Η Λευκωσία, όπως και πολλές άλλες πόλεις στην Κύπρο, βιώνει έντονα το φαινόμενο της οικιστικής πυκνότητας. Η έλλειψη πρασίνου στις κατοικημένες περιοχές, αποτελεί ένα σοβαρό πρόβλημα με επιπτώσεις στην ποιότητα ζωής των κατοίκων και στο περιβάλλον.
Μία λύση που οφείλουμε να εξετάσουμε σοβαρά είναι η αξιοποίηση των άδειων οικοπέδων ως χώρων πρασίνου, μέχρι να υλοποιηθούν, από τους ιδιοκτήτες, οικοδομικά έργα.
Πριν συνεχίσω, να τονίσω ότι γράφω αυτές τις σκέψεις κυρίως ως δημότης και πολύ λιγότερο ως επικοινωνιολόγος. Δεν θέλω να γράψω ως “απλός πολίτης” διότι η επαγγελματική εμπλοκή μου ως δημοσιογράφος (15 χρόνια) και ως επικοινωνιολόγος (17 χρόνια), με αποκλείουν από αυτή την, ας την πούμε… αθωώτητητα. Επίσης, πρέπει να τονίσω ότι μπορεί να γράφω για το Δήμο Λευκωσίας επειδή τον ζω καθημερινά, αλλά νοιάζομαι και για όλη την Κύπρο, δήμους και κοινότητες.
Και τώρα στο θέμα μας. Ας φανταστούμε την ωραία εικόνα: Σε κάθε γειτονιά, αντί για άσχημα παραμελημένα οικόπεδα, γεμάτα σκουπίδια, αγριόχορτα, ερπετά και τρωκτικά, αντικρίζουμε οάσεις πρασίνου. Χώροι όπου τα παιδιά μπορούν να παίξουν, οι ενήλικες και οι ηλικιωμένοι να απολαύσουν τον καθαρό αέρα, τη σκιά των δέντρων και να χαλαρώσουν. Εκτός από την αισθητική αναβάθμιση, η μετατροπή των άδειων οικοπέδων σε πράσινους χώρους έχει πλήθος οφελών:
• Βελτίωση της ποιότητας του αέρα.
• Μείωση της θερμοκρασίας: Ο πλούσιος φυτικός κόσμος δροσίζει το περιβάλλον, δημιουργώντας “μικροκλίματα” δροσιάς, ιδιαίτερα σημαντικά τους καλοκαιρινούς μήνες (των 40+ Κελσίου).
• Δημιουργία βιοποικιλότητας: Τα πράσινα οικόπεδα μπορούν να φιλοξενήσουν πλήθος φυτικών ειδών, συμβάλλοντας στην ισορροπία του οικοσυστήματος.
• Προστασία του εδάφους: Τα φυτά συγκρατούν το χώμα και αποτρέπουν τη διάβρωση και τις πλημμύρες, ιδιαίτερα σε περιοχές με κλίση.
• Προστασία από πυρκαγιές: Γιατί παράνομοι σκυβαλότοποι υπάρχουν και στις πόλεις και είναι το ίδιο επικίνδυνοι.
• Ψυχαγωγία και κοινωνική συνοχή: Οι πράσινοι χώροι αποτελούν χώρους συνάντησης, άθλησης και χαλάρωσης, ενισχύοντας την κοινωνική συνοχή και την ποιότητα ζωής στη γειτονιά.
• Ένας όμορφος χώρος, προσεγμένος και περιποιημένος, αποτρέπει τους ασυνείδητους από του να αφήνουν σκουπίδια (από μπουκάλια, μέχρι καναπέδες και παλιά αυτοκίνητα).
Για να υλοποιηθεί αυτό το όραμα, προτείνω τη λήψη μέτρων, βάσει νομοθεσίας, που θα υποχρεώνουν τους ιδιοκτήτες άδειων οικοπέδων στις κατοικημένες περιοχές να τα διατηρούν ως χώρους πρασίνου, μέχρι να προχωρήσουν σε ανέγερση κάποιου υποστατικού. Το κόστος της διατήρησης (φύτευση, πότισμα, καθαριότητα) θα βαρύνει τον ιδιοκτήτη, ενώ ο Δήμος θα πρέπει να επιθεωρεί τακτικά για την τήρηση των προδιαγραφών και τη διατήρηση της καθαριότητας. Εναλλακτικά ο Δήμος, με νομοθετική ρύθμιση, θα μπορεί να διαμορφώνει ο ίδιος (αν ο ιδιοκτήτης δεν το πράξει) το άδειο οικόπεδο σε πάρκο, να το συντηρεί και να το καθαρίζει και να χρεώνει τον ιδιοκτήτη. Έτσι οι ιδιοκτήτες άδειων οικοπέδων θα πιέζονται να τα αξιοποιήσουν ή θα πληρώνουν τον… φόρο πρασίνου τους!
Πιστεύω ότι η μετατροπή των άδειων οικοπέδων σε πράσινες όασεις αποτελεί μία ρεαλιστική και βιώσιμη λύση για την αντιμετώπιση της έλλειψης πρασίνου στις πόλεις αλλά και για καταπολέμηση της ασχήμιας. Μία λύση που ωφελεί το περιβάλλον, την υγεία, την ποιότητα ζωής και την κοινωνική συνοχή, προσφέροντας παράλληλα μία όμορφη και δροσερή γωνιά σε κάθε γειτονιά.
Είναι καιρός να δούμε τα άδεια οικόπεδα όχι ως άχρηστες και σκυβαλλότοπους, αλλά ως δυνητικούς πνεύμονες πρασίνου για την πόλη μας. Ας ενώσουμε δυνάμεις, Δήμος, πολίτες και ιδιοκτήτες, για να κάνουμε τη Λευκωσία πιο πράσινη, πιο καθαρή και πιο όμορφη. Και κ. Χαράλαμπε Προύντζο, επειδή μιλήσαμε κατά την προεκλογική σας, για το Καϊμακλί και την Παλλουριώτισσα, σας προσκαλώ για μια βόλτα στις γειτονιές μας. Σε ψηφίσαμε για δήμαρχο στους δρόμους και στις γειτονιές, στα προβλήματα της καθημερινότητάς μας, επειδή δημάρχους των γραφείων και των φωτογραφιών φάγαμε πολλούς ως τώρα.
Γιώργος Κωνσταντίνου – Επικοινωνιολόγος
