πόσο ο Γιώργος Λιλλήκας μπορεί να γίνει αποδεκτός από τα στελέχη και μέλη του ΑΚΕΛ, ειδικά αυτούς που πιστεύουν έντονα στη λύση του κυπριακού με βάση τη ΔΔΟ.
Το ΑΚΕΛ σ’ αυτές τις εκλογές θα έχει κυρίως στόχο να διατηρήσει όσους από τους μικρούς περιφερειακούς δήμους παραδοσιακά κέρδιζε ή μπορεί να κερδίσει λόγω καλής απόδοσης του κόμματος της αριστεράς σε συγκεκριμένους δήμους.
Όσον αφορά τους μεγάλους δήμους, χαμένη υπόθεση θα πρέπει να θεωρείται ο Δήμος Λευκωσίας. Στο Δήμο Πάφου το κόμμα πολύ πιθανόν να προσανατολιστεί προς στήριξη ενός υποψηφίου από τον ενδιάμεσο χώρο. Όπως δηλαδή σχεδόν κάνει πάντα. Μόνο που αυτή τη φορά θα μπορεί να αναζητήσει υποψήφιο και από τη Συμμαχία Πολιτών και όχι μόνο από το ΔΗΚΟ ή την ΕΔΕΚ. Προς το παρών πάντως ο Φαίδωνος συνεχίζει να είναι το ακλόνητο φαβορί. Στο Δήμο Λάρνακας το ΑΚΕΛ εκμεταλλευόμενο τις αδυναμίες του ΔΗΣΥ, ετοιμάζει εδώ και μήνες δικό του υποψήφιο και το γεγονός αυτό δίνει στο κόμμα ένα πλεονέκτημα. Την ίδια στιγμή η επιλογή ενός καθαρά κομματικού υποψηφίου κλείνει τις όποιες προοπτικές συνεργασίας με κάποια από τα κόμματα του ενδιάμεσου χώρου. Αυτό δίνει την ευκαιρία στον ΔΗΣΥ να κερδίσει τη μάχη αν βρει τον κατάλληλο υποψήφιο είτε από τον ενδιάμεσο χώρο είτε από την ευρύτερη κοινωνία των πολιτών.
Στο Δήμο Λεμεσού το ΑΚΕΛ φαίνεται πως θα έχει υποψήφιο τον Ανδρέα Χρίστου, ένα επίσης καθαρά κομματικό υποψήφιο, ο οποίος έχει ήδη δύο νίκες στις προηγούμενες δύο αναμετρήσεις. Το ΑΚΕΛ επιδιώκει όπως ο Ανδρέας Χρίστου, ή οποιοσδήποτε άλλος κομματικός υποψήφιός του για το Δήμο Λεμεσού, να υποστηριχθεί και από τα κόμματα του ενδιάμεσου προσφέροντας ως αντάλλαγμα την στήριξή του σε άλλους περιφερειακούς δήμους της Λεμεσού σε υποψήφιους του ΔΗΚΟ και της ΕΔΕΚ. Με απλά λόγια σε μια εποχή απαξίωσης της πολιτικής και των συμφωνιών πίσω από κλειστές πόρτες, το κόμμα της αριστεράς επιλέγει αυτή την αναχρονιστική οδό. Αυτή τη φορά μάλιστα είναι αμφίβολο ακόμα και για τους ψηφοφόρους του ΑΚΕΛ κατά πόσο θα εγκρίνουν με την ψήφο τους συνεργασίες με κόμματα του ενδιάμεσου, με συμφωνίες πίσω από κλειστές πόρτες και στη βάση συναλλαγών. Ένα ζήτημα είναι ακόμα οι σοβαρές διαφωνίες μεταξύ του ΑΚΕΛ και του ΔΗΚΟ και της ΕΔΕΚ στο κυπριακό. Οι δημοτικές εκλογές ασφαλώς και δεν έχουν σχέση με το κυπριακό όμως η προεκλογική περίοδος φαίνεται ότι θα γίνει σε μια περίοδο εξελίξεων στο εθνικό θέμα. Οπόταν δεν γνωρίζουμε πως θα επηρεάσει μια τέτοια συνεργασία ένας τέτοιος αστάθμητος παράγοντας.
Υπό αυτά τα δεδομένα και σε συνάρτηση με όσα ισχύουν για τον ΔΗΣΥ, φαίνεται ότι το μεγάλο στοίχημα και για το ΑΚΕΛ θα είναι ο Δήμος Λεμεσού. Μια νίκη στο μεγαλύτερο δήμο της Κύπρου και παραδοσιακό προπύργιο του ΑΚΕΛ, του δίνει την ικανοποίηση της διατήρησης των κεκτημένων. Βέβαια από την άλλη ακόμα κι αν χάσει στη Λεμεσό, μια νίκη στο Δήμο Λάρνακας και με ακόμα μια νίκη είτε στην Πάφο είτε στον Στρόβολο είτε σε άλλους μεγάλους περιφερειακούς δήμους θα δώσει τη δυνατότητα στο κόμμα της αριστεράς να περάσει τον σκόπελο των δημοτικών εκλογών ανώδυνα.
Γιώργος Σταματίου
Πολιτικός Αναλυτής, Ιστορικός
Διαβάστε το Μέρος Α’ – ΔΗΣΥ
