Η Πάφος είναι μια πόλη με ιστορία και μνήμη. Είναι μια πόλη που ξεχωρίζει από τις υπόλοιπες, και ο Δήμος Πάφου, δεν είναι απλώς ακόμα ένας δήμος της Κύπρου. Η Πάφος και κατ’ επέκταση ο μητροπολιτικός Δήμος της Πάφου, είναι ένας τόπος όπου η πέτρα, η θάλασσα, το φως και οι άνθρωποι διαμορφώνουν μια ταυτότητα που υπάρχει, διαμορφώνεται και ταξιδεύει ανά τους αιώνες. Η Πάφος με την πλούσια πολιτιστική της παρακαταθήκη, το ένδοξο παρελθόν της και το ελπιδοφόρο της μέλλον, ναι διαμορφώνει μια έντονα ξεχωριστή θέση από τις υπόλοιπες πόλεις, ξεχωρίζει για την σπάνια της ομορφιά και τους φιλόξενούς της πολίτες και για αυτό το λόγο μας δεσμεύει, έτσι ώστε να έχουμε ευθύνη να στοχαζόμαστε από την μια και να πράττουμε με επίγνωση της εποχής που ζούμε και το μέλλον που επιζητούμε από την άλλη.
Η σημερινή Πάφος δεν είναι η ίδια με αυτή που θυμόμαστε πριν είκοσι χρόνια. Η πόλη άλλαξε και στόχος μας είναι να αλλάξει ακόμα περισσότερο. Ο πληθυσμός αυξήθηκε, οι γειτονιές πύκνωσαν, οι αντιθέσεις διογκώθηκαν. Η κοινωνία μας απέκτησε νέα χαρακτηριστικά: περισσότεροι επισκέπτες, περισσότεροι μόνιμοι κάτοικοι, ντόπιοι και από τρίτες χώρες, περισσότεροι μαθητές, περισσότεροι φοιτητές, περισσότερες επιχειρήσεις, περισσότερα αυτοκίνητα, περισσότερες απαιτήσεις για οργάνωση και λειτουργικότητα. Και όμως, η θεσμική μας θωράκιση παρέμεινε στάσιμη. Παρέμεινε σχεδόν η ίδια πλην ορισμένα ελάχιστον περιπτώσεων.
Δεν υπάρχει Ευρωπαϊκή πόλη που να σέβεται τον εαυτό της χωρίς ένα αποτελεσματικό σύστημα εποπτείας, ελέγχου και καθημερινής φροντίδας των δημόσιων χώρων. Στην Πάφο, πληθαίνουν τα προβλήματα που σχετίζονται με την ποιότητα ζωής και τη λειτουργικότητα της πόλης. Η αυθαίρετη στάθμευση, η ηχορύπανση, η εγκατάλειψη οικοπέδων και κτηρίων, η κατάληψη πεζοδρομίων και εγκαταλειμμένων υποδομών, η ρύπανση, η ελλιπής φροντίδα κοινόχρηστων χώρων, η ασυδοσία στη χρήση των δημόσιων χώρων, η καταστροφή και ο βανδαλισμός δημόσιων πάρκων και δημόσιων υποδομών – όλα αυτά συνιστούν καθημερινά φαινόμενα που προκαλούν απογοήτευση στους δημότες και αλλοιώνουν τον χαρακτήρα της πόλης μας. Δεν λείπει η βούληση. Αυτό που λείπει θεωρώ, είναι ο κατάλληλος μηχανισμός.
Η Τροχονομία του Δήμου Πάφου επιτέλεσε και επιτελεί διαχρονικά ένα πολύ σημαντικό έργο, υπό συνθήκες περιορισμένων πόρων, αλλά και αρμοδιοτήτων. Οι άνθρωποί της γνωρίζουν τον ιστό της πόλης, τις ανάγκες, τις παθογένειες και τις ιδιαιτερότητες της κάθε γειτονιάς. Αυτή ακριβώς η εμπειρία μπορεί και πρέπει να αποτελέσει τη βάση για τη μετεξέλιξη της σε μια σύγχρονη Δημοτική Αστυνομία – με περισσότερες αρμοδιότητες, με ενισχυμένο ανθρώπινο δυναμικό, με στοχευμένη εκπαίδευση και διοικητική αναβάθμιση.
Η ανάγκη για σύσταση Δημοτικής Αστυνομίας δεν είναι κομματική θέση. Αδιαμφισβήτητα, πιστεύω ότι είναι πλέον θεσμική ανάγκη. Δεν αποτελεί έκφραση αυταρχισμού ή λαχτάρας για εξουσία από τον οποιοδήποτε. Η δημοτική Αστυνομία θα πρέπει να είναι ένα εργαλείο της δημοκρατικής τάξης. Ένα εργαλείο προστασίας. Όχι καταστολής – αλλά πρόληψης, παρουσίας και ευθύνης προς τους πολίτες και την πόλη μας. Η Δημοτική Αστυνομία μπορεί να λειτουργήσει ως προέκταση της ίδιας της κοινωνίας, με καθαρό πρόσωπο, με επαγγελματισμό και διαφάνεια. Όχι απέναντι από τον πολίτη, αλλά δίπλα του.
Δεν ζητούμε αστυνομοκρατία. Ζητούμε καθημερινή φροντίδα για όλα όσα σήμερα αφήνονται στην τύχη και στην σκληρή δουλειά των εργατών του Δήμου. Δεν είναι φυσιολογικό σε μια ώριμη πλέον κοινωνία, που ζει σε μια πόλη πολιτισμού, η οποία αριθμεί μια πορεία 3000 χρόνων πορεία, μια κατεξοχήν τουριστική και πνευματική πόλη να μην έχουμε ακόμη αποκτήσει την απαιτούμενη παιδεία και σεβασμό προς την δημόσια περιουσία, τον περιβάλλον και τον γείτονα. Να μην φροντίζουμε να διατηρούμε καθαρούς τους δρόμους και τα πεζοδρόμια, να διαιωνίζεται το χάος της στάθμευσης, να αγνοούνται επικίνδυνα υποστατικά, να μη δίνεται συνέχεια σε σοβαρές καταγγελίες. Δεν είναι αποδεκτό η λειτουργία της πόλης να εξαρτάται μόνο από τη Δημοτική μηχανή, από τον ζήλο των εργατών του Δήμου, από τους όποιους λειτουργούς ή από ευκαιριακές εκστρατείες.
Περιστατικά νεανικής παραβατικότητας, ρατσισμού και εκφοβισμού, περιστατικά καταστροφής και βανδαλισμών σε δημόσια πάρκα και δημόσιους χώρους, καθώς και η ανάπτυξη φόβου μεταξύ των πολιτών αποτελούν την φθίνουσα εικόνα που αντικρίζουμε καθημερινά στην πόλη μας. Το πρόσφατο περιστατικό πυρκαγιάς σε γνωστή πολυκατοικία και περιοχή της Πάφου είναι ακόμα μία ηχηρή υπενθύμιση του τι σημαίνει έλλειψη ελέγχου.
Δεν είναι το πρόβλημα, είναι το σύμπτωμα. Η εγκατάλειψη δεν έχει εθνικότητα, η υποβάθμιση δεν γνωρίζει γλώσσα. Οι πολίτες πολύ απλά, δεν νιώθουμε ασφάλεια. Ναρκωτικά, δυστυχήματα στους δρόμους κάθε μέρα, απόπειρες, δολοφονίες, πυρκαγιές, κλοπές. Το αίτημα για κανόνες, για αξιοπρέπεια, για ασφάλεια, είναι καθολικό. Και είναι ευθύνη του Δήμου να το υπερασπιστεί.
Η Δημοτική Αστυνομία μπορεί να είναι ο μηχανισμός που, με επαγγελματισμό και συνέπεια, θα εξασφαλίζει την εφαρμογή των κανονισμών, την προστασία των δημόσιων χώρων, την ευταξία της καθημερινότητας. Με παρουσία στον δρόμο, όχι στο γραφείο. Με διακριτικότητα, αλλά και με αποφασιστικότητα. Με σεβασμό στα δικαιώματα, αλλά και επιμονή στην τήρηση των υποχρεώσεων του καθενός μας. Τα καθήκοντά της μπορούν να περιλαμβάνουν την εποπτεία της στάθμευσης, την επιβολή δημοτικών κανονισμών για τήρηση της καθαριότητας και την ηχορύπανση, τον εντοπισμό εγκαταλελειμμένων ή επικίνδυνων υποστατικών, την παρέμβαση σε περιπτώσεις αυθαίρετης κατάληψης δημόσιων ή και ιδιωτικών χώρων, αλλά και την καθημερινή παρουσία στις γειτονιές ως διαύλου επικοινωνίας και παρατηρητή της κοινωνικής πραγματικότητας.
Η Πάφος οφείλει να θωρακιστεί. Όχι απέναντι στον “άλλο”, αλλά απέναντι στην εγκατάλειψη. Επαναλαμβάνω: Οι πολίτες της Πάφου, δεν νιώθουμε ασφάλεια. Ο Δήμος οφείλει να αποκτήσει φωνή και χέρια εκεί όπου σήμερα κυριαρχεί η σιωπή και η απουσία. Η κοινωνική συνοχή δεν είναι δεδομένη. Η τήρηση της ευταξίας και η προστασία του δημόσιου συμφέροντος απαιτεί διαρκή προσπάθεια, απαιτεί θεσμούς, απαιτεί παρουσία και εμπιστοσύνη.
Δεν διεκδικούμε μια Πάφο που θα φοβίζει. Δεν θέλουμε μια αστυνομοκρατούμενη πόλη. Θέλουμε μια Πάφο που θα σέβεται τους δημότες της, και θα σέβεται τον εαυτό της. Μια πόλη λειτουργική, φιλόξενη, καθαρή και ασφαλή. Μια πόλη όπου το δημόσιο συμφέρον δεν θα είναι αφηρημένη έννοια, αλλά καθημερινή πράξη. Και σε αυτή την προσπάθεια, η Δημοτική Αστυνομία είναι πλέον ένα αναγκαίο βήμα. Έχει τεράστιο ρόλο να διαδραματίσει.
Έχει πολύ πλούσιο παρελθόν που πρέπει να προστατεύσει και πολύ λαμπρό μέλλον που πρέπει να διασφαλίσει για την πόλη μας.
Φίλιππος Θ. Φιλίππου
Πολιτικός Μηχανικός
Δημοτικός Σύμβουλος ΕΔΕΚ στον Δήμο Πάφου
