Εκδήλωση χρέους, και τιμής στον Εθνομάρτυρα Κυπριανό το σημερινό μνημόσυνο ανέφερε ο Δήμαρχος Στροβόλου Ανδρέας Παπαχαραλάμπους.
Στον επιμνημόσυνο λόγο του στο ετήσιο μνημόσυνο του Εθνομάρτυρα Αρχιεπισκόπου Κυπριανού και άλλων κληρικών και προκρίτων που εκτελέστηκαν ή απαγχονίστηκαν από τους Τούρκους το 1821 που τελέστη στον Ιερό Ναό Παναγίας Χρυσελεούσας στο Στρόβολο, ο κ. Παπαχαραλάμπους, είπε ότι, ο Αρχιεπίσκοπος Κυπριανός, περιφρονώντας τον θάνατο, έστειλε το μήνυμα πως για να στεριώσει η φυλή μας χρειάζονται θυσίες, εθνική περισυλλογή, χριστιανική αυτοσυνειδησία, βίωση του χρέους. Μόνο έτσι θα ξεφυτρώσουν «παραπούλια» που με το σφρίγος της νιότης τους θα συνεχίσουν τα ιδανικά της φύτρας μας, θα ιεραρχήσουν τις αξίες και θα υπερασπιστούν την πατρική γη και την εθνική τιμή.
Ο Δήμαρχός Στροβόλου αναφερόμενος στα γεγονότα εκείνου του μαύρου Ιούλη του 1821, είπε πως, ο απαγχονισμός του Αρχιεπισκόπου Κυπριανού στις 9 Ιουλίου 1821 στην πλατεία Σεραγίου του χάρισε το φωτοστέφανο του μάρτυρα της πίστης και της πατρίδας, κατατάσσοντάς τον στη χορεία των μεγάλων μορφών όλων των εποχών της ελληνικής ιστορίας που θυσιάστηκαν για το Γένος.
Ακολούθησαν οι αποκεφαλισμοί των μητροπολιτών Πάφου Χρυσάνθου, Κιτίου Μελετίου και Κυρηνείας Λαυρεντίου, αλλά και δεκάδων άλλων κληρικών και λαϊκών, ο θάνατος των οποίων έντυσε στα μαύρα τον λαό μας. Η θυσία του είχε και νόημα και σκοπό. Το νόημα εμπεριέχει την ανάγκη να συνεχιστεί η παράδοση του ορθόδοξου κλήρου με την κατηγορηματική προσταγή να σωθεί μέχρι τέλους η αξιοπρέπεια του ανθρώπου με όποιο τίμημα. Ο σκοπός διαλαμβάνει το μήνυμα ότι ένας μικρός τόπος συμμετέχει στον πανελλήνιο αγώνα για ελευθερία και δικαιοσύνη. Δεν δίστασε να θυσιαστεί για ένα τέτοιο ιερό σκοπό, γιατί ένιωθε ότι ο κοινός αγώνας θα αποτελούσε άρρηκτο αρραβώνα μεταξύ κυπριακού και μητροπολιτικού ελληνισμού. Πίστευε ότι η θυσία του θα ήταν η αρχή μιας αφύπνισης της εθνικής συνείδησης και ότι μια νέα εποχή θα ξεκινήσει για να ανατρέψει των αιώνων σκλαβιά.
Η θυσία του Εθνομάρτυρα Κυπριανού στις 9 Ιουλίου του 1821, φανερώνει τη διαχρονικότητα της Ρωμιοσύνης, τη δύναμη ψυχής ενός μικρού λαού, την επιμονή του να επιβιώσει παρά τις δύσκολες ιστορικές συγκυρίες.
Εμείς, ως Στροβολιώτες, πρόσθεσε, νιώθουμε ιδιαίτερα υπερήφανοι για τον μεγάλο αυτό Στροβολιώτη Ιεράρχη και πάντα θα τον μνημονεύουμε, πάντα θα τον τιμούμε, πάντα θα τον έχουμε ως πνευματικό ταγό και πάντα θα νιώθουμε απέραντη ευγνωμοσύνη προς αυτόν τον σεπτό ιεράρχη.