Σήμερα που λαμβάνεται άλλη μια κρίσιμη απόφαση για το μέλλον της πόλης της ψυχής μας, όλοι φωνάζουν ότι οι Αμμοχωστιανοί πρέπει να δώσουν δυναμικά το παρών τους στην κάλπη. Και πάλι εμείς εδώ, φιμωμένοι και μουγγοί με το τηλεκοντρόλ στο χέρι να αναμένουμε τους άλλους, τους υπόλοιπους, τους κανονικούς, να αποφασίσουν για αυτά που συνταράζουν το είναι μας ολόκληρο.
Είμαστε εμείς που τρέχουμε στις εκδηλώσεις έξω από το Προεδρικό, στις λειτουργίες του Ξορινού, στα θέατρα της Σαλαμίνας.. Είμαστε εμείς που γεμίζουμε τις καρέκλες στις αντικατοχικές και δακρύζουμε όταν ακούμε “άνοιξε, κλείσε, δίπλωσε, παράπονο στα χείλη”, που πάμε για μπάνιο στη Γλώσσα και βουλιάζει η καρδιά μας. Εμείς που βροντοφωνάζουμε την Αμμόχωστο σε εφτά γλώσσες όπου σταθούμε και βρεθούμε για να τη μάθουν όλοι!
Εμείς οι “εκ μητρογονίας”, που μας στερείτε το δικαίωμα ψήφου.
Σήμερα δεν θα ψηφίσουν όλοι οι Βαρωσιώτες. Όχι, γιατί δεν νοιάζονται αλλά γιατί δεν μπορούν. Και δεν μπορούν επειδή ο σεξισμός σας δεν σας επιτρέπει να δείτε ότι το παιδί της μάνας μου δεν είναι λιγότερο “Βαρωσιωτούδιν” από τα παιδιά των τριών αδερφών της..
Χαρά Γεωργιάδου
Εξ Αμμοχώστου