Με απολυτή επιτυχία πραγματοποιήθηκε το σεμινάριο που αφορούσε την σεξουαλική παρενόχληση υπηκόων τρίτων χωρών με τίτλο «Παρενόχληση και σεξουαλική παρενόχληση: Νομικό πλαίσιο και τρόποι αναγνώρισης και διαχείρισης σχετικών, περιστατικών», στο χώρο του Πολυδύναμου Δημοτικού Κέντρου Λευκωσίας, το οποίο ανέδειξε πληθώρα θεμάτων.
Το σεμινάριο αυτό, διοργανώθηκε από την NVK Advent Consulting Ltd, την 1η και 8η Μαρτίου 2020, σε μια διάλεξη που έδωσε η ειδικός και έμπειρη εκπαιδεύτρια Δρα. Ιωάννα (Άννα) Πηλαβάκη, ενώ συγχρηματοδοτήθηκε από το Ταμείο Ασύλου, Μετανάστευσης και Ένταξης και από την Κυπριακή Δημοκρατία στο πλαίσιο του ‘Eργου «Νέοι Δρόμοι για την Ένταξη Υπηκόων Τρίτων Χωρών στην Τοπική Κοινωνία».
Πολλοί ήταν οι μετανάστες, και κυρίως γυναίκες, που ανταποκρίθηκαν και παρευρέθηκαν στο σεμινάριο, γεγονός που από μόνο του προδίδει τον προβληματισμό και τις ανησυχίες τους σχετικά με την εξάσκηση βίας και τη σεξουαλική παρενόχληση στο χώρο της εργασίας τους. Την ίδια στιγμή, προδίδει ενδεχομένως, την «τραγική» κατάσταση που επικρατεί στον τόπο μας.
Ποια θέματα αναδείχθηκαν μέσα από το σεμινάριο;
Το σεμινάριο, ανέδειξε πληθώρα θεμάτων που απασχολούν ή θα έπρεπε να απασχολήσουν σοβαρότερα την Κυπριακή Δημοκρατία, σε ότι αφορά την έκταση του προβλήματος της σεξουαλικής παρενόχλησης σε αλλοδαπές γυναίκες, ενώ παράλληλα υπογραμμίζεται η σημαντικότητα της σωστότερης ενημέρωσης τους, για να μπορούν να προστατεύουν καλύτερα τον εαυτό τους.
Όπως διαπιστώθηκε, οι συμμετέχουσες στο σεμινάριο ήταν γνώστες δύο μορφών σεξουαλικής παρενόχλησης, της λεκτικής και της σωματικής, αλλά αγνοούσαν την μορφή παρενόχλησης που αφορά την οπτική συμπεριφορά. Επιπρόσθετα δεν γνώριζαν τους επίσημους θεσμούς του κράτους, στους οποίους μπορούν να καταγγείλουν τη σεξουαλική παρενόχληση, αλλά είχαν υπόψη τους μόνο μη κυβερνητικές οργανώσεις όπως η ΚΙΣΑ και η ΚΑΡΙΤΑΣ.
Διαπιστώθηκε επίσης ότι οι περισσότερες δεν γνώριζαν ότι ο αρμόδιος φορέας, στον οποίο υποβάλλεται το παράπονο τους, διαφοροποιείται σε περίπτωση που ο σύζυγος ή η σύζυγος είναι ο εργοδότης τους, ούτε ότι σε περίπτωση που είναι η σύζυγος ο εργοδότης τους, δεν καλύπτονται από τη νομοθεσία περί ίσης μεταχείρισης στην απασχόληση και επαγγελματική εκπαίδευση, αλλά μόνο από την αστυνομία στη βάση του ποινικού κώδικα.
Όπως υπογραμμίζεται, ένα ακόμη σημαντικό στοιχείο που αγνοούσαν, ήταν ότι για υποβολή παραπόνου στο Γραφείο Επιτρόπου Διοίκησης και Προστασίας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ή στην Επιτροπή Ισότητας των Φύλων ή στους επιθεωρητές/τριες του Τμήματος Εργασίας του ΥΕΠΚΑ, χρειάζεται μόνο να στοιχειοθετήσουν το παράπονο τους και όχι να το τεκμηριώσουν.
Δυστυχώς, διαπιστώθηκε, ότι τα άτομα των τρίτων χωρών αντιμετωπίζουν μεγάλο πρόβλημα σεξουαλικής παρενόχλησης σε μορφή προτάσεων για σεξουαλική συνεύρεση έναντι οικονομικού αντίτιμου σε διάφορους χώρους, ενώ η φροντίδα ηλικιωμένων ανδρών καθιστάτε η πλέον επικίνδυνη. Αξιοσημείωτο δε, είναι και το γεγονός ότι δεν γνώριζαν πως μπορούν να καταγγείλουν και την σεξουαλική παρενόχληση που υφίστανται σε δημόσιους χώρους.
Οι γυναίκες αυτές, όπως εξηγούν, φοβούνται να προβούν σε καταγγελίες για πολλούς λόγους, ανάμεσα τους, το γεγονός ότι δεν έχουν αποδείξεις, ότι δεν θα γίνουν πιστευτές γιατί είναι ξένες, γιατί οι αστυνομικοί μπορεί να γνωρίζουν το άτομο που καταγγέλλουν και δεν θα βρουν το δίκιο τους και γιατί φοβούνται την απόλυση και την απέλαση τους. Οι ίδιες αναφέρουν πως νιώθουν ευάλωτες και βασίζονται περισσότερο στην προστασία που μπορεί να τους παρέχουν οι ΜΚΟ παρά η αστυνομία ή οι θεσμοί.
Αξίζει τέλος να σημειωθεί, το μεγάλο ενδιαφέρον που υπέδειξαν οι συμμετέχουσες κατά τη διάρκεια του σεμιναρίου, ενώ κατά την διάρκεια του, ανέφεραν και προσωπικά τους βιώματα, γεγονός που και πάλι αποδεικνύει την έκταση του φαινομένου στο νησί μας.