Οι φωτογραφίες συγκλονίζουν, πέρασαν κάποιες μέρες που τις έχω δει στο διαδίκτυο αλλά η θύμηση ζωντανή να με κατατρέχει. Οι φωτογραφίες με ανθρώπους πίσω από τέλλια που να σε παραπέμπουν σε στρατόπεδο συγκέντρωσης ή το πιο ανώδυνο, ζώα σε κλουβί. Η φωτογραφία τραβηγμένη στο καταφύγιο Πουρνάρα, άσυλο όπου παραμένουν ως κέντρα προσωρινής φιλοξενίας στην Κοκκινοτριμιθιά, ανθρώπους που μας ήρθαν με τα σαπιοκάραβα. Στέκομαι πρώτα στο συναισθηματικό, άνθρωποι να απλώνουν το χέρι καθώς συνωστίζονται για να πάρουν τρόφιμα ή χαρτί υγείας. Αντικρίζω μια παράλογη, ιταμή και απάνθρωπη τακτική προς τους πρόσφυγες οι οποίοι έχουν καταφύγει και εγκλωβιστεί στο νησί μας.
Πρόκειται για εικόνες που συγκλονίζουν, εικόνες που δεν τιμούν κανένα. Δεν τιμούν τον πολιτισμό μας, δεν τιμούν την πολιτισμένη Ευρώπη. Ο υποχρεωτικός εγκλεισμός ανθρώπων σε .. στρατόπεδα φιλοξενίας , η απραξία, η αγωνία του αύριο φέρνει μαζί και κακά επακόλουθα. Είναι φυσικό να υπάρχουν αντιδράσεις , κανένας δεν παίρνει το σαπιοκάραβο για να φύγει από το σπίτι του, αν περνά καλά και είναι εκεί οι ρίζες του κι η οικογένεια του.
Δυστυχώς οι πόλεμοι και η φτώχεια οδηγούν τον άνθρωπο στην προσφυγιά . Το κακό παράγινε. Η νέα τάξη πραγμάτων έφερε τα χειρότερα στον πλανήτη και κάπου διάβασα ότι ο αριθμός των εκτοπισμένων έχει ξεπεράσει κατά πολύ τα 70 εκατομμύρια, ένα ρεκόρ στην ιστορία του πλανήτη μας. Το χειρότερο είναι πως οι προβλέψεις δεν είναι και τόσο αισιόδοξες!! Τα πράγματα θα χειροτερεύουν… η άγρια εκμετάλλευση και οι πόλεμοι δημιουργούν πρόσφυγες. Το τοπίο θα είναι το ίδιο σκληρό κι απάνθρωπο. Θυμάμαι τότε που κατέρρεε το σοσιαλιστικό οικοδόμημα, τότε που έλεγαν ότι τελείωνε ο ψυχρός πόλεμος, θα ανέτελλαν καλύτερες κι ομορφότερες ημέρες θα ζούσαμε καλύτερες ημέρες.
Δυστυχώς όμως ο πλανήτης σείεται από πολέμους, από διαφθορά, έγκλημα, ανέχεια, φτώχεια. Η πανδημία του κορωνοϊού έδειξε για μια ακόμη φορά ότι άλλη Ευρώπη ονειρευτήκαμε αλλά φάνηκε στις δύσκολες ημέρες των ανθρώπων ότι τίποτα δεν έγινε. Μια άλλη Ευρώπη ζητήσαμε, αυτή της αλληλεγγύης και της συνεργασίας, όχι του ατομικισμού και της αδράνειας. Όπως και να έχουν τα πράγματα, η κατάσταση στο κέντρο φιλοξενίας Πουρνάρα δεν μας τιμά. Σαφώς και η Κύπρος είναι νησί μικρό και δεν μπορεί να αντέξει τις χιλιάδες ροές των μεταναστών. Όμως θα πρέπει να αντλήσουμε τα κονδύλια που δικαιούμαστε ως πολιτεία από Ευρωπαϊκά ταμεία για να δώσουμε ανθρωπινότερες συνθήκες ζωής σε αυτό τον κόσμο που σε τίποτα δεν έφταιξε αλλά και που τόσο πολύ υποφέρει. Το μεταναστευτικό πέραν της πολιτικής του διάστασης είναι και θέμα ανθρώπινο.
Τα παιδιά, οι ανήλικοι θα πρέπει να προστατευτούν «στους ανθρώπους γενικά θα πρέπει να συμπεριφερόμαστε ως άνθρωπους κι όχι ως ζώα σε κλουβιά».
Ο Νεόφυτος Παπαλαζάρου είναι Δήμαρχος Γερίου
