Οι Προεδρικές Εκλογές θα είναι καθοριστικές για την εξέλιξη της κυπριακής κοινωνίας τα επόμενα χρόνια. Θα κρίνουν αν θα καταφέρει να θέσει τις βάσεις για διαφορετική, ελπιδοφόρα, πορεία, ή αν θα συνεχίσει να παραπαίει μεγεθύνοντας τα προβλήματα της και βαθαίνοντας την κρίση της.
Τα προβλήματα που καλείται να χειριστεί ο επόμενος Πρόεδρος είναι πολλά. Το Κυπριακό, η πάταξη της διαφθοράς και η αντιμετώπιση της ακρίβειας και των άλλων μεγάλων κοινωνικών προβλημάτων που συσσωρεύτηκαν στην κοινωνία. Είναι επίσης άλλα δύο στα οποία η κοινωνία ίσως να μην αποδίδει μεγάλη σημασία αλλά τα θεωρώ εξαιρετικά σημαντικά. Η έλλειψη δημοκρατικής κουλτούρας στην άσκηση εξουσίας και η αλαζονεία που οδηγεί στην υποτίμηση της νοημοσύνης του λαού.
Με αυτά ως βάση, πρέπει να εξετάσουμε τους τρεις βασικούς υποψήφιους, τους οποίους προσωπικά γνωρίζω εδώ και χρόνια.
Αρχής γενομένης με τον Ν. Χριστοδουλίδη. Όλοι γνωρίζουν ότι ως Κυβερνητικός Εκπρόσωπος ήταν το δεξί χέρι του Ν. Αναστασιάδη, ο πιο στενός του συνεργάτης. Ως Υπουργός Εξωτερικών ήταν ο κατεξοχήν χειριστής του Κυπριακού.
Όσοι τον γνωρίζουν από παλιά λένε ότι ανέκαθεν τον έκαιγε η φιλοδοξία να γίνει Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Αυτή η φιλοδοξία τον οδήγησε στο πλευρό του κ. Αναστασιάδη και του Δημοκρατικού Συναγερμού. Επεδίωξε να κτίσει τέτοια εικόνα όλα αυτά τα χρόνια. Προσπαθούσε να μη συγκρουστεί με κανένα. Να εξευμενίζει τους ανθρώπους των μμε. Απέφευγε να πάρει θέση σε δύσκολα και μη δημοφιλή θέματα. Κάθε φορά που έπρεπε να τοποθετηθεί έλεγε πολλά, χωρίς να λέει τίποτε. Δεν είναι λόγω ευγένειας που δεν απαντά στις προκλήσεις. Είναι επειδή δεν έχει και δεν θέλει να πάρει ξεκάθαρη θέση σε αυτά τα δύσκολα θέματα. Αν υπερασπιστεί τη μια θέση, θα θυμώσουν υποστηρικτές του που στηρίζουν την αντίθετη θέση. Δεν είναι λόγω αβρότητας που ισχυρίζεται ότι δεν διαχωρίζει τους πολίτες με βάση τα φρονήματα τους. Είναι γιατί ακριβώς γνωρίζει ότι αν τοποθετηθεί σε κρίσιμα ζητήματα θα ξεκινήσει να χάνει ψήφους από ψηφοφόρους που θα ενοχληθούν από τη θέση του.
Όμως έχουμε Προεδρικές Εκλογές. Και ο κ. Χριστοδουλίδης θέλοντας και μη θα βγει από την θερμοκοιτίδα. Θα πρέπει να λογοδοτήσει για τα όσα είπε και (δεν) έπραξε κατά τα εννιά χρόνια διακυβέρνησης Αναστασιάδη.
Το Κυπριακό επί διακυβέρνησης Αναστασιάδη έφτασε στο χειρότερο σημείο από ποτέ. Ένα βήμα πριν την οριστική διχοτόμηση. Ο κ. Χριστοδουλίδης είχε καθοριστικό ρόλο στην διαχείριση του προβλήματος. Δεν λάμβανε μόνο οδηγίες από τον Πρόεδρο αλλά αναλάμβανε και πρωτοβουλίες και προέβαινε σε εκτιμήσεις. Διέρρεε σε δημοσιογράφους ότι οι τριμερείς συνεργασίες είχαν θωρακίσει την Κυπριακή ΑΟΖ και ότι η Τουρκία δεν θα μπορούσε να μας ενοχλήσει. Αποτέλεσμα η Τουρκία έκανε ανενόχλητη βόλτες και έρευνες στην ΑΟΖ μας δίχως να αντιδρά κανένας.
Προέβλεψε ότι οι απειλές για άνοιγμα της περίκλειστης πόλης των Βαρωσίων ήταν προεκλογικό πυροτέχνημα. Το άνοιγμα γίνεται σταδιακά θάβοντας σιγά-σιγά την προοπτική λύσης του κυπριακού. Ανήγαγε την πολιτική των κυρώσεων σε μείζον θέμα. Από τον Αύγουστο του 2019 προέβλεπε ότι η Ε.Ε. θα επέβαλλε κυρώσεις που θα πονούσαν την Τουρκία και θα την υποχρέωναν να επιστρέψει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων στη βάση των θέσεων που θέλουμε. Τρία χρόνια μετά τίποτε απολύτως δεν πετύχαμε. Ισχυρίζεται ότι είναι υπερ της λύσης Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας αλλά όποτε αναλαμβανόταν πρωτοβουλία προς αυτή την κατεύθυνση αντιδρούσε αρνητικά.
Σε ότι αφορά τα θέματα διαφθοράς αρκεί μόνο η δήλωση του ότι δεν θεωρεί την διακυβέρνηση ΔΗΣΥ-Συναγερμού διεφθαρμένη. Αυτό μιλά από μόνο του. Ο κ. Χριστοδουλίδης είτε δεν αντιλαμβάνεται τι είναι η διαφθορά, είτε αντιλαμβάνεται πολύ καλά αλλά στρέφει το βλέμμα αλλού, γιατί ήθελε να τα έχει καλά με όλους, γιατί τα σκάνδαλα διαφθοράς φέρουν και την δική του έγκριση και συναίνεση, το δικό του ναι. Για χάριν της ιστορίας απλώς σημειώνω ότι με βάση το ευρωβαρόμετρο η κυβέρνηση Αναστασιάδη μας κατέστησε πρωταθλητές της διαφθοράς στην Ευρώπη.
Σε ότι αφορά τα κοινωνικά θέματα, ουδέποτε έχει τοποθετηθεί για να κριθεί αλλά ούτε και έδωσε δείγμα γραφής προς τη σωστή κατεύθυνση.
Σε ότι αφορά το προφίλ του ευγενικού και συναινετικού ανθρώπου που προσπαθεί να πλασάρει προς τα έξω, κάποιος πρέπει να του θυμίσει ότι οι πράξεις μιλούν πιο δυνατά από τις εικόνες. Το γεγονός και μόνο ότι μετέτρεψε το Υπουργείο Εξωτερικών σε προεκλογικό μηχανισμό του, δεν τον τιμά. Είμαστε μικρός τόπος, όλοι γνωριζόμαστε μεταξύ μας και άρα όλοι ξέρουμε και τι συνέβαινε επί των ημερών του στο Υπουργείο και πώς πραγματικά συμπεριφέρεται όταν δεν υπάρχουν κάμερες. Σε αυτό τον τομέα είναι καλός μαθητής του κ. Αναστασιάδη που επιχειρεί να περάσει την εικόνα του διαλλακτικού και του διαλεκτικού αλλά “παίρνει ο δαίμονας” όποιον τον θυμώσει.
Με όλα αυτά και άλλα που δεν θα καταγραφούν λόγω χώρου, ο κ. Χριστοδουλίδης κρίνεται ακατάλληλος για Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
