Η εκτεταμένη και συνεχώς διογκούμενη χρήση του ιδιωτικού αυτοκινήτου και η έλλειψη αποτελεσματικών δικτύων δημοσίων μεταφορών, είναι οι κύριοι παράγοντες που συνθέτουν το τεράστιο κυκλοφοριακό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Λευκωσία. Αυτό το γνωρίζουν και το αναγνωρίζουν όλοι εδώ και καιρό. Γι’ αυτό δεν είναι ώρα για περαιτέρω συζητήσεις, διαπιστώσεις, αναλύσεις και διακηρύξεις. Είναι ώρα των αποφάσεων και των έργων. Από το 2011 υπάρχει πολύ συγκεκριμένος σχεδιασμός, το Ολοκληρωμένο Σχέδιο Κινητικότητας Λευκωσίας (ΟΣΚΛ). Το ερώτημα είναι γιατί δεν εφαρμόζεται.
Χαίρομαι ιδιαίτερα γιατί ο υπουργός Μεταφορών, Επικοινωνιών και Έργων, όχι απλώς συμφωνεί με τις πιο πάνω διαπιστώσεις, αλλά εμφανίζεται έτοιμος και αποφασισμένος να προχωρήσει στην υλοποίηση. Η δήλωσή του ότι η Λευκωσία χρειάζεται δίκτυο τραμ, αλλά πρώτα πρέπει να ξεκινήσουμε από τις λεωφοριολωρίδες, οι οποίες για να γίνουν χρειάζονται μονοδρομήσεις ώστε να δοθεί μια λωρίδα στο λεωφορείο, με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο.
Το κυκλοφοριακό, αλλά και το συνεπακόλουθο περιβαλλοντικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η πρωτεύουσα, αφορά όλους τους Δήμους της μείζονος Λευκωσίας. Αφορά πρωτίστως τις εισόδους προς το κέντρο της πόλης. Σύμφωνα με στοιχεία, κάθε μέρα υπολογίζεται ότι εισέρχονται στη Λευκωσία 34.000 οχήματα, περίπου 3.300 περισσότερα σε σχέση με το 2015. Ο φίλος Δήμαρχος Στροβόλου, ο Δήμος του οποίου υφίσταται επίσης την πιο πάνω δυσάρεστη πραγματικότητα, πολύ ορθά επεσήμανε πρόσφατα ότι η λύση βρίσκεται στις δημόσιες συγκοινωνίες. «Η παροχή ασφαλών μέσων μαζικής μεταφοράς», αναφέρει σε άρθρο του, «που να εξυπηρετούν τις ανάγκες των πολιτών κάθε ηλικίας, είναι κοινωνική υποχρέωση κάθε σύγχρονης ευρωπαϊκής πόλης».
Μονοδρομήσεις – λεωφορειολωρίδες
Ως Δήμος Λευκωσίας προσπαθούμε στο μέτρο των δυνατοτήτων μας να προωθήσουμε και να εφαρμόσουμε πρόνοιες του ΟΣΚΛ. Αναφέρω ενδεικτικά το δίκτυο μικρών λεωφορείων αλλά και την τεχνοοικονομική μελέτη του 2015 για το τραμ την οποία χρηματοδότησε εξ ολοκλήρου ο Δήμος Λευκωσίας. Όμως αυτό δεν αρκεί. Ο σχεδιασμός προνοεί και απαιτεί ολοκληρωμένες λύσεις για να επιτευχθούν τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα. Γι’ αυτό επιμένουμε και έχουμε υποβάλει επανειλημμένα συγκεκριμένες εισηγήσεις προς το κράτος:
– Μονοδρόμηση κύριων αξόνων (Δημοσθένη Σεβέρη, Κυριάκου Μάτση, Θεμιστοκλή Δέρβη, Βύρωνος, Νίκης, Ακροπόλεως, Κένεντι κ.ά.) για τη δημιουργία λεωφορειολωρίδων, αλλά και Bus Corridor (λωρίδα απόλυτης προτεραιότητας λεωφορείου).
– Αύξηση της συχνότητας και του ωραρίου λειτουργίας των λεωφορείων, αλλά και των δρομολογίων, με τρόπο που να εξυπηρετούν τις πραγματικές ανάγκες των πολιτών, χωρίς να είναι απαραίτητη σε κάθε περίπτωση η μετεπιβίβαση από την Πλατεία Σολωμού.
– Νέες, σύγχρονες και έξυπνες στάσεις λεωφορείων οι οποίες θα προσφέρουν συνεχή πληροφόρηση μέσω ηλεκτρονικών πινακίδων, αλλά και μέσω εφαρμογών κινητών τηλεφώνων.
– Δωρεάν χρήση των δημόσιων μεταφορών για διάστημα δύο χρόνων και αύξηση του κόστους χρήσης του ιδιωτικού αυτοκινήτου (π.χ. αυστηρότερες ποινές για παράνομη στάθμευση, αύξηση των τελών στάθμευσης).
– Αναβάθμιση και επικαιροποίηση του συστήματος συντονισμού των φώτων τροχαίας.
– Λειτουργία δικτύου Τραμ.
Πολλές από τις πιο πάνω εισηγήσεις, ιδιαίτερα οι μονοδρομήσεις, θα επιφέρουν τεράστιες αλλαγές στην καθημερινότητα χιλιάδων συμπολιτών μας. Μήπως είναι τη δυσφορία αυτών των πολιτών που προσπαθούν να αποφύγουν οι διάφοροι αρμόδιοι, εντεταλμένοι να πάρουν τις αποφάσεις; Μήπως είναι αυτός ο κύριος λόγος που εδώ και σχεδόν μια δεκαετία οι πρόνοιες του ΟΣΚΛ δεν υλοποιούνται;
Όπως είχα επισημάνει σε μια ακόμη παρέμβασή μου για το κυκλοφοριακό πριν από μερικούς μήνες, το πρόβλημα είναι υπαρκτό και το γνωρίζουμε όλοι. Γνωρίζουμε επίσης ότι γίνεται ολοένα και πιο έντονο. Αυτό που χρειάζεται είναι αποφασιστικότητα και πολιτική βούληση. Γι’ αυτό το ερώτημα πλέον είναι ξεκάθαρο: Ποιοι είναι διατεθειμένοι να στηρίξουν τον Υπουργό ώστε αυτά που για 10 χρόνια γνωρίζουμε να εφαρμοστούν; Ο Δήμος Λευκωσίας δηλώνει παρών.
Ο Κωνσταντίνος Γιωρκάτζης είναι Δήμαρχος Λευκωσίας
