Δεν ξέρω αν στη μακραίωνη ιστορία της ανθρωπότητας υπήρξαν τόσα τραγικά γεγονότα όπως αυτά που εξελίσσονται στις πρώτες μέρες του 2020. Σίγουρα πόλεμοι, λοιμοί, αρρώστιες και άλλα καιρικά φαινόμενα που καταστρέφουν την ανθρωπότητα θα έχουν σημειωθεί. Όμως το 2020 που η ανθρωπότητα ανέπτυξε μια υπερσύγχρονη τεχνολογία με τόση πρόοδο σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης ζωής και δράσης να υπάρχει τόση δυστυχία και τόσος πόνος είναι αδικαιολόγητα. Δυστυχώς η άγρια εκμετάλλευση, η επιβολή των νόμων του ισχυρού και όχι του δικαίου υπερισχύουν και πάλι.
Η μακρινή μας Αυστραλία-μια ολόκληρη ήπειρος καίγεται. Χιλιάδες άνθρωποι εγκαταλείπουν έντρομοι τα σπίτια και τις περιουσίες τους που τα βλέπουν να γίνονται παρανάλωμα της φωτιάς. Μισό δισεκατομμύριο κοάλα έχουν καεί. Σε μια τις πιο ανεπτυγμένες πόλεις του κόσμου, το Σίδνεϋ η κατάσταση με την πυκνότητα του καπνού στην ατμόσφαιρα είναι δέκα φορές πιο πάνω από τα επιτρεπτά όρια κάνοντας τη ζωή ανυπόφορη. Η Οικολογική καταστροφή είναι τεράστια. Ο κόσμος εναποθέτει τις ελπίδες του πλέον …στις βροχές ως μάνα εξ ουρανού που θα λύσει του πρόβλημα. Από την άλλη η Μέση Ανατολή φλέγεται από τους πολέμους. Ο κίνδυνος έκρηξης ενός πολέμου μεταξύ Ιράν και ΗΠΑ είναι πολύ ορατός . Η δολοφονία του υποστράτηγου Κασεμ Σουλεϊμανι στις 3 Ιανουαρίου 2020 στη Βαγδάτη έχει επιφέρει λυσσαλέες αντιδράσεις.
Ο φόβος για επιθέσεις σε στόχους αμερικανικών συμφερόντων ανά την υφήλιο είναι μια πραγματικότητα.
Την ίδια ώρα και πάντα στις πρώτες μέρες του χρόνου η θάλασσα της Μεσογείου συνεχίζει να είναι γεμάτη με σαπιοκάραβα που μεταφέρουν στη « γη της επαγγελίας» πρόσφυγες. Άνθρωποι κάθε ηλικίας ψάχνουν μια καλύτερή ζωή μακριά από τη φτώχεια, τη μιζέρια και τους πολέμους στη χώρα τους. Οι ειδήσεις πολλές και τραγικές , κάποιες μπαίνουν στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων και κάποιες άλλες περνούν στα « ψιλά» των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Η θάλασσα της Μεσογείου γίνεται ο υγρός τάφος δεκάδων παιδιών που δεν έζησαν ποτέ τη θαλπωρή της οικογένειας ή σε τόπο ειρηνικό.
Μια άλλη συγκλονιστική είδηση μας έρχεται από το Παρίσι. Το πτώμα ενός παιδιού ηλικίας περίπου 10 χρόνων βρέθηκε στις 8 Ιανουαρίου στο σύστημα προσγείωσης αεροπλάνου της Air France που προερχόταν από το Αηλιτζαν , την οικονομική πρωτεύουσα της Ακτής ελεφαντοστού. Η αεροπορική εταιρεία που επιβεβαίωσε το θάνατο ενός λαθρεπιβάτη όπως χαρακτηρίζει το παιδί, εκφράζει τη λύπη της για μια « ανθρώπινη τραγωδία». Δεν δόθηκαν περισσότερα στοιχεία ή πληροφορίες από τα διεθνή πρακτορεία γι ‘ αυτό το παιδάκι. Το σίγουρο είναι πως το παιδί όπως και χιλιάδες άλλα συνομήλικα του φεύγουν μακριά από την εξαθλίωση που ζουν, αναζητώντας ένα παράδεισο για να ζήσουν της ζωή τους. Αλήθεια πόσες φορές δεν διαβάζουμε στις εφημερίδες ή δεν βλέπουμε από τους δέκτες των τηλεοράσεων μας, παιδιά που διαλέγουν το δρόμο της φυγής ψάχνοντας για μια καλύτερη ζωή; Οι τραγωδίες συνεχίζουν και το 2020 και φαίνεται να αυξάνονται. Αυτό μας υποδεικνύουν οι πρώτες ημέρες του 2020. Είναι λοιπόν να αναρωτιέται κάποιος:
Μπορεί η ανθρωπότητα να σωθεί, μπορούμε να ελπίζουμε σε καλύτερες μέρες; Βέβαια δεν πρέπει να απογοητευόμαστε. Η ιστορία της ανθρωπότητας είναι γεμάτη με πισωγυρίσματα. Αλλά ο τροχός της ιστορίας γυρίζει μόνο μπροστά. Όμως για να πάμε μπροστά χρειάζεται και ενότητα και αγώνας. Είναι σήμερα η κατάστασης τέτοια που να μπορούν οι άνθρωποι ενωμένοι να δώσουν την μάχη για ένα καλύτερο μέλλον;
Είμαστε πεπεισμένοι πως το μέλλον της ανθρωπότητας δεν μπορεί να είναι οι πόλεμοι, οι φωτιές και η περιβαλλοντική καταστροφή.
