Θα σας πω μια ιστορία και θα βγάλετε εσείς το συμπέρασμα εάν είναι της «παπαδκιάς τα ξύλα» σήμερα ή όχι. Ο Δήμος Στροβόλου το 1997 δεν είχε αποχετευτικό σύστημα δικό του, ούτε και ήταν ενωμένος στο σύστημα της Λευκωσίας, πλην ενός μικρού μέρους στον προσφυγικό συνοικισμό. Η ίδια κατάσταση επικρατούσε και στους υπόλοιπους περιαστικούς δήμους της Αγλαντζιάς, της Έγκωμης, του Αγίου Δομετίου και των Λατσιών.
Τα λύματα, όπου δεν έρεαν στους δρόμους, στοίχιζαν πολλά χρήματα στους πολίτες σε βοθροκαθαρίσματα. Η κατάσταση ήταν απελπιστική. Με την ανάληψη των καθηκόντων μου το 1997, διαπίστωσα ότι η κύρια αιτία, πέραν της αδυναμίας των δημάρχων να τροχιοδρομήσουν την ένταξη των στον αποχετευτικό σύστημα του δήμου Λευκωσίας, κύριο ρόλο έπαιζε η εμμονή του προκατόχου μου ο οποίος ήθελε τον Στρόβολο να κάνει το δικό του αποχετευτικό σύστημα, ξεκινώντας από βαθιά προκατάληψη εναντίον του δημάρχου Λευκωσίας, ο οποίος όπως μας έλεγε συχνά «τα ήθελε όλα δικά του»! Εξαίρεση από αυτά που αναφέρω, αποτελούσε ο Ανδρέας Πέτρου της Αγλαντζιάς ο οποίος είχε ήδη τροχιοδρομήσει την ένωση της Αγλαντζιάς στο αποχετευτικό της Λευκωσίας και τον προλάβαμε, προκαλώντας την δίκαιη διαμαρτυρία του για την καθυστέρηση που θα προκαλούσαμε στην προσπάθεια του.
Τα ζύγισα από όλες τις πλευρές και πήγα στο δημοτικό συμβούλιο για να με εξουσιοδοτήσει να συζητήσω με τον Λέλλο, δήμαρχο τότες της Λευκωσίας, την δυνατότητα να επεκταθεί το σύστημα το δικό του και να περιλάβει και τον Στρόβολο.
Αφού, συνήλθε από την έκπληξη του για την αλλαγή στάσης από τον μεγαλύτερο δήμο της Μείζονος Λευκωσίας, μου παρέθεσε τις δυσκολίες, αφού πρώτα με διαβεβαίωσε για την πλήρη στήριξη του σε αυτή μας την απόφαση. Πρώτα, μου είπε, πρέπει να πίσω τους δημοτικούς συμβούλους Λευκωσίας που μέχρι τώρα έμαθαν να ενεργούν μόνοι τους και να ελέγχουν πλήρως το Συμβούλιο Αποχέτευσης, ότι θα γίνουν μειοψηφία με την ένταξη του Στροβόλου και των άλλων δήμων της περιοχής. Του πρότεινα, ως αντίδοτο, η Προεδρία να παραμείνει πάντοτε στον Δήμο Λευκωσίας και ότι περιουσία αποκτήθηκε μέχρι την ώρα της επέκτασης στους άλλους δήμους να δωριθεί από το Συμβούλιο Αποχέτευσης στον Δήμο Λευκωσίας πριν από την ένταξη όλων των υπολοίπων και να ξεκινήσουμε από το μηδέν. Του πρότεινα επίσης στην αριθμητική δύναμη των δήμων βάση της οποίας θα έβγαινε ο αριθμός των εκπροσώπων στο νέο Συμβούλιο Αποχέτευσης, να υπολογιστούν και οι κάτοικοι της κατεχόμενης Λευκωσίας, κάτι στο οποίο κανένας δεν θα μπορούσε να εναντιωθεί.
Ο Λέλλος ενθουσιάστηκε, όχι τόσο για τις προτάσεις οι οποίες τον βοηθούσαν να μας βοηθήσει, αλλά για την πολιτική βούληση και τον σεβασμό που έβλεπε στις προτάσεις μας. Ναι, μου λέει καλά τζιαι άγια τούτα, αλλά έχει ακόμα κάτι πολύ σοβαρό. Οι δημότες του δήμου Λευκωσίας έχουν πληρώσει και ξοφλήσει το κόστος της κατασκευής του εργοστασίου και του δικτύου συλλογής των λυμάτων τους. Αν τους ξαναβάλουμε να πληρώσουν και για τους άλλους δήμους θα μας ανατινάξουν ίσια πάνω! Έβλεπα το δίκαιο του και του πρότεινα να μπει στο συνυποσχετικό που θα υπογράφαμε ότι οι δημότες της Λευκωσίας δεν θα επιβαρυνθούν κεφαλαιουχικές δαπάνες που θα αφορούν την κατασκευή για τις ανάγκες των νέων μελών του Συμβουλίου Αποχέτευσης.
Για να ενθαρρύνει την κοινή πορεία των δήμων της μείζονος Λευκωσίας, ο τότε Υπουργός Εσωτερικών Χριστόδουλος Χριστοδούλου, μας υποσχέθηκε ότι εάν συμφωνούσαμε, θα μας πλήρωνε η κυβέρνηση τις μελέτες.
Τα πιο πάνω τελικά, έγιναν συμφωνία και καταφέραμε να ξεπεράσουμε την απουσία συνεννόησης και συνεργασίας και να αποκτήσουμε όλοι οι δήμοι το αποχετευτικό μας. Μεταφερόμαστε τώρα στα σημερινά και τρέχοντα της νέας τοπικής αυτοδιοίκησης, για να δούμε ότι υπάρχει κάτι που πρέπει να γίνει όπως πιο πάνω αλλά ανάποδα τώρα.
Οι δημότες Λευκωσίας να πληρώσουν αυτοί και μόνο τα χρέη που δημιούργησαν οι τοπικοί τους άρχοντες για να μην τα φορτωθούν οι δημότες των δήμων που συνενώνονται μαζί τους.
Με τα χρέη στα ταμεία προνοίας του προσωπικού ξέρει κανείς τι έχουν κάνει;
Θυμάμαι ότι του δήμου Λευκωσίας ήταν γύρω στα εξήντα πέντε εκατομμύρια. Ξέρω επίσης ότι η κυβέρνηση Αναστασιάδη πλήρωσε εκατό είκοσι εκατομμύρια δάνεια των δήμων ως εγγυητής, αφού οι οφειλέτες δεν πλήρωναν. Αδικώντας τους καλοπληρωτές φυσικά.
Το ότι παρουσιάστηκε ως δήθεν βοήθεια στους δήμους δεν πρέπει να μας χαλά! Σύμφωνα με την μελέτη του Δρ. Κουταλάκη η κατάσταση χρεών στους δήμους που συνενώνονται στην μείζονα Λευκωσία έχει ως εξής την 31η Δεκεμβρίου 2018:
o Λευκωσία: 74.989.177,00€
o Αγλαντζιά: 8.570.893,00€
o Έγκωμη: 406.344,00€
o Άγιος Δομέτιος: 4.647.234,00€
Τα πιο πάνω χρέη αποτελούν τις δανειακές υποχρεώσεις των τεσσάρων δήμων που συνενώνονται. Ρώτησα όπου μπορούσα να μου πει κάποιος τι έχουν κάνει για αυτό το θέμα και απάντηση δεν πήρα. Αν ξέρει κάποιος να μας πει. Μήπως είναι ένας από τους λόγους που άρχισαν να προετοιμάζουν τον κόσμο ότι θα πληρώνει περισσότερα αντί λιγότερα όπως του είχαν υποσχεθεί; Ας του πουν την αλήθεια ότι από κάπου πρέπει να ξεκινήσουμε.
Λογικό δεν είναι όμως, να γίνει όπως έγινε με το νέο Συμβούλιο Αποχέτευσης; Δηλαδή οι δημότες των πρώην δήμων, διαμερίσματα σήμερα με βάση τον νέο νόμο, να ξεπληρώσουν τα χρέη που δημιούργησαν οι δήμαρχοι και οι δημοτικοί σύμβουλοι τους οποίους οι ίδιοι επέλεγαν για να διαχειριστούν τους δήμους τους; Είναι δίκαιο πχ οι δημότες της Έγκωμης που σχεδόν δεν χρωστούν τίποτα, να φορτωθούν μερίδιο για τα 75εκ των χρεών του πρώην δήμου Λευκωσίας συν τα όσα οφείλει στο ταμείο προνοίας των υπαλλήλων του;
Όταν για το αποχετευτικό οι δημότες Λευκωσίας δεν πλήρωσαν ούτε ένα σεντ για τους Εγκωμίτες;
Είναι όπως λέμε της παπαδκιάς τα ξύλα τώρα; Πάντα με την επιφύλαξη να έχουν κάπου κρυμμένη την λύση και θα μας την πουν. Μετά το πανηγύρι… Και καλό κουράγιο Υπουργέ των Εσωτερικών!
