Τις προάλλες είχα την τιμή και την χαρά να φιλοξενηθώ από μία παρέα Στροβολιωτών στις παρυφές του Δήμου μας, σχεδόν στα σύνορα με τον Δήμο Λακατάμιας, στην οδό Πολυκλείτου. Είναι μια σχετικά ήσυχη γειτονιά, η οποία το τελευταίο διάστημα έχει αναπτυχθεί σημαντικά: αυξήθηκε ο αριθμός των κατοίκων και των υποστατικών. Όμως δεν παύει να είναι μια περιοχή με αρκετή ηρεμία, όμορφα νοικοκυρεμένα σπίτια, αυλές και ένα χώρο πρασίνου όπου οι μικροί «ταραξίες» (με την καλή έννοια του όρου) περνούν τα απογεύματά τους βολτάροντας με τα ποδήλατα και παίζοντας μπάλα.
Συζητώντας με τις συνδημότριες και τους συνδημότες μας, ήρθαν στο προσκήνιο, ως είθισται, θέματα που αφορούν τα τετριμμένα της τοπικής αυτοδιοίκησης. Τα καθημερινά μικρά προβλήματα όπως η παράνομη ρίψη αποβλήτων, η ανεξέλεγκτη συμπεριφορά των ιδιοκτητών σκύλων, αλλά και οι μεγάλες προκλήσεις όπως το πρόβλημα των αποβλήτων και η έτερη μεγάλη πρόκληση που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε, το κυκλοφοριακό.
Βέβαια, μπροστά σε αυτά τα φαινομενικά ανυπέρβλητα προβλήματα ήρθε και ένα αίτημα από τους προαναφερθέντες «ταραξίες» (πάντοτε με την καλή έννοια του όρου), οι οποίοι είχαν κάτι να ζητήσουν από τον δήμαρχο… Με πλησίασαν διστακτικά, κοιτώντας με στα μάτια αθώα: «Μια μπασκέτα κύριε δήμαρχε για το πάρκο, δεν έχουμε για να παίζουμε». Οι μικροί με έπεισαν αμέσως, πατώντας πάνω στις δικές μου ευαισθησίες και αγάπη για την καλαθόσφαιρα. Επικοινώνησα αμέσως με τους αρμόδιους λειτουργούς και το θέμα διευθετήθηκε. Τώρα, είμαι βέβαιος ότι εκεί εκτυλίσσονται θρυλικές αναμετρήσεις γιγάντων, εφάμιλλες του αμερικανικού NBA.
Eκτός όμως από αυτό το αίτημα, εκφράστηκε ακόμα μια άλλη παράκληση από τους συνδημότες μας, η οποία είναι εξίσου αναπάντεχη. Συζητώντας για τις προοπτικές της περιοχής και το ότι είναι όντως μία πολύ ωραία γειτονιά για να ζει κανείς και να μεγαλώνει τα παιδιά του, οι συνδημότες μας ήγειραν τον εξής: «Δεν υπάρχει κοντά δική μας εκκλησία». Πράγματι, οι κάτοικοι της συγκεκριμένης οδού ανήκουν στην ενορία της εκκλησίας του Αγίου Στυλιανού, που βρίσκεται σχετικά μακριά από εδώ και εξυπηρετεί ήδη δεκάδες κόσμου. Κι όντως, αφού το καλοσκέφτηκα, ίσως, να χρειάζεται ένας ναός στην περιοχή, αφού αυξάνεται ο πληθυσμός σημαντικά τα τελευταία χρόνια. Βέβαια, αυτό δεν είναι κάτι το οποίο μπορώ να διευθετήσω με την ίδια ευκολία που εγκατέστησα το καλάθι για τους μικρούς μπασκετμπολίστες. Όμως ευελπιστώ ότι κάτι θα μπορέσουμε να κάνουμε και για αυτό το ζήτημα, σε βάθος χρόνου.
Πάντοτε χαίρομαι να περνώ χρόνο με τους απλούς δημότες και να βρίσκομαι επί τόπου, στους δρόμους, μαζί με την Υπηρεσία του Δήμου, διότι πολύ συχνά ξεχνούμε ότι είμαστε σε αυτήν την θέση για να υπηρετούμε τους πολίτες και όχι για οποιοδήποτε άλλο λόγο. Έτσι, η ενέργεια που παίρνουμε από τους δημότες μας και οι συζητήσεις μαζί τους, μας βοηθούν να θυμόμαστε τον λόγο για τον οποίο διεκδικήσαμε αυτήν την θέση αλλά και για να βλέπουμε τα πράγματα από μία άλλη οπτική γωνία. Γιατί μόνον η σφαιρική αντιμετώπιση της πραγματικότητας, μπορεί να μας ωθήσει σε καινοτόμες ιδέες, έξω από τα τετριμμένα.