Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος, περί τα τέλη Ιουλίου, ανακοινώνονται οι τοποθετήσεις-μετακινήσεις εκπαιδευτικών μέσης γενικής εκπαίδευσης για τη νέα σχολική χρονιά 2025-2026. Αυτοί που ταλαιπωρούνται πιο πολύ από αυτή τη χρονοβόρα και ψυχοφθόρα διαδικασία είναι συνήθως οι συμβασιούχοι εκπαιδευτικοί, οι οποίοι καλούνται να καλύψουν τις κενές θέσεις σε όλες τις επαρχίες.
Η βασική έγνοια των πρωτοδιόριστων εκπαιδευτικών είναι η άμεση εργοδότησή τους, δηλώνοντας έτσι ενδιαφέρον για τοποθέτηση σε διάφορες επαρχίες, ακόμη και αρκετά μακριά από τον τόπο διαμονής τους. Υπάρχουν αρκετά παραδείγματα συμβασιούχων εκπαιδευτικών που τοποθετήθηκαν και φέτος σε απομακρυσμένες περιοχές, αναγκάζοντας τους να ταλαιπωρούνται καθημερινά στους δρόμους καλύπτοντας τεράστιες αποστάσεις μέχρι τον τελικό προορισμό τους.
Αρκετοί συμβασιούχοι εκπαιδευτικοί καλούνται να καλύπτουν οδικώς καθημερινά μέχρι 250 χιλιόμετρα, αναχωρώντας αρκετά νωρίς από το σπίτι τους για να προλάβουν ή να αποφύγουν την κυκλοφοριακή συμφόρηση σπαταλώντας έτσι μέχρι και 4 ώρες στο τιμόνι, συμβάλλοντας στην περαιτέρω μόλυνση της ατμόσφαιρας με ρύπους. Η καθημερινή οδική δοκιμασία τους προκαλεί άγχος, ψυχική φθορά οικογενειακά προβλήματα, αλλά και εκπαιδευτικούς διαφόρων ταχυτήτων.
Δεν είναι λοιπόν λογικό να εκτοπίζονται εκπαιδευτικοί από την επαρχία Αμμοχώστου στις επαρχίες Λεμεσού και Πάφου και οι κενές θέσεις στην Αμμόχωστο να καλύπτονται από εκπαιδευτικούς από άλλες επαρχίες. Ο κίνδυνος δημιουργίας ή εμπλοκής σε ατυχήματα είναι ορατός και η καθημερινή ανασφάλεια έγκαιρης άφιξης στο σχολείο δεδομένη.
Οι δημόσιες συγκοινωνίες θα μπορούσαν να εξυπηρετήσουν αρκετούς εκπαιδευτικούς όπως γίνεται στο εξωτερικό, αν κι εφόσον υπήρχαν εναλλακτικοί τρόποι μετακίνησης και συχνότερα δρομολόγια. Επειδή απέχουμε, όμως, αιώνες από αυτή τη λύση, παραμένουμε στο ιδιωτικό όχημα με ό,τι κι αν αυτό συνεπάγεται για τον άνθρωπο και το περιβάλλον.
Το αρμόδιο Υπουργείο Παιδείας, Αθλητισμού και Νεολαίας και οι εμπλεκόμενες επιτροπές θα πρέπει να μελετήσουν τρόπους ένταξης πιο ανθρώπινων διαδικασιών τοποθέτησης εκπαιδευτικών, αν πραγματικά επιθυμούμε, οι διδάσκοντες να αφοσιώνονται πλήρως στο επάγγελμα τους χωρίς περαιτέρω αχρείαστη ταλαιπωρία.
Θα πρέπει, επίσης, να γίνει κατανοητό ότι πίσω από τον αριθμό φακέλου κάθε εκπαιδευτικού υπάρχει ένας άνθρωπος με πιθανά προβλήματα υγείας, δυσκολίες μετακίνησης, με μικρά παιδιά και με οικογένεια. Οι εκπαιδευτικοί που καλούνται να προσφέρουν τις γνώσεις τους στα παιδιά μας θα πρέπει να φτάνουν στο σχολείο ορεξάτοι, ξεκούραστοι, καλά προετοιμασμένοι και όχι ταλαιπωρημένοι και απογοητευμένοι.
Ιδιαίτερα οι εκπαιδευτικοί που βρίσκονται στη διαδικασία αξιολόγησης θα πρέπει να διευκολύνονται στις μετακινήσεις και τοποθετήσεις τους πλησίον του τόπου διαμονής τους. Άλλο είναι να αξιολογούνται εκπαιδευτικοί που δεν υπέστησαν σε ταλαιπωρία πριν το πρώτο κουδούνι, και άλλο να καταφθάνουν στην αίθουσα διδασκαλίας καταϊδρωμένοι και αγχωμένοι λόγω της κυκλοφοριακής συμφόρησης και της ψυχικής οδύνης που υπέστησαν.
Συμφωνούμε απόλυτα με την χρήση της τεχνολογίας, τόσο στη διδασκαλία του μαθήματος όσο και στην τοποθέτηση των εκπαιδευτικών, όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι πίσω από κάθε σύστημα αυτοματισμού κρύβονται άνθρωποι. Τα παιδιά μας χρειάζονται ανθρώπινη προσέγγιση και κατανόηση, αφού κατανοούν και αναγνωρίζουν ακριβώς τους καλούς εκπαιδευτικούς, με τους οποίους συνεργάζονται ευκολότερα.
Θα πρέπει λοιπόν ο νέος τρόπος τοποθέτησης των συμβασιούχων εκπαιδευτικών να απλοποιηθεί και να διευρυνθεί, να αναγνωρίζονται τα ανθρωπινά προβλήματα και οι δυσκολίες, αποφεύγοντας παλαιές πρακτικές που θυμίζουν σώματα ασφάλειας. Η συνεχής μετακίνηση και τοποθέτηση συμβασιούχων εκπαιδευτικών εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά από την επαρχία τους καταρρίπτει το σύστημα που θέλει να εδράζεται στη διαφάνεια και την αξιοκρατία.
Αφού λοιπόν είμαστε κι εμείς άνθρωποι και για εμάς αποφασίζουν καλά καταρτισμένα άτομα και επιστήμονες, οι επιστήμονες, όπως είπε ο συγγραφέας Richard Dawkins στο βιβλίο του «Το εγωιστικό γονίδιο», σε αντίθεση με τους πολιτικούς, μπορούν χωρίς φόβο να παραδέχονται τα λάθη τους. Ας τολμήσουμε λοιπόν να αναγνωρίσουμε οποιεσδήποτε αδυναμίες του συστήματος τοποθέτησης συμβασιούχων εκπαιδευτικών προς όφελος των παιδιών και των εκπαιδευτικών, χωρίς να επικαλούμαστε το απάνθρωπο σύστημα της τεχνολογίας.
‘Αντρος Καραγιάννης
Τέως Δήμαρχος Δερύνειας
