Τα ακραία καιρικά φαινόμενα, ανάμεσά τους η διάβρωση των ακτών, οι πυρκαγιές, οι πλημμύρες και η υπερθέρμανση του πλανήτη, προβλέπεται να επιδεινωθούν τα αμέσως επόμενα χρόνια.
Αρχαιολόγοι και Ιστορικοί προειδοποιούν ότι τα εν λόγω καιρικά φαινόμενα άρχισαν ήδη να επηρεάζουν αρνητικά έργα τέχνης σε βράχους σπηλαίων και αρχαιολογικούς χώρους, προκαλώντας τεράστιες ζημιές.
Η έκτη έκθεση της Διακυβερνητικής Επιτροπής της Αυστραλίας για την Αλλαγή του Κλίματος (Intergovernmental Panel on Climate Change- IPCC), προειδοποίησε για μια «πιθανή» αύξηση της παγκόσμιας θερμοκρασίας άνω του 1,5 C, που θα φέρει περισσότερα ακραία καιρικά φαινόμενα. Ορισμένες από τις αλλαγές είναι πλέον αναπόφευκτες και «μη αναστρέψιμες», υπογραμμίζεται στην έκθεση.
Ο Δρ Ντάριλ Ουέσλι, αρχαιολόγος στο Πανεπιστήμιο Flinders στην Αδελαϊδα της Αυστραλίας, σε συμπόσιο που οργανώθηκε ως απάντηση στην πιο πάνω έκθεση, ανέλυσε την καταστροφή που προκάλεσε ο κυκλώνας Μόνικα. Όπως ανέφερε, προκάλεσε καταστροφές στη Γη του Άρνεμ το 2006, ξερίζωσε τα μισά δέντρα σε μια περιοχή πλάτους 50 χιλιομέτρων, ρίχνοντας ένα μεγάλο αριθμό σε χώρους με έργα τέχνης σε βράχους, καταστρέφοντάς τα. Ακολούθως ήρθαν οι πυρκαγιές, που έγιναν πιο έντονες λόγω του θερμικού φορτίου που άφησε πίσω του ο κυκλώνας. «Συνήθως, τα έργα είναι ζωγραφισμένα σε ψαμμίτη, που απορροφά πολύ νερό και η θερμότητα από τις φωτιές εξατμίζει το νερό και οι τοιχογραφίες καταστρέφονται», εξήγησε ο Ουέσλι.
Την ίδια ώρα, αρχαιολογικοί χώροι απειλούνται όχι μόνο από πυρκαγιές αλλά και από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας λόγω της διάβρωσης των ακτών. «Οι αρχαιολόγοι επιβάλλεται να μελετήσουν αρχαιολογικούς χώρους που έχουν επιβιώσει μέσα από παρόμοιες ακραίες καιρικές συνθήκες, για να ανακαλύψουν τρόπους να προστατεύσουν την πολιτιστική κληρονομιά της γης», υπογράμμισε ο Ουέσλι.
Η αρχαιολόγος Άνια Κοτάρμπα συνδιοργανώντρια του συμποσίου, συμφωνώντας με τον Ουέσλι, ανέφερε: «Οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν περιβαλλοντικές προκλήσεις, ακραίες κλιματικές συνθήκες και φυσικές καταστροφές για χιλιετίες (…) Ενώ η σοβαρότητα και η ταχύτητα των αλλαγών είναι νέα και πιεστική, η αρχαιολογική και ιστορική έρευνα μπορεί, και πρέπει, να ανασκάψει παραδείγματα κοινοτήτων που προσαρμόζονται στην ταχεία αλλαγή, συχνά με βιώσιμο τρόπο, και να προσφέρει γνώσεις για το μέλλον».
Ο καθηγητής περιβαλλοντικής ιστορίας, Αλεσάντρο Αντονέλο και αυτός συνδιοργανωτής του συμποσίου, τόνισε με τη σειρά του ότι ο παγκόσμιος πληθυσμός οφείλει να μειώσει δραστικά τις εκπομπές άνθρακα και να προσαρμόσει τη ζωή του σε αυτές τις ταχέως μεταβαλλόμενες συνθήκες, καθώς η κλιματική αλλαγή έχει γίνει μια από τις πιο σημαντικές και ταχύτερα εξελισσόμενες απειλές για τους ανθρώπους και την πολιτιστική τους κληρονομιά.