Δεν πέρασαν καλά καλά οι Βουλευτικές Εκλογές και οι πολίτες θα οδεύσουν και πάλι προς τις κάλπες τον προσεχή Δεκέμβριο. Αυτή τη φορά για τις εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης, δηλαδή τις δημοτικές και κοινοτικές εκλογές.
Οι εκλογές αυτές έχουν τη δική τους ιδιομορφία και οι κινήσεις των κομμάτων είναι ανάλογες των ιδιαιτεροτήτων που κρύβει αυτή η εκλογική αναμέτρηση. Βέβαια θα πρέπει να σημειώσουμε ότι οι εντυπώσεις στις εκλογές αυτές κερδίζονται από τα αποτελέσματα κυρίως στους τέσσερις μητροπολιτικούς δήμους του νησιού. Μετά τις εκλογές λίγοι θυμούνται τα κομματικά ποσοστά στα δημοτικά και στα κοινοτικά συμβούλια ή στις σχολικές εφορείες. Επίσης σε ένα μικρό περιφερειακό δήμο, πλην ίσως των δημοτών του, λίγοι θυμούνται ποιο κόμμα εξέλεξε Δήμαρχο. Εξάλλου σε μικρούς δήμους πολλές φορές παίζει ρόλο η προσωπική επαφή που έχουν με την τοπική κοινωνία οι υποψήφιοι ή η παραδοσιακή δυναμική που έχει ένα κόμμα. Πολλές φορές επίσης η νίκη του δημάρχου κρίνεται με μερικές δεκάδες ψήφους. Οπόταν δύσκολα μπορούν να εξαχθούν συμπεράσματα για τα κόμματα.
Μπροστά, λοιπόν, σ’ αυτά τα δεδομένα τα κόμματα θα δώσουν τις δυνάμεις τους κυρίως για τους δήμους Λευκωσίας, Λεμεσού, Λάρνακας, Πάφου και σε κάποιο βαθμό και στο Δήμο Στροβόλου λόγω μεγέθους.
Το 2011 ο ΔΗΣΥ ήταν ο μεγάλος νικητής των εκλογών. Εξέλεξε την πλειοψηφία των Δημάρχων που στήριξε, πήρε πολύ καλά ποσοστά στα δημοτικά συμβούλια και κέρδισε τους τρεις από τους πέντε μεγάλους δήμους. Στη Λευκωσία, στη Λάρνακα και στο Στρόβολο. Το 2015 μετά την παραίτηση του Σάββα Βέργα που προερχόταν από το ΔΗΚΟ, κέρδισε και το Δήμο Πάφου. Βέβαια τότε το κλίμα ευνοούσε τον ΔΗΣΥ αφού οι εκλογές πραγματοποιήθηκαν λίγους μήνες μετά την φονική έκρηξη στο Μαρί και την αποχώρηση του ΔΗΚΟ από τη συγκυβέρνηση με το ΑΚΕΛ. To κόμμα της αριστεράς έμεινε απομονωμένο σε πολλούς δήμους χωρίς το ΔΗΚΟ και την ΕΔΕΚ, τους παραδοσιακούς του συμμάχους των προηγούμενων χρόνων στις εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης. Επιπλέον η νίκες του ΔΗΣΥ σε κάποιους δήμους ήταν ανέλπιστες και θεωρήθηκαν έκπληξη.
Πέντε χρόνια μετά τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Ήδη οι βουλευτικές εκλογές του Μαΐου έδωσαν ένα αποτέλεσμα που καταδεικνύει τον κατακερματισμό του κομματικού χάρτη. Η Κυβέρνηση που στηρίζεται από τον ΔΗΣΥ έχει να αντιμετωπίσει σε πολλά ζητήματα τα πυρά όλων των κομμάτων της αντιπολίτευσης και παράλληλα τα κόμματα του ενδιάμεσου χώρου επιδιώκουν τη φθορά της Κυβέρνησης με στόχο να την αμφισβητήσουν αποτελεσματικά στις Προεδρικές του 2018. Την ίδια στιγμή ένα νέο κόμμα, η Αλληλεγγύη ξεπήδησε μέσα από τα σπλάχνα του ΔΗΣΥ.
Παρόλα αυτά ο ΔΗΣΥ παραμένει το μεγαλύτερο κόμμα του τόπου με διαφορά από το δεύτερο έχοντας την πρωτιά σε πολλούς από τους μεγάλους δήμους στις πρόσφατες Βουλευτικές Εκλογές. Εκ των πραγμάτων, λοιπόν, μπορεί να θεωρηθεί ο ρυθμιστής των εκλογών, αφού οι υποψήφιοι δήμαρχοι που θα στηρίξει θα έχουν τον πρώτο λόγο για εκλογή. Από την άλλη ο ΔΗΣΥ πιθανόν να αντιμετωπίσει τον κίνδυνο να απολέσει κάποιους περιφερειακούς δήμους λόγω κρουσμάτων απειθαρχίας από τοπικά του στελέχη. Υποψηφιότητες ανταρτών από τον ΔΗΣΥ πιθανόν να δώσουν τη νίκη σε υποψήφιο που θα στηρίζεται από άλλα κόμματα. Με απλά λόγια ο ΔΗΣΥ αν και έχει μια ηγεσία που απέδειξε πως ξέρει να κάνει σωστές και αποτελεσματικές κινήσεις πιθανόν αυτή η προσπάθεια να τύχει υπόσκαψης από την απειθαρχία που ενδεχομένως να παρουσιαστεί από τοπικά του στελέχη.
Όσον αφορά τους μεγάλους δήμους, ο ΔΗΣΥ φαίνεται να κερδίζει με άνεση το Δήμο Λευκωσίας με τον Κωνσταντίνο Γιωρκάτζη, ο οποίος θα πάρει και την στήριξη του ΔΗΚΟ. Την ίδια στιγμή έχει δυνατό υποψήφιο για το Δήμο Πάφου, χωρίς να σημαίνει ότι ο Φαίδωνος εκλέγεται σίγουρα. Με αυτά τα δεδομένα το βάρος για εξεύρεση νικηφόρας επιλογής πέφτει στους δήμους Λεμεσού και Λάρνακας. Στους δήμους αυτούς, παραδοσιακά προπύργια του ΑΚΕΛ, ο ΔΗΣΥ δεν έχει παρά στηρίξει ανεξάρτητους υποψήφιους ευρείας αποδοχής, που προέρχονται είτε από την ευρύτερη κοινωνία των πολιτών είτε από το λεγόμενο ενδιάμεσο χώρο. Με απλά λόγια η επιλογή ενός καθαρά κομματικού συναγερμικού υποψηφίου δεν μπορεί να δώσει προοπτικές νίκης. Κι αν μια τέτοια επιλογή μπορεί να βρεθεί στο Δήμο Λεμεσού, προς το παρών δεν φαίνεται να είναι αυτό εφικτό στο Δήμο Λάρνακας.
Υπό αυτές τις συνθήκες το μεγάλο στοίχημα για τον ΔΗΣΥ είναι ο Δήμος Λεμεσού για τρεις σημαντικούς λόγους. Είναι ο μεγαλύτερος δήμος της Κύπρου με πάνω από 100.000 κατοίκους, αποτελεί για χρόνια το σημαντικότερο προπύργιο του ΑΚΕΛ και για πρώτη φορά μετά από 20 χρόνια ο ΔΗΣΥ θα έχει τη δυνατότητα να στηρίξει υποψήφιο εκλέξιμο. Πιθανή νίκη του υποψήφιου που θα στηρίξει ο ΔΗΣΥ στη Λεμεσό, θα του δώσει μια σημαντική νίκη στο μεγαλύτερο δήμο του τόπου αλλά κυρίως την νίκη των εντυπώσεων.
Γιώργος Σταματίου
Πολιτικός Αναλυτής, Ιστορικός
