Έχει ξεπεραστεί ο χρόνος, εδώ στην Κύπρο, για να προβληματιζόμαστε αποτελεσματικά και παραγωγικά ρεαλιστικά και αναγκαία (πολιτικά και στρατιωτικά) υποθετικά για την αξία του τόπου μας. Με βάση αυτό που πραγματικά αναγνωρίζεται και συμβαίνει και δύναται να αποφέρει όφελος πρέπει να το αντιπαραβάλουμε με το απευκταίο, το υποθετικό, για να πετύχουμε και τη δική μας ασφάλεια. Πάντα με σκοπό την προώθηση των θέσεών μας και των γεωπολιτικών μας πλεονεκτημάτων για να διεκδικούμε τα συμφέροντά μας για να ενδυναμώσουμε την πολιτική θέση της Κύπρου γεωπολιτικά και γενικά πολιτικά επιδιώκοντας όχι μόνο δεσπόζουσα γεωπολιτική θέση αλλά και τη βιώσιμη ρύθμιση της πτυχής της ασφάλειας για το κυπριακό πρόβλημα!
Στην αντιπαραβολή αυτή να θέσουμε αρχικά το ρεαλιστικό. Αρχίζουμε από το αδιαμφισβήτητο γεγονός που διδάσκουμε στην τρίτη και τετάρτη τάξη του Δημοτικού, ότι η Κύπρος κατέχει μια πολύ σημαντική γεωγραφική θέση στην ανατολική Μεσόγειο, ως σταυροδρόμι τριών ηπείρων, Ευρώπης, Ασίας και Αφρικής. Επιπλέον, να τονίσουμε ότι η περιφέρεια της πολύ γειτονικής Μέσης Ανατολής μερικές δεκάδες χιλιόμετρα ανατολικά μας φλέγεται εδώ και δεκαετίες δημιουργώντας ένα βαρύ περιβάλλον ασφάλειας. Στα πλαίσια αυτά η Κύπρος με τη σημαντική γεωγραφική και γεωπολιτική της θέση ανάγεται για να λειτουργεί ως κόμβος ασφαλείας, ειρήνης και σταθερότητας, όπως συνηθίσαμε να λέμε τα τελευταία χρόνια.
Προχωρώντας ακόμα περισσότερο ευθαρσώς τονίζουμε τον δυτικό προσανατολισμό της χώρας, μη δεχόμενοι καμία εκτροπή από την πολιτική αυτή θέση. Εξάλλου, η ιστορική έρευνα και η μελέτη του πολιτισμικού τοπίου αποδεικνύουν την υπεροχή του ελληνικού, δυτικού και ορθόδοξου πολιτισμού έναντι της όποιας άλλης μαρτυρίας. Στη βάση αυτή και θεωρώντας τις σημερινές συνθήκες με την ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, τις αμυντικές συνεργασίες κυρίως με δυτικές, με φίλιες χώρες με τον δυτικό κόσμο και τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής προσθέτουμε ακόμα κι άλλα στοιχεία στο ρεαλιστικό.
Ταυτόχρονα επαναλαμβάνουμε την προσήλωση της Κύπρου στις αρχές του ευρωατλαντικού τρόπου σκέψης, την ειρήνη, την ελευθερία, τη δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα, το διεθνές δίκαιο, την ευημερία. Αυτό και από μόνο του διαφοροποιεί την Κύπρο από τις δυνάμεις του ολοκληρωτισμού και του φασισμού που μας περιτριγυρίζουν, με την Κύπρο να εντοπίζεται ως το προκεχωρημένο φυλάκιο – κόμβος του δυτικού κόσμου.
Αναδεικνύουμε λοιπόν τρεις παράγοντες για τον ρεαλισμό που παρουσιάζουμε. Αν αξιοποιήσουμε τα τρία αυτά στοιχεία στην εξίσωση της γεωπολιτικής αξίας της Κύπρου, δηλαδή η γεωγραφική θέση, η αστάθεια στη Μέση Ανατολή και τη δεδηλωμένη στρατηγική συνεργασία και επιζητούμενη επιτάχυνση για την παραγωγική συνεργασία της Κύπρου με τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, την Ευρωπαϊκή Ένωση και άλλες φίλιες χώρες, μπορούμε να λάβουμε το αποτέλεσμα και της δικής μας άμυνας και ασφάλειας.
Στη λειτουργία της πιο πάνω εξίσωσης δεν εννοούμε φυσικά να προσφέρουμε γη και ύδωρ στις φίλιες δυνάμεις που συστρατεύονται κατά των δυνάμεων που αντιμάχονται τις αρχές της δημοκρατίας, της ευημερίας και της ειρήνης. Εννοούμε όπως σε συνεργασία μαζί τους να προχωρήσουμε σε συγκεκριμένες δράσεις πρόταξης, προώθησης και αναβάθμισης των πραγματικών πλεονεκτημάτων και δυνατοτήτων μας, όπως ορθά άρχισε να γίνεται, και το χαιρετίζουμε.
Αυτό που έχουμε ανάγκη είναι όπως η Κύπρος, με τις φίλιες αυτές δυνάμεις αποκτήσει δεσπόζουσα γεωπολιτική θέση. Είναι οι φίλιες αυτές δυνάμεις με τις οποίες συνεργαζόμαστε και που διαμορφώνουν το πλαίσιο αντίδρασης στις σύμμετρες και ασύμμετρες απειλές και υβριδικού πολέμου της εποχής, και στις δυνάμεις που η Κύπρος πρέπει να είναι ενταγμένη αποτελεσματικά, ως αξιόπιστος και στρατηγικός εταίρος. Ήδη εφαρμόζονται συμφωνίες εξυπηρέτησης φίλιων δυνάμεων κατόπι αμυντικών συνεργασιών. Ήδη η Κύπρος αξιοποιείται ως σημαντικός εταίρος στις προσπάθειες για ασφάλεια και σταθερότητα στην περιοχή μας, ως σταθμός για την εκκένωση των εμπόλεμων περιοχών, και ως εξελισσόμενος «στρατιωτικός» κόμβος των εταίρων μας.
Αυτά, φυσικά μετά το 2013!
Έχοντας κατά νου τα πιο πάνω ας συλλογιστούμε κάποιες υποθέσεις. Αν υποθετικά τώρα, θέσουμε τα ερωτήματα προς τα κράτη που απευθύνονται στην Κυπριακή Δημοκρατία για τα συμφέροντά τους και για την υποστήριξη των συμμάχων τους στην ευρύτερη Μέση Ανατολή, ιδιαίτερα κατά τις περιόδους ανάφλεξης όπως σήμερα: τι θα πράττατε αν η νήσος Κύπρος ελεγχόταν πλήρως από την αναθεωρητική Τουρκία αντί της Κυπριακής Δημοκρατίας; Από ποιον θα συζούσατε βοήθεια και υποστήριξη για τα συμφέροντά σας στην ανατολική Μεσόγειο; Από την Τουρκία; Σε ποιον θα είχατε εμπιστοσύνη να ζητήσετε τη στάθμευση και την εκπαίδευση των δυτικών στρατευμάτων, τον ελλιμενισμό των πλοίων, την προσγείωση πολεμικών αεροπλάνων; Από την Τουρκία; Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι οι Τούρκοι λειτουργούν συστήματα πλοήγησης των πολεμικών μη επανδρωμένων αεροχημάτων τους στην κατεχόμενη Κύπρο για να μπορούν αυτά να δρουν μέχρι το Ισραήλ. Αν η Κύπρος ελεγχόταν πλήρως από την Τουρκία, πώς θα εκκένωναν τον Λίβανο, πώς θα ανεφοδίαζαν τις δυνάμεις τους, για την υπεράσπιση του Κράτους του Ισραήλ, τη στιγμή που η Τουρκία εκφράζεται κατά του φιλικού μας Κράτους του Ισραήλ;
Πώς “προβάλλουμε” λοιπόν εμείς, τα γεωγραφικά- γεωπολιτικά μας πλεονεκτήματα για να ενισχύσουμε τη δική μας ασφάλεια και να προωθήσουμε τη σταθερότητα στην περιοχή; Τη θέση αυτή τη διαλαλούμε διαχρονικά.
Πώς διαπραγματευόμαστε τα πλεονεκτήματά μας για να κερδίζουν τα κράτη αυτά και να κερδίζει και η Κυπριακή Δημοκρατία για τη δική μας ασφάλεια για την πτυχή της ασφάλειας του Κυπριακού και από τη σύμμετρη, την ασύμμετρη και υβριδική απειλή της Τουρκίας;
Πώς «διαφημίζουμε» επιθετικά διπλωματικά για να «επενδύσουμε» σε αυτά τα πλεονεκτήματα; Πώς μπορούμε να αναδείξουμε στα μάτια των δυτικών την αξία της γεωστρατηγικής μας θέσης και του ξεκάθαρου δυτικού προσανατολισμού, και να εξαργυρώσουμε τον ρόλο που μπορούμε να διαδραματίσουμε εξασφαλίζοντας τη δική μας ασφάλεια;
Ως εκτελεστική εξουσία και η Βουλή μέσα από την κοινοβουλευτική διπλωματία λοιπόν έχουμε μεγάλο καθήκον να πράττουμε αλλά και υποχρέωση ταυτόχρονα. Είμαστε όλοι χρήσιμοι και με συνεννόηση οφείλουμε να συνεργαστούμε για την ασφάλεια μας.
Θέλουν τα κράτη αυτά να είναι η Κύπρος ελεγχόμενη από την Τουρκία; Έχουν εμπιστοσύνη σε μια ερμαφρόδιτη Τουρκία για να προστατεύσουν τα συμφέροντά τους? Εμείς φυσικά ΟΧΙ! Αν λάβουμε υπόψη την «προέλαση» της Τουρκίας προς τη Συρία και τον κίνδυνο ενός νέου Μνημονίου για την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη και με βάση τον αναθεωρητισμό της Τουρκίας, τότε η επισφάλεια της κατάστασης είναι ορατή! Είναι τώρα ακριβώς που πρέπει, επαναλαμβάνω, επιθετικά διπλωματικά, να αναδείξουμε τη γεωπολιτική αξία της Κύπρου για την υπεράσπιση των ευρωατλαντικών αξιών!
Αν υποθετικά ομιλούντες, η Κύπρος ελεγχόταν πλήρως από την αναθεωρητική Τουρκία η αξία μιας τέτοιας Κύπρου θα μηδενιζόταν, και η δυτική υπεροχή και η γεωγραφική θέση για τους δυτικούς θα μηδενίζονταν ταυτόχρονα, αφήνοντας τον δυτικό κόσμο εκτεθειμένο, χωρίς διεξόδους, χωρίς πραγματικούς συμμάχους με ξεκάθαρες και σταθερές θέσεις. Το αποτέλεσμα θα ήταν ένα μηδενικό με τον αναθεωρητισμό, με τη «γαλάζια πατρίδα» να προωθείται ακόμα περισσότερο για να πλημμυρίσει τη γύρω περιοχή. Αυτό θα επιθυμούσαν οι δυτικοί, παρά τα οικονομικά τους συμφέροντα μέσα στην Τουρκία; Να την καταστήσουν κυρίαρχη ως «προέκταση» του Ιράν ενάντια στις αρχές τους;
Πρέπει επιτέλους να διεκδικήσουμε αυτά που διδάσκουμε για τη γεωγραφική μας θέση στο Δημοτικό, τη στιγμή που η «απειλή» μας διδάσκει τη «γαλάζια πατρίδα» στα σχολεία της και παράλληλα την υλοποιεί με τα τελευταία ανησυχητικά γεγονότα στη Συρία. Εμείς τι πατρίδα θέλουμε να αφήσουμε στις επόμενες γενιές;
Πώς μπορούμε δηλαδή να διαμορφώσουμε συνθήκες αποτροπής και γεωπολιτικής ισχύος μέσα από τη συνεχώς επιζητούμενη πρόσβαση σε κέντρα ισχύος; Ας λάβουμε υπόψη και ας προωθήσουμε στρατηγικά επιτέλους τα πλεονεκτήματά μας. Τα γεωπολιτικά όρια της διαμερισματικής διπλωματικής πολιτικής της Τουρκίας ως σύνθεση της αυτοπεποίθησής της, λόγω στρατιωτική ισχύος, μεγέθους και γεωγραφικής θέσης και ανασφάλειας ταυτόχρονα λόγω συνόρων και γειτνίασης με κράτη με τα οποία διατηρεί προβληματικές σχέσεις (π.χ. Ελλάδα-Κύπρος) ενδέχεται με αδρανείς χειρισμούς να μετατρέψουν την υπόθεση σε ρεαλισμό! Είναι γιαυτό ακριβώς το λόγο που η Κυπριακή Δημοκρατία πρέπει με ρεαλισμό και αποφασιστικότητα να εκμηδενίσει με κάθε δυνατό διπλωματικό τρόπο την πραγματοποίηση της υπόθεσης και να πείσει για την αξία της απόδοσης της γεωπολιτικής της θέσης για τον ευρωατλαντικό τρόπο σκέψης. Στα πλαίσια των διαπραγματεύσεων για τα ευρωτουρκικά, τα ελληνοτουρκικά και τις ζυμώσεις για την άμυνα και ασφάλεια για τη νέα αρχιτεκτονική άμυνας και ασφάλειας η Κύπρος πρέπει να είναι παρούσα διεκδικητικά!
Με όραμα και προγραμματισμό και διεκδικητικότητα οφείλουμε μαζί με φίλιες δυνάμεις να οικοδομήσουμε και να προτάξουμε τη δεσπόζουσα γεωπολιτική θέση και αξία που αρμόζει στην Κυπριακή Δημοκρατία για να συμβάλουμε στην ανάσχεση της «γαλάζιας πατρίδας» και της υπόθεσης που περιγράψαμε πιο πάνω. Οφείλουμε να οικοδομήσουμε την προοπτική άμυνας και ασφάλειας που έχουμε ανάγκη ως Κύπρος προς τον ευρωατλαντικό κόσμο διεκδικώντας το ασφαλές μέλλον για το οποίο αγωνιζόμαστε σε μια ελεύθερη και επανενωμένη πατρίδα.
Έχουμε ξεπεράσει τα χρονικά όρια, από το 1960! Αυτό σίγουρα, η γεωπολιτική μας αξιοπιστία στο σύστημα άμυνας και ασφάλειας του ευρωατλαντικού κόσμου, θα μπορεί σίγουρα να αποτελέσει και τη δημιουργική βάση για έναρξη της συζήτησης, του διαλόγου με το ΝΑΤΟ.
Ο Γιώργος Κάρουλλας είναι Αναπληρωτής Πρόεδρος Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Άμυνας – Αντιπρόεδρος ΔΗ.ΣΥ. – Βουλευτής ΔΗ.ΣΥ. Εκλογικής Περιφέρειας Αμμοχώστου
