Αυτές τις μέρες διεξάγεται στην κοινοβουλευτική Επιτροπή Περιβάλλοντος συζήτηση γύρω από ένα πολύ σοβαρό θέμα: τη ρύθμιση της κατοχής, προστασίας και ευημερίας των σκύλων. Η συζήτηση γίνεται με αφορμή σχετικό νομοσχέδιο που κατατέθηκε από τον Κώστα Καδή, με επίκεντρο την προώθηση της υπεύθυνης κατοχής σκύλων και την παροχή λύσεων στο πρόβλημα του μεγάλου αριθμού αδέσποτων.
Η συζήτηση μας αφορά άμεσα ως τοπική Αρχή για διάφορους λόγους. Κατ’ αρχάς, διότι βάσει του υπό συζήτηση νομοσχεδίου προνοείται η μετακύλιση της ευθύνης ελέγχου στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Κατά δεύτερον, επειδή πρόκειται για ένα ζήτημα που η δημοτική Υπηρεσία καλείται να αντιμετωπίσει καθημερινά. Πέραν τούτων, μας αφορά ως φιλόζωους και ενδιαφερόμενους για την ευημερία όλων των ζωντανών του τόπου μας.
Για τη φύση και το ύψος των προβλεπόμενων ποινών θα αποφασίσει το αρμόδιο Σώμα. Προσωπικά, όμως, με βρίσκει απολύτως σύμφωνο η φιλοσοφία του υπό συζήτηση νομοσχεδίου. Θέματα όπως η κατοχή σκύλου χωρίς άδεια, η παράλειψη δήλωσης θανάτου, η μη ενημέρωση για την απώλεια, η αμέλεια ανάρτησης προειδοποιητικής πινακίδας, ο χώρος διαβίωσης, η παράλειψη άμεσης απομάκρυνσης των ακαθαρσιών και η ανεξέλεγκτη αναπαραγωγή σκύλων είναι μόνο μερικά από τα ζητήματα που προκαλούν δυσφορία και καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε σε καθημερινό επίπεδο. Είναι ζητήματα που επηρεάζουν άμεσα την ποιότητα ζωής των δημοτών μας, αλλά και των ίδιων των τετράποδων φίλων μας.
Είμαι βέβαιος ότι το ζήτημα θα εξεταστεί με τη δέουσα σοβαρότητα και θα ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα από τους νομοθέτες μας. Θέλω, ωστόσο, να παρατηρήσω και τούτο: το γεγονός της ενδελεχούς συζήτησης σε κοινοβουλευτικό επίπεδο είναι από μόνο του ελπιδοφόρο και ενδεικτικό της προόδου της κοινωνίας μας. Οι νέες γενιές είναι εμφανώς πιο ευαισθητοποιημένες σε περιβαλλοντικά ζητήματα και σε θέματα που αφορούν στις συνθήκες διατήρησης και διαβίωσης ζώων. Αυτό είναι, μεταξύ άλλων, αποτέλεσμα της παιδείας που παρέχουν τα σχολεία μας, αλλά και της σοβαρής συζήτησης που διεξάγεται σε δημόσιο επίπεδο. Και τα στοιχεία αυτά είναι απόδειξη της δύναμης που έχει η βάση της κοινωνίας στο να διαμορφώνει του θεσμικούς προσανατολισμούς, αλλά και την τάση, την ένταση και το περιεχόμενο της περιρρέουσας ατμόσφαιρας.
